Αγαπητοί φίλοι σας χαιρετώ.
Αφορμή για να γράψω το παρόν πόνημα μου και να το μοιραστώ μαζί σας είναι η επίσημη παραδοχή από τον πρόεδρο και αντιπρόεδρο της ομάδας μας ότι έχουμε οικονομικές υποχρεώσεις που είναι «κρυφές» και που εμφανίζονται απρόοπτα όταν οριμάζει ο χρόνος! Αυτό το πραγματικό μπάχαλο που συμβαίνει με την οικονομική διαχείριση του χρέους και υποχρεώσεις της ομάδας μας δεν έχει προηγούμενο. Δεν μέμφομαι τόσο τους παρόντες κρατούντες της ομάδας όσο τους προηγούμενους και κυρίως τη διοίκηση Μιλτιάδη Νεοφύτου (φρόντισαν να τους θυμόμαστε για πολλή καιρό ακόμη).
Όλοι μας, λίγο – πολύ, λέμε «αχ και να ειχαμε τα έσοδα από την είσοδο μας στους ομίλους του EUROPA LEAGUE και θα είμασταν πολύ καλύτερα». Με όλα αυτά που ακούω, για κρυμμένα έξοδα, άγνωστες υποσχέσεις – δεσμεύσεις, κλπ με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι και τα 3-4 επιπλέον εκατομύρια όχι μόνο δεν θα μας έσωζαν αλλά θα έδιναν το ελαφρυντικό στη διοίκηση μας να γύρει πίσω και να αφήσει την λερναία ύδρα των οικονομικών μας ατασθαλιών να δρατζιάσει. Τώρα που είμαστε έτσι και αλλιώς σφιγμένοι ίσως να έχουμε πιο σόφρωνα πολιτική και φαντασία που θα μας οδηγήσει σε φωτεινότερα μονοπάτια. Εδώ κολλά και ο τίτλος του πονήματος μου, που πηγάζει από την παλιά λαϊκή σοφία «ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ»
Μπορεί να μην συμφωνούν πολλοί φίλοι με την άποψη μου, αλλά κάνενας δεν μπορεί να πει ότι δεν έχει τουλάχιστον λογικοφάνεια.
Όπωσδήποτε! Να μην μεμψιμοιρούμε. Να δώσουμε όλο μας το είναι (όσο μας έμεινε) στην ομάδα μας. Να προτιμούμε τα προϊόντα της ομάδας (αναμένουμε να μάθουμε τον απολογισμό των εσόδων / εξόδων από το νερό-καφε-ενεργ. ποτό) να πηγαίνουμε μαζικά στους εντός έδρας αγώνες μας (μόνο)και θα γυρίσει ο ήλιος μετά από πολλή και συλλογική δουλειά σε βάθος χρόνου.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Κυριάκος Αθηαινίτης