Σε αυτή την κατηγορία δημοσιεύονται απόψεις από αναγνώστες. Δημοσιεύσουμε κάθε άποψη που θα μας σταλεί, χωρίς κατανάγκη να την ασπαζόμαστε, με την προϋπόθεση πως θα τηρεί τους στοιχειώδεις κανόνες του λόγου και να είναι ενυπόγραφη (έστω με κάποιο ψευδώνυμο)
Αγαπητά αδέλφια, μέλη και μη Ομονοιάτες,
Σκοπός μου δεν είναι να μακρυγορήσω και να κουράσω με τις τοποθετήσεις μου. Έχουν ήδη ειπωθεί πολλά αυτές τις μέρες. Ζούμε καιρούς κρίσιμους. Η ύπαρξη του Σωματείου που έχει αγαπηθεί όσο κανένα άλλο ανά το Παγκύπριο απο δεκάδες χιλιάδες κόσμου απειλείται.
Θυμάμαι το 1993 το 2-0 στο Μακάρειο με τον Απόλλωνα και το 1994 το τέρμα του Ξιούρουππα στην παράταση στο Τσίρειο με την Ανόρθωση. Ήταν απο τις αξέχαστες χαρές στην παιδική μου ηλικία. Έκτοτε έχω ζήσει κοντά στην ΟΜΟΝΟΙΑ στιγμές με ανάμικτα συναισθήματα, μερικές χαρές, αλλά το σημαντικότερο πάμπολλες στιγμές πλήρους απογοήτευσης.
Δεν ζούμε πλέον σε καιρούς ρομαντικούς, όπου η επιρροή του κόσμου, η αγάπη για τη φανέλλα και ο ποδοσφαιρικός εγωισμός οδηγούν σε επιτυχίες και τίτλους. Πλέον, η επιτυχία στο ποδόσφαιρο στηρίζεται σε επαγγελματικές βάσεις και πρότυπα, σε σωστές υποδομές για φυσική κατάσταση και ανάπτυξη ταλέντων, στη σωστή τακτική και ενίσχυση με μεταγγραφές και στη σωστή οικονομική διαχείριση και εκμετάλλευση των πόρων ενός Σωματείου. Πέραν αυτού, στο κυπριακό ποδόσφαιρο η επιτυχία στηρίζεται επίσης και σε εξωγηπεδικές δραστηριότητες, στην εύνοια των αρμοδίων φορέων και φυσικά στη διαιτησία.
Ενώ οι αντίπαλοι μας έχουν σημειώσει πολλές επιτυχίες σε τοπικό και Ευρωπαικό επίπεδο, εμείς κάναμε σταδιακά βήματα προς τα πίσω τα τελευταία 20 χρόνια, με αποκορύφωμα την κατάντια που όλοι μας βιώνουμε. Οι υπαίτιοι και οι λόγοι είναι αρκετοί, όμως οι μεγαλύτεροι φταίχτες για την κατάντια του Σωματείου είναι επώνυμοι, είναι διορισμένοι και ανακυκλώνονται τα τελευταία 20 χρόνια με τις ευλογίες συγκεκριμένων πολιτικών κατεστημένων.
Μέσα στις τραγελαφικές καταστάσεις που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες που υποδεικνύουν την πλήρη αποτυχία των “προσωρινών” ιθύνοντων του Σωματείου να διαχειριστούν σωστά την κρίση που φτάσαμε, οι δυσάρεστες εκπλήξεις δεν σταματούν. Μετά την ομαδική παραίτηση των ανθρώπων που πρωτοστάτησαν στην κατακόρυφη πτώση με αποτέλεσμα να δίνεται η ευκαιρία κάθε εβδομάδα στους εχθρούς να ασελγούν πάνω μας, ήρθε η “ενωτική πρωτοβουλία” ΄άλλων παλιών γνώριμων που με τη σειρά τους μίκραναν το Σωματείο στο σύνολο των πράξεων τους. Αυτών που κατάντησαν την OMONOIA έρμαιο στις ορέξεις των αντιπάλων κατά την μεγαλύτερη διάρκεια της θητείας τους. Η ισοπεδωτική κριτική μου είναι με γνώμονα τους πιο πάνω λόγους στους οποίους βασίζω την επιτυχία στο ποδόσφαιρο στην Κύπρο.
Τάσσομαι με αποφασιστικότητα εναντίον του συνδυασμού των “παλιοπροέδρων”. Θέλω να θερμοπαρακαλέσω τα μέλη με δικαίωμα ψήφου να υποστηρίξουν τα εναλλακτικά άτομα που προσωπικά με έχουν πείσει με το πλάνο τους για τη σωτηρία του Σωματείου μας. Όχι στις λανθασμένες αποφάσεις όπως την πρόσφατη ψήφο εμπιστοσύνης. Όχι στις ετεροχρονισμένες και ανακυκλωμένες επιλογές, όχι στις υποψηφιότητες που με την ιστορία και τον χλευασμό των αντιπάλων έχουν αναδείχθεί ζημιογόνες και καταστροφικές. Θέλουμε επιτέλους νέα πνοή, νέο αίμα, επαγγελματισμό, όραμα και αισιοδοξία.
Με τιμή,
Κυριάκος Α.
Μέλος ΑΣΟΛ
