Σε αυτή την κατηγορία δημοσιεύονται απόψεις από αναγνώστες. Δημοσιεύσουμε κάθε άποψη που θα μας σταλεί, χωρίς κατανάγκη να την ασπαζόμαστε, με την προϋπόθεση πως θα τηρεί τους στοιχειώδεις κανόνες του λόγου και να είναι ενυπόγραφη (έστω με κάποιο ψευδώνυμο)
Είμαι 36 χρονών και είμαι από τους τυχερούς που πρόλαβα να δω την μεγάλη Ομόνοια να παίζει μπάλα. Θυμάμαι πηγαίναμε στο γήπεδο γελαστοί και ξέγνοιαστοι αφού ήμασταν σχεδόν σίγουροι ότι σήμερα θα φύγουμε νικητές πάλι από το γήπεδο. Μοναδικό ζητούμενο ήταν αν αυτό θα γινόταν με καλή εμφάνιση η όχι.
Η Ομόνοια είχε τα καλυτέρα στατιστικά από όλες τις άλλες ομάδες σε οποιοδήποτε στατιστικό ήθελες να δεις. Πρωταθλήματα, συμμέτοχες στα Ευρώπη, νίκες στα μεταξύ μας παιχνίδια, καλύτερη επίθεση, καλύτερη άμυνα, πρώτος σκόρερ, περισσότερος κόσμος κτλ. Με λίγα λόγια ήμασταν μια ομάδα πρώτη σε όλα από όποια οπτική γωνιά ήθελε κάποιος να το δει. Ούτε καν οι αρρωστημένοι αντιομονοιατες δεν μπορούσαν να δουν την όλη κατάσταση διαφορετικά.
Μέσα σε 20 χρόνια έχει καταντήσει η ομάδα μας μια μικρομεσαία ομάδα με κάποιες καλές αποδόσεις σε μια χρονιά. Ακόμα και εμείς οι ίδιοι φίλαθλοι έχουμε ρίξει τις απαιτήσεις μας τόσο χαμηλά σαν να είμαστε φίλαθλοι κάποιας ομάδας της σειράς από αν κάνει μια καλή χρονιά σε μια πενταετία τότε είμαστε ευχαριστημένοι.
Έχουμε χάσει όλα τα πρωτεία που με τόσο κόπο κάποιοι τα έχουν πετύχει. Κάθε χρόνο είναι και χειρότερα. Κάθε χρόνο χάνουμε και κάτι παραπάνω. Παίρνουμε πρωτάθλημα κάθε 7 χρόνια περίπου και όπως φαίνεται το επόμενο θα αργήσει ακόμα παραπάνω για να έρθει. Και όλα αυτά όταν ο αιώνιος έχει κάνει μεγάλα άλματα. Έχει πάρει 7 πρωταθλήματα και βαλε τα τελευταία 15 – 20 χρόνια και εμείς 3. Έχει μπει ομίλους 3 φόρες και 1 φορά στους 8 του Champions League( αν είναι δυνατόν ) ενώ εμείς ακόμα ψάχνουμε να κάνουμε κάτι καλό στην Ευρώπη. Άλλες ομάδες «στήνονται» σε μια χρονιά και διεκδικούν πρωτάθλημα, Κύπελλο και ευρωπαϊκό Όμιλο. Όλες οι μεγάλες ομάδες στην Κύπρο έχουν μπει σε ευρωπαϊκό Όμιλο και εμείς απλά συμβιβαζόμαστε και ψάχνουμε να βρούμε από κάπου να πιαστούμε.
Προσπαθούμε να τερματίσουμε το 2014 στην τέταρτη θέση πάνω από τον Ερμή. Αν είναι δυνατόν να είμαι στο γήπεδο χθες με τον Ερμή και να προσπαθώ να κερδίσω στην έδρα μου και να μην μπορώ. Το χειρότερο να βλέπω οπαδούς να είναι και ευχαριστημένοι που δεν χάσαμε. Εγώ προσωπικά είχα βγει από τα ρούχα μου. Με έβλεπαν οι φίλοι μου που 20 χρόνια πάμε μαζί ποδόσφαιρο και διερώτονταν γιατί φωνάζω? Να προσπαθώ να τους εξηγώ ότι είναι πολύ σημαντικό να κερδίσουμε σήμερα για πολλούς και διαφόρους λόγους και να μην το καταλαβαίνουν. Να μου λένε καλά ρε φίλε, πως κάνεις έτσι αφού καταφέραμε να διασφαλίσουμε την Ευρώπη και εγώ να είμαι έτοιμος να εκραγώ. Να προσπαθώ να τους πω ότι δεν δέχομαι να μην καταφέρνω να κερδίσω τον Ερμή στην έδρα μου. Να μην μπορώ να τον ξεπεράσω στην βαθμολογία. Να μην καταφέρω να τον κερδίσω σε 3 παιχνίδια. Να τερματίσω στην 5η θέση για πρώτη φορά στην ιστορία μου. Μια ομάδα που ήρθε από την 2η κατηγορία με ένα budget στο 1/3 του δικού μας.
