Αν πρέπει να αποκτηθεί επιθετικός; Αφορμή για αυτό το άρθρο μου αποτέλεσε το ρεπορτάζ ‘Μόνο αν είναι τόσο μεγάλη η οικονομική ανάσα της Ευρώπης’ του omonoianews.com στις 20 Ιανουαρίου 2014. Παρακάτω θα αναλύσω τις σκέψεις μου για το μέλλον της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, έτσι όπως διαμορφώθηκαν μετά από άλλο ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα, απέναντι σε μια ομάδα που συνήθως τους εκάμαμε γιο-γιο και μάλιστα μέσα στο γήπεδό τους.
Τον τελευταίο καιρό μέσα από τις συζητήσεις που γίνονται μεταξύ ΟΜΟΝΟΙΑΤΩΝ έχω συνειδητοποιήσει ότι ελάχιστα έχουμε καταλάβει για την τραγικότητα στην οποία έχει περιέλθει το σωματείο μας. Και λέω σωματείο και όχι ομάδα γιατί το οικονομικό πρόβλημα προφανώς έχει επηρεάσει όλα τα τμήματα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ακόμα και ομάδα τάβλι να είχαμε θα δυσκολευόμασταν να αγοράσουμε τα ζάρια.
Πολλοί (οι περισσότεροι) έχουν να λένε για το πόσο κακός ποδοσφαιριστής είναι για παράδειγμα ο Αλαμπί. Συμφωνώ. Την δεκαετία του 1980 ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής θα έκαμε μόνο για να κουβαλά την μπάλα του Κλείτου. Προφανώς, για να προλάβω τους καχύποπτους, δεν το λέω με ρατσιστική διάθεση, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κατά τα άλλα συμπαθής αμυντικός μας, δεν είναι ποδοσφαιριστής του επιπέδου που θέλουμε για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Σκέφτηκε κανένας όμως αν η ομάδα μας έχει την οικονομική δυνατότητα να κλείσει καλύτερο αμυντικό; Ή καλύτερο επιθετικό από τον Γκικίεβιτς, η καλύτερο δεξί μπακ από τον Θερβέρα και πάει λέγοντας.
Τα πάντα δυστυχώς έχουν να κάνουν με το οικονομικό. Αν ο ποδοσφαιριστής είναι απλήρωτος για μήνες δεν θα αποδώσει αυτό που ξέρει και μπορεί. Αν ο ποδοσφαιριστής είναι απλήρωτος, με τι μούτρα η διοίκηση να του βάλει πρόστιμο για μια αχρείαστη κόκκινη κάρτα (βλ. Σκαραμοτσίνο). Επίσης αν η ομάδα δεν έχει μία πώς να κλείσει ποδοσφαιριστές που να ικανοποιούν τα στάνταρτ μας. Για παράδειγμα ένας φίλος μου σφύρισε παλιά, ότι ο Εμπέμπα ήταν πέμπτος ή έκτος στην λίστα με τους υποψήφιους κεντρικούς αμυντικούς και τον κλείσαμε γιατί ως εκεί ετράβαν η πούγκα μας. Με βάση την γνώση που έχω για τα οικονομικά του σωματείου, δεν έχω λόγο να τον αμφισβητήσω.
