Το παρόν άρθρο είναι μια προσπάθεια να αποτυπώσω μερικές σκέψεις μου για την ομάδα μας, την ΟΜΟΝΟΙΑ. Αφορμή για αυτό είναι το τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στην ομάδα και κυρίως μετά την (και πάλι) ντροπιαστική ήττα από τον Εθνικό Άχνας. Το άρθρο μου θα σταθεί σε πάρα πολλά επίπεδα.
Πρώτο επίπεδο είναι το Διοικητικό Συμβούλιο. Για ακόμα μια φορά οι ενέργειες του Δ.Σ. χαρακτηρίζονται από ερασιτεχνισμό. Παράδειγμα πρώτο. Μετά την ήττα από τον Εθνικό ο Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. σε δηλώσεις του στην τηλεόραση μετά από την άποψη που διατύπωσε ότι δεχτήκαμε μια ήττα λόγω κακής εμφάνισης έριξε και το τυράκι που θα χαροποιούσε τον κόσμο για να αλλάξει το κλίμα: «Υπάρχουν και τα ευχάριστα, είμαι σε θέση να ανακοινώσω την επίσημη μεταγραφή του Δημήτρη Χριστοφή». Χαίρω πολύ αδερφέ, μας ανακοίνωσες κάτι που το ξέρουμε (μετά βεβαιότητας) εδώ και δύο 24ωρα από τα ΜΜΕ. Αυτή η κίνηση θυμίζει τακτικές του παρελθόντος που ανακοινώνονταν γήπεδο στις χαλεπιανές και παίκτες που δεν έπαιξαν ποτέ στην ΟΜΟΝΟΙΑ και προπονούνταν για 2 χρόνια στο Ηλίας Πούλος χωρίς να μπουν ποτέ καν στην αποστολή της ομάδας. Το όνομα του παίκτη μου διαφεύγει αλλά νομίζω ήταν αμυντικός. Και μιας και αναφέρθηκε η μεταγραφή Χριστοφή είχαμε και την διοίκηση μας να τηρεί σιγήν ιχθύος και να μαθαίνουμε ότι μαθαίναμε από τα ΜΜΕ. Εμπήκαν στην υπόθεση αποέλ, ανόρθωση, θκιαόλοι, τριόλοι και η διοίκηση μας επρόσεχε άμπα τζαι ξυπνήσει το μωρό. Πείτε μια λέξη κύριοι του Δ.Σ. «Διεκδικούμε τον Δημήτρη Χριστοφή. Στην υπόθεση αυτή έχουν εμπλακεί και άλλες δύο κυπριακές ομάδες, αλλά εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι θα τα καταφέρουμε». Αφού τόσος ήταν ο καημός μας να τον φέρουμε ας λέγατε και δύο κουβέντες στους οπαδούς μας. Αξίζουν το. Αυτό ήταν το παράδειγμα δύο. Τέλος αφήνω το θέμα του τεχνικού διευθυντή. Δεν γίνετε στο ποδόσφαιρο του 2015 να κάνει τις μεταγραφές το Δ.Σ. ή ο οποιοσδήποτε μάνατζερ. Φέρτε ένα άνθρωπο που το κατέχει το θέμα και πείτε του: «έχεις δύο εκατομμύρια ευρώ», λέω ένα τυχαίο ποσό, «στήσε μου ομάδα». Να κάμει την δουλειά κάποιος που την ξέρει. Με αυτό τον τρόπο και με μπάτζετ πάνω κάτω όπως αυτό που έχει τώρα η ΟΜΟΝΟΙΑ, η ΑΕΛ πριν 3 χρόνια έπιασε πρωτάθλημα. Το μοντέλο αυτό το δουλεύει άριστα η ΑΕΚ Λάρνακας, η οποία είναι το πιο τέλειο παράδειγμα λειτουργίας ποδοσφαιρικής ομάδας στην Κύπρο αυτή την στιγμή. Σκεφτείτε αν η ΟΜΟΝΟΙΑ λειτουργούσε με αυτό τον τρόπο και με την τεράστια δυναμική που έχει λόγω του κόσμου της, τι θαύματα θα έκανε.
