Σε αυτή την κατηγορία δημοσιεύονται απόψεις από αναγνώστες. Δημοσιεύσουμε κάθε άποψη που θα μας σταλεί, χωρίς κατανάγκη να την ασπαζόμαστε, με την προϋπόθεση πως θα τηρεί τους στοιχειώδεις κανόνες του λόγου και να είναι ενυπόγραφη (έστω με κάποιο ψευδώνυμο).
Φίλοι ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ,
Οι στιγμές που ζούμε είναι τραγικές. Κατάντια θα έλεγα. Τον τελευταίο, ειδικότερα, μήνα βιώνουμε μια ενδοομονοιάτικη αντιπαράθεση χωρίς προηγούμενο. Ακόμα και η αντιπαραθέσεις επί προεδρίας του κ. Σεραφείμ μοιάζουν μηδαμινές σε σχέση με αυτά που ζούμε σήμερα. Βεβαίως, το άσχημο είναι ότι οι λόγοι των αντιπαραθέσεων της τότε εποχής (2007-2008) δεν διαφέρουν και πολύ σε σχέση με αυτές του σήμερα. Σήμερα ο κόσμος ζητά πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές, όπως και τότε. Ζητά οργάνωση, διαφάνεια και οικονομικό νοικοκύρεμα, όπως και τότε.
Ζητά σταθερότητα διοικητική, οικονομική και αγωνιστική, όπως και τότε. Ζητά απεμπλοκή από παράπλευρες παρεμβολές και επιβουλές, όπως και τότε. Ζητά κάθαρση και επαγγελματισμό, όπως και τότε. Κι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Κανένας μας φυσικά δεν φανταζόταν ότι η αλλαγή που ζητούσε ο κόσμος το 2008, θα έφερνε τα καταστροφικά αποτελέσματα που ακολούθησαν. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα γινόταν τόσο αλόγιστη κατασπατάληση χρήματος που θα οδηγούσε το Σωματείο να κουβαλά σήμερα στην πλάτη του ένα χρέος της τάξης των €14εκ. (το ρίξαμε από τα €17εκ., ενώ κανείς δεν μας εξασφαλίζει ότι τα χρήματα του Μιλτιάδη (άλλα €13εκ.) έχουν διαγραφεί αφού κανείς δεν επιβεβαίωσε ή διέψευσε κατά πόσο αυτό έγινε με γραπτή συμφωνία). Ο κόσμος δεν φταίει παρά μόνο για την υπομονή του που στο τέλος, κακώς, θεωρήθηκε από κάποιους ως “συνενοχική ανοχή”. Π.χ. ο κόσμος να στηρίζει τον εκάστοτε προπονητή υπομονετικά και το ΔΣ να μην αφήνει προπονητή να ολοκληρώσει το συμβόλαιο του. Στην ουσία δηλαδή το 2008 άλλαξαν τα πρόσωπα αλλά όχι οι καταστάσεις. Ο κόσμος να στηρίζει τους παίκτες και τη διοίκηση και η διοίκηση να προδίδει τον κόσμο.
Το θέμα είναι τι κάνουμε από δω και μπρος εμείς ο κόσμος. Έπονται τα κριτήρια Μαρτίου. Θα αφήσουμε το Σωματείο να μην τα περάσει? ΟΧΙ φυσικά. Ας αφήσουμε στην άκρη τις θέσεις μας για τον Τόνι, για τον Μιλτή, για τον Μυλωνά ή για τον Τσαγκάρη. Αυτοί έφυγαν, καλώς ή κακώς. Επαφίεται στο ΔΣ να εξαγγείλει τα ποσά που χρειάζονται, τους τρόπους συλλογής των χρημάτων και πλάνο για το που θα πάνε τα χρήματα. Η γενικότερη οικονομική κατάσταση στην Κύπρο φέτος είναι χειρότερη από ότι στα περσινά κριτήρια Μαρτίου αφού τα περισσότερα χρήματα είχαν μαζευτεί πριν το κούρεμα (και μετά έλαβαν ένα ‘’ελαφρύ κουρεματάκι’’). Ο κόσμος αυτή τη στιγμή βρίσκεται με το ηθικό στο ναδίρ λόγω του αγωνιστικού και των αντιπαραθέσεων. Θα χρειαστεί τιτάνια προσπάθεια από όλους παρόλο που το γυαλί ράγισε. Ας μπουν μπροστάρηδες οι παλαίμαχοι στην πράξη και όχι στα λόγια, αφού μετά την αποτυχία να διοριστεί ως πρόεδρος ο κ. Λώρης είχαν βγάλει μια βαρύγδουπη ανακοίνωση… ‘’ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα’’ σεβαστοί παλαίμαχοι.