Η εικόνα που βγάζει προς τα έξω η ομάδα μας αυτή την στιγμή, είναι η εικόνα μιας ομάδας που ικανοποιείται με τη έκτη θέση τον Μάη και μιας ομάδας η οποία δεν έθεσε ως στόχο της το πρωτάθλημα τον Αύγουστο. Η απορία μου από το απόγευμα της Κυριακής, μετά από το παιχνίδι με την ΑΕΛ στο Τσίρειο είναι η εξής: Δεν θα μπορούσαμε να είχαμε την ίδια εικόνα και με άλλους ποδοσφαιριστές; Για καλύτερη ομάδα ξεχάστε το, πριν λίγο το ανάλυσα. Και εξηγούμαι. Αν στην θέση του φευγάτου Λεάντρο, έπαιζε ο Θεράπωντος θα ήμασταν χειρότεροι; Αν στην θέση του Γκικίεβιτς, ο οποίος μου δίνει την εντύπωση ότι το μόνο που ξέρει από ποδόσφαιρο είναι να γυρίζει την μπάλα με το στήθος προς τον συμπαίκτη του (και αυτό λανθασμένα), έπαιζε ο Ρουσσιάς ή ο Χατζηβασίλη θα ήμασταν χειρότεροι; Ακόμα και αν είχαμε για επιθετικό μας ένα Κύπριο τριαντάρη, όπως ο Παπαθανασίου του Ερμή, θα ήμασταν χειρότεροι;
Η ΟΜΟΝΟΙΑ αυτό που πρέπει να κάνει αυτή την στιγμή είναι να πει αυτό που λίγο πολύ ψιθυρίζουμε μεταξύ μας. Να πει ότι για πρώτη φορά μετά από 65 χρόνια δεν πάμε για διάκριση, είτε αυτή λέγεται πρωτάθλημα, είτε λέγεται Ευρώπη. Να στήσουμε μία ομάδα με 5-6 ποδοσφαιριστές από το υφιστάμενο ρόστερ, που να μπορούν να βοηθήσουν και μαζί με 15-20 μικρούς, ακόμα και πιο μεγάλους, Κύπριους θα αγωνίζονται, χωρίς το άγχος του πρωταθλητισμού για τα επόμενα 3-4 χρόνια. Μια ομάδα ‘φτηνή’ σε συμβόλαια και χωρίς την εξάρτηση από τον κάθε μάνατζερ. Μια ομάδα που θα χτιστεί για το μέλλον. Με πολύ μεράκι και πολύ δουλειά πρωτίστως. Αυτά δεν θα πρέπει να μας φοβίζουν. Άλλωστε είμαστε η ΟΜΟΝΟΙΑ. Πρέπει κατεπείγοντος να λυθεί το οικονομικό και μετά το αγωνιστικό.
Πολλοί θα πουν ότι η ιδέα αυτή είναι εκ προοιμίου αποτυχημένη γιατί θα απομακρυνθεί ο κόσμος από τα γήπεδα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ο κόσμος τώρα θα δείξει πόσο αγαπά αυτή την ομάδα. Να δείξει με την ‘τρέλα’ του ότι μπορούν να παν στο γήπεδο 7-8 χιλιάδες οπαδοί σε κάθε εντός, με μια ομάδα μειωμένων απαιτήσεων. Σε αυτό πρέπει να συντείνει και το σωματείο με διάφορες ενέργειες όπως η μονιμοποίηση της τιμής του εισιτηρίου στα 10 ευρώ και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να τραβήσει τον κόσμο κοντά. Ένα άλλο επιχείρημα που μου είπε ένας φίλος σήμερα, είναι το τι γίνεται με τους χορηγούς από την στιγμή που δεν πάς για πρωτάθλημα. Έχω την άποψη ότι τον χορηγό δεν τον ενδιαφέρει αν θα πιάσει η ομάδα μας το πρωτάθλημα, αλλά αν θα δουν την διαφήμιση του οι 7-8 χιλιάδες που την βλέπουν και φέτος.
Από την διοίκηση που θα προκύψει πρέπει να γίνουν πολλά και άμεσα για να ξεπεραστεί το οικονομικό πρόβλημα του σωματείου μας. Οι κινήσεις με το energy drink και το νερό είναι καλές αλλά έγιναν με πολύ καθυστέρηση. Πρέπει να γίνουν και άλλα. Παλιά σε ένα άρθρο κάποιος οπαδός πρότεινε να πουλούμε φανέλες με σχέδια σχετικά με την ΟΜΟΝΟΙΑ, πέραν από αυτές που πωλούνται σε συνεργασία με την NIKE. Το αποτέλεσμα θα είναι το καθαρό κέρδος προς το σωματείο. Αυτό είναι ένα παράδειγμα.