Επόμενο επίπεδο είναι η τεχνική ηγεσία. Δεν είμαι ειδικός στα του ποδοσφαίρου αλλά επειδή παρακολουθώ χρόνια την ομάδα μας, και ποδόσφαιρο γενικά, θέλω να διατυπώσω μια δυο απόψεις. Πρώτα από όλα Κώστα Καϊάφα πρέπει να ξεχάσεις τα τατσιλίκια που έκαμες σαν ποδοσφαιριστής. Εκεί μπορεί να πέτυχες κάτι και μπράβο σου και μαγκιά σου αλλά σαραντάρισες πλέον και είσαι προπονητής και όχι ποδοσφαιριστής, μεγαλύτερη η ευθύνη. Για παράδειγμα δεν γίνετε να θέλεις να γυρίσεις παιχνίδι (δύο φορές) και να μην βάζεις αλλαγή τον παίκτη που πέρσι ήταν ο πρώτος σε ασίστ και δεύτερος σκόρερ της ομάδας. Μπορεί ο Κιρμ να μην είναι το αστέρι, να μην είναι ο αγαπημένος της κερκίδας, αλλά τα δεδομένα είναι εκεί. Άφησε στην πάντα ότι και αν έγινε μεταξύ σας και βάλε την ΟΜΟΝΟΙΑ πάνω από οτιδήποτε άλλο. Μπορείς να έχεις και δίκαιο αλλά το δίκαιο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι πάνω από το δικό σου και αυτό έπρεπε να το ξέρεις καλά. Δεν είναι ανάγκη να δημιουργήσεις ένα νέο Χάρη Κυριάκου. Από εκεί και πέρα δεν θα τα βάλω με κανένα ποδοσφαιριστή γιατί άποψη μου είναι ότι ο καθένας τους παίζει αυτό που ξέρει. Αυτός που τους φέρνει είναι το πρόβλημα. Για παράδειγμα ο νεαρός Καντούτσης που ήρθε πρόσφατα στην ομάδα. Το παιδί πέρσι και πρόπερσι έπαιζε δανεικός από τον Αστέρα σε Φωκικό και Καλαμάτα, ομάδες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Όταν πεις σε αυτό το παιδί να πάει στην ΟΜΟΝΟΙΑ που είναι μια από τις μεγάλες ομάδες της Κύπρου γιατί να πει όχι; Στην ΟΜΟΝΟΙΑ σίγουρα θα πάρει καλύτερα λεφτά και θα παίξει και σε ψηλότερο επίπεδο (αν του δοθούν οι ευκαιρίες). Αλλιώς θα είναι ένας ακόμα αναλώσιμος ποδοσφαιριστής, όπως τόσοι και τόσοι που πέρασαν από την ομάδα. Και για να μην παρεξηγηθώ δεν έχω κάτι με τον Καντούτση, ούτε γνωρίζω την ποδοσφαιρική του ποιότητα, αντιθέτως όμως, μακάρι να πετύχει στην ΟΜΟΝΟΙΑ και για το καλό της ομάδας, αλλά και για το δικό του καλό.
