Είναι λογικό όταν η ομάδα αποτύχει, ο κόσμος να απογοητεύεται, να αντιδρά να κάνει κριτική. Είναι επίσης λογικό κάποιες φορές ο κόσμος λόγω της αγάπης του προς την ΟΜΟΝΟΙΑ, να φτάνει στα άκρα και να ισορροπεί μεταξύ κριτικής και ισοπέδωσης. Για αυτό το θέμα άλλωστε έγραψε χθες και ο Γιώργος Σαζεΐδης, χαρακτηρίζοντας τη με μπουλντόζα. Όσο δύσκολο κι αν είναι όμως δεν πρέπει να απογοητευόμαστε και να εστιάσουμε εκεί που πραγματικά πρέπει να γίνει κριτική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο μας λυπεί. Αρκετοί φίλοι της ομάδας μας εστιάζουν στους Κύπριους παίκτες που ήταν στο πάγκο και τους χαρακτηρίζουν ανεπαρκείς για βάθος. Μα εμείς οι ίδιοι δεν απαιτούμε τόσο καιρό να δοθούν ευκαιρίες στους Κύπριους; Εμείς οι ίδιοι δεν θεωρούμε πως αυτά τα νεαρά παιδιά είναι που θα κάνουν ξανά την ΟΜΟΝΟΙΑ μεγάλη; Πώς μπορούμε τώρα να ερχόμαστε να κατηγορούμε το Καϊάφα που τους είχε στο πάγκο;
Ένα άλλο κομμάτι στο οποίο θεωρούμε πως η κριτική είναι υπερβολική, είναι για το κατά πόσο η ομάδα προετοιμάστηκε επαρκώς. Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, το πλάνο στο γήπεδο δούλεψε. Ο Ασσίς είχε οδηγία να κινείται στα άκρα του γηπέδου, έτσι ώστε να έχουμε υπεραριθμία και να δημιουργούμε κινδύνους, αφού ο κόουτς ήξερε πως οι Δανοί θα αμυνθούν μαζικά. Η κατοχή ήταν συντριπτικά υπέρ μας, οι παίκτες μας βρέθηκαν πολλές φορές περισσότεροι από τους αντιπάλους, τα χαλούσαν όμως συνήθως στη τελική με αποτέλεσμα ομολογουμένως να μην κάνουμε τις κλασσικές ευκαιρίες που θέλαμε. Κάναμε μεν 18 τελικές, αν υπήρχε όμως καθαρό μυαλό και ίσως ένας κίλερ στο κουτί, οι κλασσικές θα ήταν περισσότερες.
Αν θέλουμε να κάνουμε κάπου κριτική, είναι για το γεγονός πως παίκτες που αποκτήθηκαν φέτος, δεν μπόρεσαν να προσφέρουν άμεσα ενώ ξέραμε τις ανάγκες. Φανταστείτε απλά χθες να είχαμε κεντρικό αμυντικό εντεκάδας, ακραίο εντεκάδας και επιθετικό κίλερ στο κουτί. Εκεί είναι που χρειαζόμαστε δουλειά, εκεί είναι που μπαίνει στη συζήτηση και τεχνικός διευθυντής που να προστατεύσει με τις γνωριμίες του το τεχνικό τιμ. Όχι στο ότι ο Καϊάφας στηρίζει τους Κύπριους, για εκείνο θα έπρεπε να χαιρόμαστε και να επικροτούμε.