Βεβαίως, ο κόσμος από μόνος του δεν μπορεί να μαζέψει όλο το απαιτούμενο ποσό. Θα πρέπει οι εχούμενοι φίλοι του Σωματείου να ξαναβάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη τους και το ΔΣ να προβεί σε ευφάνταστους διακανονισμούς χρεών και πάλι. Αλήθεια, όταν θα διοριζόταν ο κ. Λώρης μας είχαν πει ότι είχαν βρεθεί όλοι οι οικονομικοί παράγοντες που θα στήριζαν την προσπάθεια του κ. Λώρη. Αφού υπήρχαν έτοιμοι όπως μας είπαν, γιατί δεν ενεργοποιήθηκε η συνεργασία με το παραμένων ΔΣ, λέω εγώ τώρα? Ή απλά αγαπούσαν τον κ. Λώρη? Εν πάση περιπτώσει, εξ’ όσων θα αντιληφθήκατε όλοι από την ανακοίνωση του παραιτηθέντος μέλους Ν. Χριστοδούλου το απαιτούμενο ποσό θα πρέπει είναι τεράστιο, όπως και πέρσι τον Μάρτιο (γύρω στα €3-€3,5εκ?). Παρόλη την πικρία και τις αντιπαραθέσεις, όλοι θα πρέπει να γίνουμε μια γροθιά όπως κάναμε από τα τέλη του 2012 μέχρι και τον Νοέμβριο του 2013. Να αφήσουμε τις αντιπαραθέσεις, να βγει η χρονιά και να προετοιμαστεί το έδαφος για το νέο ΔΣ μέσα σε κλίμα συναινετικό, μακριά από τις γνωστές και άγνωστες παράπλευρες παρεμβολές και επιβολές του παρελθόντος. Πιστεύω θα υπάρχουν αξιόλογα μέλη που μπορούν να προσφέρουν. Πρέπει να ξέρουν όλοι επίσης ότι κανένας δεν τα γνωρίζει όλα. Το ΔΣ θα πρέπει να καλύπτει τα κενά του με την βοήθεια επαγγελματιών, που επιβάλλεται να χρησιμοποιηθούν στο Σωματείο και να εφαρμόσουν επαγγελματικές πρακτικές και μεθόδους για την διοικητική και αθλητική λειτουργία του Σωματείου.
Είναι ο καιρός να γίνει μια πραγματική προσπάθεια εγγραφής νέων μελών λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα οικονομική συγκυρία. Η συνδρομή μπορεί να μειωθεί δραστικά όπως μπορεί να γίνει συνδυασμός συνδρομής μέλους και τιμής κάρτας διαρκείας. Υπάρχει μια πηγή 7-8.000 ανθρώπων που μπορεί το Σωματείο να προσελκύσει περισσότερα μέλη άρα και περισσότερα έσοδα. Μπορεί επίσης να γίνει διαβάθμιση μελών σε premium, χρυσά κλπ τα οποία θα πληρώνουν μεγαλύτερη συνδρομή και θα έχουν περισσότερα ωφελήματα. Δεν ξέρω τι από αυτά μπορεί να γίνει, αλλά το ΔΣ και το τμήμα μάρκετιγκ μπορούν, αν το θέλουν, να βρουν λύσεις. Αυτά θα φέρουν επαναλαμβανόμενα έσοδα στο σωματείο από τον ίδιο τον κόσμο του. Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι το νέο ΔΣ να καταθέσει μεσοπρόθεσμο πλάνο εξόδου από το οικονομικό αδιέξοδο, να πει αλήθειες, να πει στον κόσμο π.χ. για τα επόμενα 2-3 χρόνια το μπάτζετ θα πέσει στα €3-4 εκ. για να έχουμε πλεονασματικό λογαριασμό εσόδων-εξόδων και ισοζυγισμένες ταμειακές ροές (εισπράξεις – πληρωμές), θα δώσουμε ευκαιρίες σε νέους δικούς μας παίκτες (στηρίξτε τους), μακριά από περίεργες μεταγραφικές κινήσεις και όπου μας βγάλει αγωνιστικά, θα φέρουμε ένα προπονητή να μας στήσει ομάδα (και δεν θα τον αλλάζουμε κάθε 10-12 μήνες), κλπ. Αυτά τα έκαναν μεγάλες ομάδες του εξωτερικού και πέτυχαν επειδή έμειναν δεμένες στο πλάνο σωτηρίας τους και δεν παρέκλιναν ούτε για να φέρουν παίκτες για χάριν των μεταγραφών ούτε για φαντασιώσεις περί δήθεν ευρωπαϊκής διάκρισης ή πρωταθλητισμού. Χρειάζεται όραμα, δέσμευση, πειθαρχία και επαγγελματισμός. Στρατηγικός σχεδιασμός χωρίς περιστροφές και εκπτώσεις.