Μιας και αναφέρθηκα στο θέμα αναλώσιμοι ποδοσφαιριστές είναι και ένα θέμα που τα τελευταία χρόνια με προβληματίζει πάρα πολύ. Αυτό που κάνουμε με κάποιους ποδοσφαιριστές οι οποίοι έρχονται στην ΟΜΟΝΟΙΑ και μετά από λίγο καιρό ή τους εξαφανίζουμε ή τους διώχνουμε με τρόπο χωρίς ποτέ να πάρουν ευκαιρία, αν μη τι άλλο είναι απάνθρωπο. Τον Ισραηλινό δεξί μπάκ που φέραμε πριν τρία χρόνια στην ΟΜΟΝΟΙΑ και με το τέλος της προετοιμασίας το διώξαμε λες και ήταν παρείσακτος τον θυμάστε; Οζ Ράλυ ήταν το όνομά του αν θυμάμαι καλά. Ο άνθρωπος πήγε πίσω στη χώρα του και έβαλε τα κλάματα σε συνέντευξη όταν θυμήθηκε το πόσο απάνθρωπα του συμπεριφερθήκαμε. Πότε έγινε η ΟΜΟΝΟΙΑ τόσο απάνθρωπη; Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο Χριστόφορος Χαραλάμπους. Αυτός ο ποδοσφαιριστής ήταν στο ρόστερ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τα τελευταία πέντε χρόνια και αγωνίστηκε γύρω στα δέκα με δεκαπέντε ματς. Φέτος από ότι βλέπουμε είναι εκτός ομάδας. Ούτε μια ανακοίνωση, ούτε ένα ευχαριστώ ούτε τίποτε. Σερφάροντας στο διαδίκτυο ανακάλυψα ότι πήγε στην Ομόνοια Αραδίππου. Το σωματείο μας ούτε που να μας πει μια κουβέντα. Να του ευχηθώ καλή επιτυχία. Και η λίστα δεν σταματά εδώ. Μάκης Γιαννίκογλου, Γιώργος Λοίζου, Γιάννης Χατζηβασίλης, Σταύρος Χριστούδιας, Ευαγόρας Χατζηφραγκίσκου, Γκανίου Ατάντα, Ιάκωβος Σαμμούτης. Αυτοί αναφέρονται στην ιστοσελίδα της ομάδας εκεί όπου υπάρχει το ρόστερ κάθε χρονιάς από το 2011 και μετά. Θυμάστε κανένα να παίρνει οποιεσδήποτε ευκαιρίες; Τον Λόβριτς τον θυμάστε; Τον Κακουμπάβα; Αυτοί ούτε την πρώτη μέρα του σχολείου πρόλαβαν, που να προλάβουν την παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου;
Τέλος αφήνω τον μεγαλύτερο πούζη τούτου του τόπου. Τον ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΑΟ. Τι να συστήσω; Υπομονή; Χιλιοειπωμένη ευχή αλλά επιβεβλημένη. Αυτό που πρέπει να κάνει ο κόσμος είναι να σταθεί δίπλα στην ομάδα και είμαι σίγουρος ότι θα το κάμει. Υπάρχουν όμως και 1-2 πράματα που δεν πρέπει να κάνει, κατά την άποψη μου. Ένα είναι να μην υιοθετεί ότι γράφει ο καθένας στο διαδίκτυο. Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες που για να χορτάσουν από κλικ ΟΜΟΝΟΙΑΤΩΝ γράφουν ότι τους κατέβει. Μην τους κάμετε το χατίρι και μην πιστεύετε την κάθε βλακεία που γράφουν χωρίς να την φιλτράρετε πρώτα στον εγκέφαλό σας. Κάτι άλλο που θέλω να ζητήσω από τον κόσμο της ομάδας είναι να μην βρίζει. Δεν ξέρω πως ακούγεται στα αυτιά σας αυτή η παραίνεση αλλά όταν ακούω για μανάες, καρκίνους, θανάτους, λούκκους, χώματα, κουγκριά και οτιδήποτε άλλο σκεφτούμε ότι έχουμε πέσει πολύ χαμηλά και κάτι τέτοιο δεν αξίζει ούτε στην ιστορία μας, ούτε και στην φιλοσοφία μας. Κριτική να γίνεται, γιατί η καλοπροαίρετη κριτική και αυτή η οποία γίνετε για το καλό της ομάδας και όχι για αλλότριους σκοπούς μόνο καλό μπορεί να μας κάμει.
Μέσα σε μισή ώρα έγραψα πάνω από 1000 λέξεις. Το καλό αυτής της ομάδας είναι ότι μας βάζει σε σκέψεις και κρατά σε εγρήγορση τον εγκέφαλο. Υπομονή σε όλους.
Πράσινος Αν-εγκέφαλος
Υ.Γ.: Αν και έχουν ξαναδημοσιευθεί άρθρα μου από το omonoianews στα οποία αναφέρω το όνομά μου, αυτή τη φορά για δικούς μου λόγους προτιμώ να δημοσιευτεί με ψευδώνυμο.
