Σε αυτή την κατηγορία δημοσιεύονται απόψεις από αναγνώστες. Δημοσιεύσουμε κάθε άποψη που θα μας σταλεί, χωρίς κατανάγκη να την ασπαζόμαστε, με την προϋπόθεση πως θα τηρεί τους στοιχειώδεις κανόνες του λόγου και να είναι ενυπόγραφη (έστω με κάποιο ψευδώνυμο).
Μετά τα όσα θλιβερά γεγονότα έγιναν κατά τη διάρκεια και με το τέλος του χθεσινού αγώνα της ομάδας μας, ένιωσα και εγώ την ανάγκη να εκφράσω δημοκρατικά τις απόψεις μου, αφού παρακολούθησα τον απόλυτο διχασμό μεταξύ του κόσμου μας.
Κατ’ αρχήν ως κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας στη Δυτική Κερκίδα είχα την ..ευτυχία να ζήσω από πρώτο χέρι τα χθεσινά (κυρίως όσα συνέβηκαν με το τέλος του αγώνα). Σε συνέχεια της ανακοίνωσης της Θύρας 9 θα ήθελα να παραδεχτώ ότι όντως πολλοί από εμάς γελάσαμε ειρωνικά με την ντρίπλα του Αλαμπί σε αντίπαλο. Παρόλα αυτά δεν βρίζαμε, ούτε γιουχαΐζαμε τον αμυντικό μας κάθε φορά που ακουμπούσε τη μπάλα, όση απογοήτευση κι αν νιώθαμε από τα όντως πρόσφατα τραγικά του αμυντικά λάθη. Στο κάτω-κάτω με ποιο τρόπο, μπορεί να θεωρεί κάποιος ότι βοηθά την ομάδα του με το να βρίζει τους ποδοσφαιριστές της ομάδας του, όσο απογοητευμένος κι αν νιώθει.
Επίσης όντως αντιδράσαμε όταν το γιουχάισμα εκ μέρους της Βόρειας Κερκίδας έγινε πιο έντονο στα μέσα του 2ου ημιχρόνου, χωρίς ωστόσο να γνωρίζω αν ο ποδοσφαιριστής είχε ήδη αντιδράσει άκομψα προς τη συγκεκριμένη κερκίδα στις προηγούμενες ειρωνείες προς το πρόσωπο του (όπως αναφέρει η ανακοίνωση της Θύρας 9). Σε εκείνη τη στιγμή, μικρή μερίδα οπαδών (5-10 άτομα) στη Δυτική Κερκίδα αντέδρασε στην αντίδραση των «Δυτικών» προς τους «Βόρειους» , προκαλώντας αναστάτωση μεταξύ τους. Με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων η ένταση (προσωρινά) εκτονώθηκε μεταξύ των φιλάθλων (σε προσωπικό επίπεδο) ενώ αντίθετα οι δύο κερκίδες (Δυτική και Βόρεια) συνέχισαν το «πικάρισμα».
Με το τέλος του αγώνα και ενώ οι παίκτες αλληλοσυγχαίρονταν, παρατήρησα τον Ράουφμαν να προσεγγίζει τον Αλαμπί και να τον εμψυχώνει, αντιλαμβανόμενος προφανώς (ως πρώην ποδοσφαιριστής) την κατάσταση του ποδοσφαιριστή. Ο Αλαμπί βγάζει την φανέλα και ερχόμενος (με καλή διάθεση μπορώ να πω) προς τη Δυτική Κερκίδα δίπλα από τη φυσούνα, ετοιμάζετε να την ρίξει σε κάποια άτομα τα οποία την είχαν ζητήσει. Σε εκείνη τη χρονική στιγμή, σκέφτηκα ότι ίσως με τον τρόπο αυτό θα έληγε ψύχραιμα η συγκεκριμένη κόντρα. Δυστυχώς, η μικρή ομάδα των 5-10 ατόμων που έχω προαναφέρει, πλησίασαν τον ποδοσφαιριστή και συνέχισαν τον προπηλακισμό του με αποτέλεσμα ο Αλαμπί να αντιδράσει (λανθασμένα) με τη γνωστή χειρονομία και να προκληθεί εκ νέου αναστάτωση μεταξύ των φιλάθλων.
Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας και των όσων ακούστηκαν και γράφτηκαν τα τελευταία 24ωρα από διάφορους. Δεν γνωρίζω ποιά θα είναι η απόφαση του Δ.Σ. όταν θα εξετάσει το πιο πάνω συμβάν. Ούτε θεωρώ ότι οποιοσδήποτε παίκτης της Ομόνοιας μπορεί να αντιδρά με τον πιο πάνω τρόπο κάθε φορά που η κερκίδα τον αποδοκιμάζει. Ασχέτως αν κανένας από εμάς στη προσωπική/επαγγελματική του ζωή, όσα λάθη κι αν κάνει, δεν θα ανεχτεί να τον βρίζουν, να τον ειρωνεύονται και να τον μειώνουν, χωρίς να αντιδράσει. Στο κάτω-κάτω πρώην αρχηγός της ομάδας μας (με όνομα βαρύ σαν ιστορία) στο παρελθόν είχε φτύσει την Ανατολική κερκίδα μετά από τις αποδοκιμασίες προς το πρόσωπο του ενώ είχε χειρονομήσει παρόμοια προς αντίπαλους οπαδούς κατά την έξοδο του από τον αγωνιστικό χώρο. Φυσικά όλοι τότε μείναμε στη μπούκα και τον δικαιολογήσαμε διότι «ε αφού εσπάσαν τα νεύρα του ρε κουμπάρε…» .
Όσοι από την άλλη, έσπευσαν να καταλογίσουν τα όσα θλιβερά έγιναν χθες, στη δημοσιογραφική διάσκεψη του προέδρου μέσω της οποίας δίχασε τον κόσμο της Ομόνοιας (θεωρώ κι εγώ ατυχέστατες τις δηλώσεις του) θα ήθελα να αναφέρω ότι δεν παρατήρησα καμία αντιπαράθεση μεταξύ των οπαδών μας μέχρι τα μέσα του 2ου ημιχρόνου όταν έλαβαν χώρα τα πιο πάνω. Δεν θεωρώ ότι ο «Δυτικός» φίλαθλος της Ομόνοιας πήγε στο χθεσινό αγώνα προκατειλημμένος για να τα βάλει με τους «κακούς της Βόρειας» ή ότι ο οργανωμένος φίλαθλος της Θύρας 9 ήρθε χθες στο ΓΣΠ για να συγκρουστεί με τους «προσκυνημένους Δυτικούς».
Δυστυχώς τα προβλήματα μας είναι πιο βαθιά από τον Αλαμπί και το μεσαίο του δάκτυλο. Αγωνιστικά πελαγοδρομούμε, διοικητικά ψαχνόμαστε ενώ παρασκηνιακά είμαστε ανύπαρκτοι. Ο κόσμος είναι πικραμένος (με το δίκαιο του) και θα πρέπει να είναι ο τελευταίος που του αξίζει να στοχοποιηθεί για τα πιο πάνω. Παρόλα αυτά οι ακρότητες που ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες δεν εξυπηρετούν κανένα. Ούτε η διάλυση της Θύρας 9 θεωρώ ότι θα φέρει ηρεμία (ακολουθούν και υποστηρίζουν την ομάδα σε όλα τα αθλήματα) αλλά ούτε υιοθετώ την αντίθετη άποψη ότι πιθανή διάλυση της Θύρας 9 θα φέρει αυτόματα τη διάλυση και της Ομόνοιας (η Ομόνοια μεγαλούργησε και κέρδισε το θαυμασμό όλων πριν το ’92…).
Το τι πρέπει να κάνουμε όλοι είναι να επαναξιολογήσουμε το ρόλο μας σε αυτό το οικοδόμημα και με ψυχραιμία να βρούμε αυτά που μας ενώνουν ούτως ώστε να πορευθούμε ενωμένοι στο μέλλον. Οι διοικούντες να αντιληφθούν ότι οφείλουν να προκηρύξουν άμεσα εκλογική συνέλευση και να παραδώσουν (το πιο πιθανό) τη σκυτάλη σε άλλα άτομα μακριά από κομματικές παρεμβολές. Οι οργανωμένοι να προσπαθήσουν να αποφύγουν μελλοντικά ενέργειες που βλάπτουν στο σύνολο τους το Σωματείο διότι όσο κι αν τα προστίματα κι οι τιμωρίες που οφείλονται στη Θύρα 9 να είναι σταγόνα στον ωκεανό των €30εκ. χρέους, εντούτοις δεν παύουν να ταλαιπωρούν οικονομικά την Ομόνοια. Η στήριξη στους παίκτες και στην Ομάδα μαζί με τη ενότητα που μας χαρακτήρισε, έκανε την Ομόνοια πέρσι να αποδίδει εξαιρετικό ποδόσφαιρο ακόμη και με τα τόσα οικονομικά προβλήματα, απόδειξη του ότι τα προβλήματα μας δεν απομονώνονται στο οικονομικό κομμάτι (το οποίο είναι σίγουρα σημαντικό). Όσο αφορά τους υπόλοιπους φιλάθλους μας, ας αξιολογήσουμε κατά πόσο η δίωρη παρουσία μας κάθε Σαββατοκυρίακο στο γήπεδο θα πρέπει να συνοδεύεται από εκρήξεις θυμού, ειρωνείας και μηδενισμού προς την ομάδα μας και εάν με αυτό τον τρόπο πραγματικά βοηθούμε στη λύση των προβλημάτων μας.