Όμως δεν βλέπω την διοίκηση να πιάνει ιδέες από τα μέλη, και τους οπαδούς. Πάμε στην συνέλευση του σωματείου και τα μέλη που παίρνουν το λόγο κριτικάρουν, αντιδρούν σε αποφάσεις της διοίκησης, αλλά προτείνουν και λύσεις. Η εντύπωση, όμως, που μου δίνεται σε κάθε συνέλευση που πάω είναι ότι τα αυτιά της διοίκησης είναι υπουργείο εσωτερικών, υπουργείο εξωτερικών. Όπως λέμε που την μιαν μπαίνουν τζαι που την άλλην φκαίνουν. Πρέπει η νέα διοίκηση να έρθει πιο κοντά στον κόσμο. Να ακούσει ιδέες, να ζητήσει βοήθεια. Δεν μπορούν 15 άτομα να λύσουν από μόνα τους όλα τα προβλήματα. Πρέπει ο οπαδός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να γίνει πιο ενεργός σε αυτή την προσπάθεια. Όχι μόνο με εισφορές και λαχνούς. Και για να έρθει ο κόσμος πιο κοντά πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία η διοίκηση.
Ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όμως πρέπει να δει και αυτός τα πράγματα πιο καθαρά. Να ηρεμήσει. Δεν γίνετε για παράδειγμα να κατηγορούμε τον Α και τον Β για μίζες, χωρίς να παραθέτουμε ίχνος απόδειξης. Αν κάποιος στο σωματείο δεν κάνει, αποδεδειγμένα, καλά την δουλειά του να πάει σπίτι του. Μέσα. Όχι όμως να λέμε λόγια του αέρα και φήμες που διαδίδονται σε ριπή οφθαλμού λες και είναι η απόλυτη αλήθεια. Ηρεμία και Σκέψη πρέπει να μας διακρίνει. Όχι το αλληλοφάγωμα.
Τελευταίο αφήνω κάτι που μου έκανε εντύπωση στην τελευταία συνέλευση. Το αλληλοφάγωμα ανάμεσα στο ίδια τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου. Δεν γίνετε κύριοι να συμπεριφέρεστε όπως τις κατίνες (ζητώ συγνώμη από την μακαρίτισσα ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΣΣΑ γιαγιά μου που χρησιμοποιώ το όνομα της κατά αυτό τον χυδαίο τρόπο). Δεν γίνεται μπροστά από τα μέλη να ρίχνεται μπηχτές ο ένας στον άλλο για διαρροές. Άλλο μεγάλο πρόβλημα. Όποιος είναι μέλος του Δ.Σ. και διαφωνεί με αποφάσεις του σώματος να βγει και να ξεκαθαρίζει την θέση του και την διαφωνία του ενώπιων των ΟΜΟΝΟΙΑΤΩΝ. Δεν είναι και τόσο ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΚΟ να δρούμε με χαφιεδίστικους τόπους. Δείτε και λίγο την ιστορία μας. Πως και κάτω από ποιες συνθήκες ιδρύθηκε το σωματείο μας. Πως περιμένετε από τον κόσμο να είναι ψύχραιμος, μέσα στην τραγικότερη περίοδο της ιστορίας μας, όταν τα μέλη του Δ.Σ. η ηγεσία του σωματείου μας, δρουν τόσο αψυχολόγητα και ασυναίσθητα.
Καταλήγοντας θα πω αυτά που νομίζω ότι πρέπει να γίνουν. Η νέα διοίκηση να πει στον κόσμο την αλήθεια. Σε ποιο χρωστούμε και τι. Όχι κατ’ ανάγκην ονομαστικά αν δεν το επιτρέπει ο νόμος. Να καλέσει τον κόσμο να βάλει τις ιδέες του κάτω και να εφαρμόσει αυτές που θα βοηθήσουν άμεσα. Να είναι μια διοίκηση με μπαλάκια που να μην φοβάται τίποτε. Είμαστε η ΟΜΟΝΟΙΑ. Ο κόσμος από την άλλη πρέπει να είναι πιο ψύχραιμος και να φιλτράρει την κάθε πληροφορία που ακούει. Όχι στους επιπόλαιους ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις. Η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να σωθεί και θα σωθεί.
Χάρης Ιωακειμίδης
Μέλος ‘Αθλητικού Συλλόγου ΟΜΟΝΟΙΑ Λευκωσίας’