Όλα αυτά δυστυχώς γίνονται σε όλα τα αθλήματα. Απλά σκεφτείτε ότι ο αιώνιος πήρε πρωτάθλημα σε μπάσκετ, πιθανότατα θα πάρει double στο φούτσαλ και πιθανότατα double στο ποδόσφαιρο. Εμείς?
Όλα τα πιο πάνω έχουν στηριχτεί στις δίκες μας αποτυχίες. Γιατί όταν εγώ αποτυγχάνω, τότε ανοίγω τον δρόμο στους άλλους να πετύχουν. Αν εγώ αδυνατώ να κερδίσω, ούτε καν να παλέψω για κάτι, τότε αυξάνω τις πιθανότητες των άλλων. Επειδή κύριοι κάποτε ήμασταν οι καλύτεροι και τώρα είμαστε απλά μέτριοι σε όλα. Μην μου πείτε για διαιτησία και παρασκήνιο. Συμφωνώ ότι υπάρχουν και παίζουν τον ρόλο τους. Αλλά και εδώ έχουμε ασήκωτες ευθύνες. Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας και μόνοι μας πρέπει να σηκώσουμε κεφάλι.
Δεν ξέρω πως θα λύσουμε το οικονομικό. Ξέρω όμως ότι οι ομάδες μας πρέπει να σηκώσουν κεφάλι. Η Ομόνοια πρέπει να παλεύει σε όλα τα αθλήματα με αξιοπρέπεια. Δεν δίνω σε κανέναν τίποτα. Παίζω για την ομάδα μου, την ιστορία και τον κόσμο της. Δεν δέχομαι την ήττα έτσι απλά. Πάντα πρέπει να κυνηγώ κάτι, έστω και αν αυτό είναι η τέταρτη θέση.
Είναι εμφανές πλέον ότι δεν μπορούμε για πρωτάθλημα τα επόμενα χρόνια και είναι λογικό. Όποιος λέει το αντίθετο πλανάται οικτρά. Είναι όμως σημαντικό να διεκδικώ οτιδήποτε κερδίζεται. Κάθε κύπελλο, κάθε Ασπίδα, κάθε ντέρμπυ, κάθε παιχνίδι και αν γίνεται και το πρωτάθλημα.
Το ΓΣΠ πρέπει να είναι το κάστρο μας. Δεν δέχομαι να τρώω τεσσάρες στο ΓΣΠ από κανέναν. Να μην έχω νίκη σε ντέρμπυ. Να τερματίζω 20 βαθμούς από την κορυφή. Για όνομα του Θεού, σταματάτε να μας μικραίνετε άλλο. Σταθείτε όλοι στο ύψος σας. Η ομάδα πρέπει να επιβιώσει. Δεν πρέπει να δεχόμαστε τις ήττες και τις αποτυχίες τόσο εύκολα. Κάθε χρονιά είναι και χειρότερη από την προηγούμενη. Είμαστε σε αποσύνθεση και πάρτε το χαμπάρι.
Μπορούμε όμως να κάνουμε ομάδα με λίγα λεφτά και να πετύχουμε. Το έχουν κάνει άλλοι. Μπορούμε και εμείς. Μπορούμε να το κάνουμε και καλυτέρα, επειδή είμαστε Ομόνοια.
Η νέα χρονιά πρέπει να είναι οπωσδήποτε καλύτερη από την φετινή. Πρέπει να αρχίσουμε να μεγαλώνουμε πάλι. Ο Κόσμος να περπατά με το κεφάλι ψηλά. Τα παιδιά μας να μην ντρέπονται να πουν είμαι Ομόνοια. Αλλάξτε νοοτροπία. Μην ανέχεστε την μιζέρια άλλο.
Κάντε μας περήφανους. Δώστε μας την αξιοπρέπεια μας πίσω.
Γ.Τ.Α
