Σε αυτή την κατηγορία δημοσιεύονται απόψεις από αναγνώστες. Δημοσιεύσουμε κάθε άποψη που θα μας σταλεί με την προϋπόθεση πως θα τηρεί τους στοιχειώδεις κανόνες του λόγου και να είναι ενυπόγραφη (έστω με κάποιο ψευδώνυμο).
Μια φορά και ένα καιρό σε μια χώρα πέρα μακριά υπήρχε ένα βασίλειο. Το βασίλειο αυτό διοικούσε μια βασίλισσα ( ο βασιλιάς είχε πεθάνει χρόνια πριν). Η βασίλισσα αυτή ήταν δίκαιη και συμπονετική μα ταυτόχρονα φιλόδοξη. Όλο το βασίλειο την αγαπούσε και δεν ξεχνούσε να της το δείχνει. Στέκονταν ουρά στην είσοδο του βασιλείου για να της εκφράσουν την αγάπη τους και να της προσφέρουν κάτι για να το αποδείξουν.
Ήθελε, όμως, να έχει στα χέρια της όσο περισσότερη δύναμη και εξουσία μπορούσε γι’ αυτό και προχώρησε σε πολλές σπατάλες και υποχωρήσεις. Είχε τάξει χρυσάφι σε άτομα ευρέως γνωστά για να δουλέψουν για λογαριασμό της με στόχο να αποκτήσει περισσότερα χρήματα, χρυσάφι και δύναμη. Αγνοούσε όμως τις δυσκολίες των καιρών μα πάνω από όλα τα τρία γειτονικά βασίλεια που έβλεπαν τα λάθη της βασίλισσας και καρτερικά υπέμεναν να επιτεθούν και να τα πάρουν όλα.
Η βασίλισσα με τα χρόνια συνειδητοποίησε τι είχε κάνει και σε ποια λάθη υπέπεσε αλλά ήταν πια πολύ αργά. Οι 3 βασιλιάδες είχαν πάρει αυτό που επιζητούσαν. Τη δύναμη και τη δόξα της βασίλισσας. Η βασίλισσα χάνοντας τη δύναμη της πλέον αποτελούσε έρμαιο των άλλων βασιλιάδων οι οποίοι με κάθε ευκαιρία ταπείνωναν τη φτωχή πια βασίλισσα.
Περπατώντας μια μέρα στο κοντινό δάσος η βασίλισσα συναντά ένα μικρό αγοράκι, το οποίος μάζευε μανιτάρια για το καθημερινό του δείπνο. Ανταμώνοντας τη βασίλισσα, το παιδάκι στην αρχή δεν την αναγνωρίζει. Μετά από λίγο την πλησιάζει και την ρωτάει «Σε ξέρω από κάπου»?. Η βασίλισσα με ταπείνωση πλέον απαντά δείχνοντας προς το παλιό της βασίλειο: «Αυτά εκεί που βλέπεις κάποτε ήταν δικά μου. Κάποτε τα ρούχα μου ήταν πλούσια και όλοι με ζηλεύανε. Κάποτε περιφρονούσα τους αντιπάλους μου. Κάποτε όλο το βασίλειο με λάτρευε και φώναζε για μένα. Αλλά ήμουνα απρόσεκτη και βασιζόμουνα στα λόγια των συμβούλων μου, οι οποίοι είχαν απώτερους σκοπούς». «Και τώρα?» αναρωτιέται το παιδάκι. «Τώρα κατήντησα ζητιάνα να περιφέρομαι στο παλιό μου βασίλειο και να με περιγελούν». Το αγοράκι θυμωμένο απαντά: «Τέτοια που ήσουν, τέτοιο σου άξιζε. Γιατί ήθελες περισσότερα και έχασες τα πάντα». Το παιδάκι συγχυσμένο φεύγει.
Προχωρώντας παραπέρα συναντά μια νεαρή γυναίκα. Η γυναίκα αμέσως αναγνωρίζει τη βασίλισσα αλλά την αγνοεί. Μη θέλοντας να την ανταμώσει, η γυναίκα τρέχει γρήγορα μακριά. Φεύγοντας της φωνάζει: «Φεύγω μη με δει κανένα μάτι μαζί σου. Γιατί αν με δουν θα νομίζουν ότι σε υποστηρίζω». Η βασίλισσα απογοητευμένη συνεχίζει τον περίπατο της.
Παραπέρα, καθισμένος βρίσκεται ένας γέροντας. Ο γέροντας βλέποντας τη βασίλισσα την πλησιάζει και τη ρωτάει: «Μήπως είσαι η βασίλισσα»? Η βασίλισσα έκπληκτη απαντάει πως είναι και ο γέροντας της απαντάει: «Κάποτε θυμάμαι μια βασίλισσα, τρανή και θαρραλέα η οποία έκανε όλο το βασίλειο να τη θαυμάζει. Όλοι την αγαπούσαν και την προστάτευαν. Χιλιάδες κόσμος την αποθέωνε και την υποστήριζε». Η βασίλισσα ταραγμένη απαντάει: «Αυτή η βασίλισσα δεν υπάρχει πια. Τα παιδάκια την αγνοούν και οι νεαροί την αποφεύγουν. Μόνο οι μεγάλοι την θυμούνται πια και την αναγνωρίζουν».
Ο σοφός γέροντας χαμογέλασε. Κοίταξε τη βασίλισσα στα μάτια και της είπε: «Μεγάλη μου βασίλισσα ξεχνάς κάτι πολύ σημαντικό. Ο κόσμος ακόμα σε θυμάται. Και οι γέροι και οι νέοι σε έχουν στην καρδιά τους και ακόμα σε αγαπούν. Και είναι χιλιάδες οι πιστοί. Δεν στράφηκες σε αυτούς για συμβουλές παρά μόνο όταν ήταν πολύ αργά. Βασίστηκες στο ένστικτό σου για να μεγαλουργήσεις και απέτυχες. Τα παιδιά σε αγνοούν επειδή με τα χρόνια εξαφανίστηκες. Δεν έδειξες πυγμή, θέληση και πάνω από όλα ψυχή». «Τώρα όμως είναι αργά. Είμαι μόνο μια ζητιάνα που περιπλανιέται. Δεν έχω δύναμη. Δεν έχω εξουσία», απάντησε η βασίλισσα. «Έχεις όμως ψυχή και καρδιά. Έχεις λαχτάρα και πάθος. Δεν ήσουν ποτέ μια ταπεινή ζητιάνα αλλά θα είσαι πάντα μια περήφανη βασίλισσα. Και να ξέρεις ότι όσα χρόνια και να περάσουν θα έχεις ακόμα την τιμή σου, την αξιοπρέπεια σου και την αγάπη των πιστών σου. Η ιστορία επαναλαμβάνεται όχι όμως και τα λάθη. Κάποτε θα είσαι και πάλι βασίλισσα στο θρόνο σου». Η βασίλισσα συγκινημένη κατευθύνεται προς το παλιό της βασίλειο αποφασισμένη να το επαναδιεκδικήσει.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ….
R. Castle