Όσο αφορά το κομματικό κομμάτι της υπόθεσης που έχω αναφέρει πιο πάνω, θεωρώ ότι δύσκολα θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε (ή να πεισθούμε ότι πραγματικά έχουμε απαλλαγεί) ενώ θα πρέπει να είναι κάποιος αδαής για να πιστεύει ότι η λειτουργία της ομάδας μας, βρίσκεται μακριά από κομματικές παρεμβάσεις. Τυγχάνει να είμαι μέλος της Ομόνοιας και παρευρίσκομαι στις Γενικές Συνελεύσεις όπου παρατηρώ την προσκόλληση και την ταύτιση της Ομόνοιας με τις κομματικές πεποιθήσεις της Αριστεράς. Καθόλου παράξενο αν αναλογιστεί κάποιος την ιστορία μας και τις πολιτικές πεποιθήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόσμου μας. Από την άλλη συχνά- πυκνά διαβάζω σχόλια διαφόρων φιλάθλων μας ότι θα πρέπει το κόμμα να σταματήσει την επιρροή του στην Ομόνοια, διότι το μοναδικό που καταφέρνει είναι να διαλύει την ομάδα. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η λύση στο πιο πάνω θέμα είναι καθαρά θέμα προτεραιοτήτων και κριτηρίων. Δεν νομίζω κανένας από τους «πολέμιους» του κόμματος να ενοχλείται εάν τα μέλη του Συμβουλίου είναι Αριστερών πεποιθήσεων εάν παράλληλα είναι άτομα επαγγελματίες, γνώστες, δουλευταράδες και αποδεδειγμένα αξίζουν για τις πιο πάνω θέσεις. Εάν όμως προτεραιότητα και κριτήριο επιλογής για κάποιον που θα υποβάλει υποψηφιότητα στο Δ.Σ. είναι να είναι μέλος του κόμματος πρώτα, τότε βαδίζουμε σε λάθος δρόμο. Στο τέλος της μέρας, εμπιστευόμαστε την Ομάδα στα χέρια προπονητών που ουδεμία σχέση είχαν στο παρελθόν με την Ομόνοια και την Αριστερά, διότι πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητες τους. Διότι ακριβώς το κριτήριο μας είναι η απόδοση στο γήπεδο και όχι σε τι ιδεολογίες πιστεύουν. Για αυτό και όταν διάβασα προχθές για τη σκέψη του Δ.Σ. για πρόσληψη Τεχνικού Διευθυντή, διατήρησα τις επιφυλάξεις μου. Διότι όποιο επαγγελματικό οργανόγραμμα κι αν ακολουθήσουμε, όποια θέση κι αν προκηρύξουμε, δεν θα έχει καμία ουσιαστική συνεισφορά στη βελτίωση του Σωματείου μας, εάν τα κριτήρια για τη στελέχωση των πιο πάνω θέσεων δεν είναι αυστηρά επαγγελματικά.
Τέλος, πιστεύω ότι θα πρέπει να βρεθούν από όλες τις πλευρές, άτομα ψύχραιμα με διάθεση για διάλογο και συναίνεση, ούτως ώστε να γίνουν συναντήσεις μεταξύ όλων των οργανωμένων συνόλων και να χαραχθεί μια νέα πορεία. Οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ χαρακωμάτων δεν θα βοηθήσουν κανένα από τα μέρη να επικρατήσει και θα πληγώσουν βαθύτερα το ήδη τραυματισμένο κορμί της Ομόνοιας.
Σας ευχαριστώ
Πέτρος Ο.
