Η PSV Eindhoven είναι μία ομάδα διαφορετική από τις άλλες. Είναι σαν μία οικογένεια. Σε όλα της. Όποιος έχει αποτελέσει μέρος της από οποιοδήποτε πόστο, νιώθει για πάντα κομμάτι μιας μεγάλης οικογένειας, που έχει ως «σπίτι» το γήπεδό της, το Philips Stadion. Το ίδιο «σπίτι» από το 1913, στο ίδιο ακριβώς μέρος.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το όνομα του γηπέδου, αφού αν δεν υπήρχε η Philips, στην κυριολεξία δεν θα υπήρχε και η PSV. Άλλωστε τα αρχικά PSV(Philips Sport Vereniging) στα αγγλικά μεταφράζονται ως Philips Sports Club. H Philips είναι πασίγνωστη Ολλανδική βιομηχανία ηλεκτρονικών με έδρα το Αϊντχόφεν αλλά και το Άμστερνταμ και το 1913 ιδρύθηκε η PSV Eindhoven για τους εργάτες του εργοστασίου της περιοχής.
Ο ιδρυτής της εταιρίας θεωρούσε πολύ σημαντικό το να αθλούνται και να ξεδίνουν οι υπάλληλοι της εταιρίας και για αυτό ίδρυσε την ομάδα το 1913. Του χρόνου θα είναι η πρώτη φορά που η ομάδα δεν θα έχει ως χορηγό στην φανέλα της την Philips. Παρόλα αυτά, θα παραμείνει ο μέγας χορηγός της ομάδας και το γήπεδο θα διατηρήσει το όνομά του.
Οι οπαδοί της αγαπούν την ομάδα τους και την υποστηρίζουν όσο λίγοι στην Ολλανδία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι απόλυτα δεμένοι με αυτήν. Εδώ και πολλά χρόνια τα εισιτήρια διαρκείας είναι κοντά ή λίγο πάνω από τις 30.000 σε ένα γήπεδο που χωράει περίπου 35.000 θεατές. Μερικές θέσεις μάλιστα, περνούν από γενιά σε γενιά, καθώς περνάνε με τα χρόνια από πατέρα σε γιό για πολλά πολλά χρόνια.
Ο γιος του ιδρυτή της Philips, Φριτς Φίλιπς, έκανε τη σέντρα του πρώτου ματς που έγινε στο Phillips Stadion και μέχρι και τα 99 του χρόνια, δεν έχασε σχεδόν κανένα εντός έδρας ματς. Χαρακτηριστικό είναι το στιγμιότυπο κατά το οποίο ο τότε αρχηγός της ομάδας, Μαρκ Φαν Μπόμελ, ανέβηκε στις κερκίδες μαζί με το τρόπαιο του πρωταθλητή για να πανηγυρίσει μαζί του, λίγο καιρό πριν ο Φριτς φύγει από τη ζωή σε ηλικία 100 χρονών. (Στο 2.00 του βίντεο το σχετικό κομμάτι).
Ακόμα ένα σημαντικό στοιχείο του οικογενειακού κλίματος της ομάδας του Αϊντχόφεν, είναι το γεγονός ότι όλες οι προπονήσεις της κατά τη διάρκεια της εβδομάδας είναι ανοιχτές στο κοινό εκτός από μία. Έτσι, οι φίλοι της, μπορούν οποιαδήποτε στιγμή και να παρακολουθήσουν τις προπονήσεις, αλλά και να φωτογραφηθούν με τους παίχτες ή να πάρουν κάποιο αυτόγραφο, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό στο να δημιουργήσουν συναισθηματικό δέσιμο με οπαδούς μικρής ηλικίας.
Οι Φίλιπς είχαν καλές διασυνδέσεις στην Βραζιλία και για αυτό τον λόγο παίχτες όπως ο Ρομάριο ή ο Ρονάλντο (το Φαινόμενο), έκαναν τα πρώτα βήματά τους στην Ευρώπη με την φανέλα της PSV. Από τότε πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, στα μεταγραφικά και γενικότερα στη δομή της ομάδας.
Με τα οικονομικά δεδομένα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο να αλλάζουν τα τελευταία χρόνια, με τα «πετροδόλλαρα» της Σίτι και της Παρί κατά βάση αλλά και τους διάφορους Αμπράμοβιτς αυτού του κόσμου, η PSV έχει ρίξει το βάρος στις ακαδημίες της ακόμα περισσότερο από άλλα χρόνια και μόνο χαμένη δεν έχει βγει από αυτό. Πέρσι πήρε το πρωτάθλημα και ήταν μία από τις ομάδες με τον μικρότερο μέσο όρο ηλικίας στην ιστορία που κατάφεραν κάτι τέτοιο. Ο Μέμφις Ντεπάι ήταν το πιο πρόσφατο παράδειγμα μεγάλου ταλέντου που βγήκε από τις ακαδημίες τις και φέτος αγωνίζεται στην Premier League και την Μάντεστερ Γιουνάιτεντ.
Επίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι προπονητής της ομάδας είναι ένας πρώην παίχτης της PSV και Ολλανδός, ο Φιλίπ Κοκού. Φέτος έκανε μια πολύ καλή πορεία στο Champions League, φτάνοντας στους 16 της διοργάνωσης, χάνοντας στα πέναλτι από την Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγκο Σιμεόνε.
Τίποτα δεν είναι αδύνατο στο ποδόσφαιρο, όταν λειτουργείς σαν μια πολύ δεμένη οικογένεια. Το απέδειξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η PSV το 1988, όταν κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης, νικώντας την Μπενφίκα στα πέναλτι. Μπορεί να μην έχει πλέον την Philips στην φανέλα αλλά πάντα θα την έχει στην καρδιά και αυτό θα αρκεί για να συνεχίσει να καταφέρνει μεγάλα πράγματα.
Πηγή: 3pointmagazine.gr
