Δεν υπάρχει κάτι που να βλέπουμε αυτή τη στιγμή και να μας δημιουργεί έστω μια μικρή γεύση γλυκάδας στην ΟΜΟΝΟΙΑ του 2018. Η κατάσταση είναι απελπιστική σε όλα τα επίπεδα και το τούνελ δεν έχει ούτε άκρη, ούτε φως. Τα χθεσινά ρεζιλίκια στη συνέντευξη τύπου (για τα οποία προφανώς έχει και ο προπονητής ευθύνη) ήταν άλλο ένα καρφί στο βασανισμένο κορμί της κάποτε μεγάλης ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Αυτή τη στιγμή τρέχουμε για τα κριτήρια Μαρτίου με σπασμωδικές κινήσεις, όπως τα εισιτήρια διαρκείας της επόμενης περιόδου, με μια ομάδα αγωνιστικά που μοιάζει ξοφλημένη και παίκτες αδιάφορους. Οι εκλογές είναι κοντά, με συνδυασμό να μην έχει ανακοινωθεί μέχρι στιγμής, ενώ η ομάδα έχει άλλα 8 παιχνίδια να διανύσει εν μέσω αυτής της κατάστασης. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μοιάζει εδώ και χρόνια με καράβι που μπάζει από παντού, με την κατάσταση να χειροτερεύει όσο συνεχίζουμε να το κυβερνάμε με τους ίδιους λανθασμένους και ερασιτεχνικούς τρόπους. Ούτε επαγγελματισμό είδαμε φέτος, ούτε τα σωστά άτομα σε θέσεις κλειδιά, ούτε αλλαγές στη δομή του Σωματείου, ούτε μείωση του χρέους, ούτε τουλάχιστον μια αξιοπρεπής παρουσία στο πρωτάθλημα.
Όλα λάθος και απορούμε που βρίσκουν τη δύναμη αυτοί που ορίζουν τις τύχες της ομάδας και συνεχίζουν να την…καταστρέφουν! Αν δεν το έχουν πάρει απόφαση ούτε τώρα να γυρίσει σελίδα, το μόνο που θα μας μείνει σε λίγο είναι οι αναμνήσεις.
