Άποψη της φιλάθλου Σ.Α.
Για πρώτη φορά μετά απο το 2018 και την δημιουργία της εταιρείας φαινόμαστε έτοιμοι να γράψουμε την πιο μαύρη σελίδα στην πολύχρονη ιστορία μας.
Το σενάριο να μην τερματίσουμε ούτε καν στην 7η θέση όπως πέρσι είναι πλέον υπαρκτό και στην ιδέα του ότι ομάδες που δεν ξεκίνησαν καλά την φετινή σεζόν ενισχύθηκαν, ανεβαίνουν βαθμολογικά και δείχνουν να έχουν μεγαλύτερα σωματικά και ψυχικά αποθέματα μας τρομάζει. Αν αναλογιστεί κανείς ότι και στο κύπελλο έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους απέναντι… το σενάριο φαντάζει εφιαλτικό.
Λάθοι έγιναν και τις προηγούμενες χρονιές, λάθοι μπορεί να πει κανείς θα γίνονται για πάντα. Ο επαγγελματισμός και η ικανότητα ωστόσο των ατόμων που κάνουν τις επιλογές, αποτελεί και το κλειδί της επιτυχίας … και απο αυτούς φαίνεται πως δεν έχουμε ΟΥΤΕ και Έναν!
Αυτό που έγινε φέτος ονομάζεται έγκλημα…!!!Μια ΟΜΟΝΟΙΑ που απο τις 25/5/2022 όπου κατέκτησε το κύπελλο φώναζε για μεταγραφές και ενίσχυση σχεδόν σε όλες τις θέσεις (εκτός του τερματοφύλακα) βρέθηκε να κάνει λιγότερες μεταγραφές από τους παίκτες που έφυγαν τόσο σε αριθμό, όσο και σε ποιότητα και χαρακτήρα, και δεν το λέμε επειδή είμαστε προσωπολάτρες ή απλά για να το πούμε. Το λένε τα στατιστικά και οι αριθμοί που κανένας δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει.
Είχαμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι να πάρουμε Όποιον Θέλαμε. Λεφτά εξασφαλισμένα απο την παρουσία μας στους ομίλους του conference league, σίγουρα 6 παιχνίδια εντός και εκτός Κύπρου, και οι επιλογές που κάναμε δεν μπορούν να θεωρηθούν επιτυχημένες με βάση την εικόνα που βγάζουμε στο γήπεδο και την θέση μας στον βαθμολογικό πίνακα.
Ομονοιάτες και Ομονοιάτισσες,
Τις τελευταίες ώρες ακούσαμε και διαβάσαμε πάρα πολλά. Κάποιοι προσπαθούν ακόμα να μας πείσουν ότι έχουμε τεχνική ηγεσία και παίκτες ικανούς για να μας οδηγήσουν στην είσοδο μας στην εξάδα και στην εξασφάλιση ευρωπαϊκού εισιτηρίου μέσω της κατάκτησης του κυπέλλου.
Η χρονιά μοιάζει να έχει ήδη χαθεί και κάθε Ομονοιάτης και Ομονοιάτισσα σε κάθε άκρη του πλανήτη θεωρώ πως συμμερίζεται αυτήν την άποψη. Όσο και αν λέμε πως η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, φαίνεται πως η δική μας πέθανε στο εξοχικό την Πέμπτη.
Το χρωστάμε όμως στους εαυτούς μας, την ιστορία, τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Σε αυτούς που έδωσαν μέχρι και τις συντάξεις τους το 2013 για να κρατηθούμε ζωντανοί και σήμερα δεν είναι πλέον μαζί μας. Δεν ήταν ούτε το 2021 να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ούτε τον Οκτώβριο στο Θέατρο των Ονείρων για να σηκώσουν τα κασκόλ τους ψηλά και να φωνάξουν μαζί μας δυνατά…. ΟΜΟΝΟΙΑ.
Είναι η ώρα να πάρουμε την κατάκτηση στα χέρια μας, να παραμείνουμε ενωμένοι και να σταθούμε απέναντι σε όλους αυτούς που μας οδηγούν στην καταστροφή και που κάθε χρονιά μας κάνουν να λέμε… κάθε πέρσι και καλύτερα.
Γιατί χωρίς εμάς… για την ΟΜΟΝΟΙΑ δεν θα έχει αύριο. Τώρα Ή Ποτέ.!