Τα πιο πάνω είναι εισηγήσεις. Εάν θα εφαρμοστούν ή όχι εναπόκειται στο ΔΣ. Μέχρι τότε (ως πότε?), για μας, τον απλό κόσμο, τον ΛΑΟ? Να πηγαίνουμε στο γήπεδο όπως και πριν, να δώσουμε ότι μπορούμε σε εισφορές, κάρτες διαρκείας, τηλεμαραθώνιους κλπ. Αν θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε ας το κάνουμε κουνώντας π.χ. λευκά μαντήλια όπως κάνουν οι οπαδοί της Ρεάλ ή όπως οι οπαδοί της MAN. UNITED που φορούσαν κασκόλ με διαφορετικό χρώμα από αυτό της ομάδας τους. Ας μην τιμωρήσουμε το Σωματείο με την αποχή μας και χωρίς διχόνοια και προπηλακισμούς. Να διαμαρτυρόμαστε με την παρουσία μας και τις εισηγήσεις μας και όχι με την απουσία μας. Κανείς δεν περισσεύει όπως και κανένα ομονοιάτικο οργανωμένο σύνολο ή μέσο ενημέρωσης δεν είναι περιττό (όπως κακώς ανέφερε ο απερχόμενος πρόεδρος).
Για τους παίκτες? Οι παίκτες που έχουμε είναι αυτοί. Δεν μπορούμε να έχουμε άλλους. Τουλάχιστον ας μην τους βρίζουμε. Και το ΔΣ από την πλευρά του να τους στηρίζει πραγματικά. Ξέρω ότι είμαστε όλοι στρεσαρισμένοι από την κατάσταση του Σωματείου μας. Βλέπουμε ομάδες να μας προσπερνούν ενώ τα προηγούμενα χρόνια έβλεπαν μόνιμα την πλάτη μας. Αυτά συμβαίνουν. Να βλέπουμε μπροστά και όχι πίσω. Να βοηθήσουμε το Σωματείο και την ομάδα. Ας βάλουμε 2 στόχους για φέτος, ως κόσμος. Ο πρώτος να σωθεί το σωματείο οικονομικά περνώντας τα κριτήρια. Ο δεύτερος, να βγει η ομάδα στην Ευρώπη είτε μέσω πρωταθλήματος (αν δείτε τον βαθμολογικό πίνακα, δεν είναι μακριά το ενδεχόμενο να παίζουμε στο 2ο γκρουπ των πλέι-οφ, η αεκ είναι σχεδόν δίπλα μας) είτε μέσω κυπέλου (χλωμό?), να παίξουμε έστω κι εκείνο το ένα ευρωπαϊκό παιγνίδι που παίζουμε κάθε χρόνο… Ας μείνουμε κοντά στην ομάδα λοιπόν.
ΟΣΕΣ ΖΩΕΣ ΚΙ ΑΝ ΖΗΣΩ, ΠΑΝΤΑ ΟΜΟΝΟΙΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ.
Γιάννος
