Δύο ήταν κατά την άποψη μας τα στοιχεία που σημάδεψαν τον αιώνα που διανύουμε το κυπριακό πρωτάθλημα (προσέξτε, λέμε πρωτάθλημα και όχι ποδόσφαιρο): πρώτον η κατάρρευση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που από βασίλισσα, τα τελευταία χρόνια παλεύει για την Ευρώπη. Και δεύτερον, η κατάλυση κάθε ποδοσφαιρικής λογικής. Εδώ και πολλά χρόνια, αλλά τα τελευταία πιο έντονα, οι φίλαθλοι μιλάνε χαλαρά για το “ποια ματς θα είναι πιασμένα”, “ποιοι διαιτητές είναι πιόνια ποιων” και “ποιους παρτάρει ο κάθε πολιτικός”. Αλλά κάθε χρόνο δεν αλλάζει τίποτα.
Αφορμή για τα πιο πάνω προφανώς η τραγελαφική διαιτησία του Μασιά (ώ τι σύμπτωση, τους έκανε ξανά την εξυπηρέτηση) και ο διαδικτυακός πόλεμος Αποέλ και ΑΕΚ που ακολούθησε. Όλοι ξέρουν, αλλά όλοι κρύφουν να περάσουμε. Ο Μασιάς θα συνεχίσει να διαιτητεύει, θα συνεχίσει να γέρνει την πλάστιγγα εκεί που πρέπει και θα συνεχίσει να επιβραβεύεται. Οι δημοσιογράφοι θα συνεχίσουν να κάνουν τις πάπιες – αναφορά μη παίρνοντας θέση – είτε γιατί θεωρούν πως κάνουν λειτούργημα, είτε γιατί απλά φοβούνται για τις δουλειές τους. Η κάθε ΑΕΚ και ο κάθε Απόλλωνας, θα λάβει υποσχέσεις για να κρύψει (ευχόμαστε πραγματικά ο κ. Καραπατάκης να μην κάνει πίσω, αλλά έρχονται και εκλογές), μέχρι να έρθει η ώρα να εξυπηρετηθεί ξανά ο επίσημος αγαπημένος της ΚΟΠ. Και ο κόσμος θα συνεχίσει να συζητά για το παρασκήνιο, λες και μιλάει για το ποιος έχει το καλύτερο αριστερό μπακ ή τον καλύτερο φορ.
Πραγματικά η ποδοσφαιρική λογική έχει καταλυθεί εδώ και καιρό στην Κύπρο. Σε αυτό βοήθησε φυσικά και η εξαθλίωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, γιατί είναι πολύ λίγοι αυτοί που έχουν πλέον τη δύναμη να πουν και να κάνουν τα αυτονόητα. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, η ΑΕΚ, ακόμα και ο Απόλλωνας δεν έχουν το ειδικό βάρος για να ακουστούν όσο θα έπρεπε. Και όσο η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι στα πατώματα, το έργο όσων έχουν ασελγήσει στο κορμί του κυπριακού ποδοσφαίρου γίνεται ευκολότερο. Η κατάσταση θα συνεχιστεί μέχρι να γυρίσει για τα καλά ο υγιής κόσμος την πλάτη στο ποδόσφαιρο, πολύ απλά γιατί δεν τους ενδιαφέρει, είναι πολλά τα χρήματα βλέπετε.
υ.γ. Πολλοί θα πεταχτούν να μας πουν “δείτε τα δικά μας”. Κι αυτά δικά μας είναι και πραγματικά είναι κρίμα που δεν το αντιλαμβάνονται όλοι.
