Σκληρή αλλά ενδιαφέρουσα άποψη από το trifylli.net. Πιο κάτω απόσπασμα και σύνδεσμος σε όλο το άρθρο:
Άλλη μια ποδοσφαιρική χρονιά φτάνει στο τέλος της και μας αφήνει ξανά την πικρή γεύση της ήττας. Αφού άλλος ένας τίτλος πρωταθλητή δόθηκε με το έτσι θέλω στο α.π.ο.ε.λ και κανείς δεν κατάφερε να σταματήσει τους πόθους του παρασκηνίου για να καταστήσουν την ομάδα της παράγκας οικονομικά βιώσιμη για πολλά χρόνια ακόμη, μοιράζοντας έτσι το ζεστό χρήμα που εισέρχεται στα ταμεία της ποδοσφαιρικής τους εταιρίας από ευρωπαϊκές συμμετοχές σε μετόχους, ζώντας όλοι ένα ευτυχισμένο και παραμυθένιο όνειρο. Ακόμη και όταν οι ίδιοι οι υποστηρικτές της παράγκας λτδ φώναζαν όλη τη χρονιά για το άσχημο θέαμα που βλέπουν στο γήπεδο από την ομάδα τους που σερνόταν, ακόμη και αν χρειάστηκε να διωχθούν παίκτες και προπονητές το σύστημα μας κέρδισε όλους ξανά κατακτώντας άλλο ένα κάλπικο πρωτάθλημα και άλλη μια συμμετοχή στους ομίλους της χλιδής και του χρήματος.
Δεν υπάρχει πραγματικός λόγος να ασχολείται κανείς με όλο αυτό το σάπιο κατεστημένο, ωστόσο η παθολογική μας αγάπη για «μπάλα» τυφλώνει την σκέψη μας και δεν μας επιτρέπει να παρατήσουμε μια και καλή το ποδόσφαιρο. Αυτό που αγαπήσαμε από μικρά παιδιά όσο τίποτα άλλο. Για αυτό το λόγο λοιπόν νιώθουμε και εμείς διπλά και τριπλά ένοχοι που ανεχόμαστε με την σιωπή μας και την αδράνεια μας πολλές φορές τις ορέξεις τους. Που ανεχόμαστε αυτούς που μοιράζονται με ευχαρίστηση (μέσω μετοχών) τα κέρδη της ποδοσφαιρικής τους εταιρία, χρησμοδοτώντας έτσι τόσο την ΚΟΠ όσο και τις εκτελεστικές της επιτροπές, την διαιτησία, παράγοντες του αθλητισμού αλλά και πολιτικούς, σε ένα θέατρο του παραλόγου που βλέπουμε εδώ και μια δεκαετία να παίζει σε επανάληψη και να μην έχει βρεθεί ακόμη η φόρμουλα για την αντιμετώπιση του.
