Αναγνώστης: Ομονοιάτικα Premium χωρίς Ομόνοια

Αγαπητοί φίλοι,

Επικοινωνώ μαζί σας σήμερα γιατί πραγματικά δεν ξέρω πως να αντιδράσω, τι διαβήματα πρέπει να κάνω και που να απευθυνθώ.

Από το 2001, και ηλικία 16 ετών, εγώ, ο αδελφός μου, ο πατέρας μου και ο θείος μου αγοράζουμε premium εισιτήρια. Ποτέ δεν σκεφτήκαμε να μην τα αγοράσουμε έστω και αν οικονομικά είχαμε κάποια προβλήματα. Αντιθέτως μάλιστα. Η αγορά των season tickets μας ήταν ανέκαθεν must! Τα τελευταία χρόνια, την αγορά των 4 εισιτηρίων την ανέλαβα εγώ, για λόγους που θα μου επιτρέψετε να κρατήσω για τον εαύτό μου. Και τα πληρώνω μέσα από τον μισθό μου, που μπορεί να είναι αξιοπρεπής, αλλά πιστέψτε με, πλούσιος δεν ήμουν, δεν είμαι και δεν θα είμαι.
Πέραν των εισιτηρίων διαρκείας, είμαι μέλος της Ομόνοιας και εγώ και ο αδελφός μου, με πληρωμένες τις συνδρομές μας! Α, και ο παππούς μας ιδρυτικό μέλος της Ομόνοιας (που για αδιευκρίνιστους λόγους δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των ιδρυτικών μελών, άλλου παπά Ευαγγέλιο αυτό).
Επίσης κάθε χρόνο αγοράζουμε από μία φανέλα της Ομόνοιας (ένα ερμάρι πράσινες φανέλες), κάνουμε Christmas shopping στην Green Boutique για τα μωρά της οικογένειας, αγοράζουμε τις φόρμες μας και ότι άλλο μας αρέσει.
Μέχρι και πέρσι ακολουθούσαμε την ομάδα μας σε κάθε εξόρμηση. Παραλίμνι; Λάρνακα; Λεμεσό; Πάφο; Από πίσω εμείς! Φέτος θα πω την αμαρτία μου, δεν ακολουθούμε με ευλάβεια όχι γιατί δεν το αξίζει η ομάδα, αλλά λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Δυστυχώς δεν μπορούσα να συνδράμω στην εκστρατεία των 1.000 ευρώ για την Αψίδα. Μακάρι να μπορούσα οικονομικά και θα το έκανα. Αλλά βοηθούσα με τους πιο πάνω τρόπους την ομάδα μου. Ε μην μου πείτε είναι και λίγα!

ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν μετανιώσαμε για τα λεφτά που δώσαμε/δίνουμε στην Ομόνοια. Χαλάλι της ομάδας μου, χαλάλι της Ομόνοιας! Και αν απογοητευτήκαμε και μια και δυο και τρεις, εμείς εκεί, για την ομάδα μας. Την αγαπάμε και στα καλά και στα κακά!

Ετσι κανόνισα και εγώ τα οικονομικά μου, να κάνω την υπέρβασή μου για την ομάδα μου. 2+1 χρόνια άκουσα θα ήταν το σχέδιο, άρα με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς που έκανα, 2.500 ευρώ. Για να σωθεί η Ομόνοια, να στερηθώ, να κάνω την υπέρβαση. Αλλά τα υπολόγισα λάθος.
Ούτε στους εφιάλτες μου δεν έβλεπα έτσι κακό! Εντός ενός μήνα πρέπει να δώσω 3.600 ευρώ αλλιώς θα χάσω τις θέσεις. Από τα 16 μου είμαι εκεί. Με τον αδελφό μου, τον πατέρα μου και τον θείο μου. Για την ομάδα μου. Δυστυχώς έφτασε η στιγμή που θα μας διώξουν από τις θέσεις μας. Γιατί πολύ απλά δεν έχω 3.600 ευρώ να πληρώσω εντός ένα μήνα. Δεν τα έχω. Τελεία. Για να τα βγάλω ξέρετε πόσες ώρες πρέπει να δουλεύω, μέρες, μήνες; ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΨΩ. Αλλά δεν έχω τόσα λεφτά. Και δεν είναι απλά ο ένας μήνας. Είναι το ποσό το ίδιο υπερβολικό!

Η Ομόνοια μου με διώχνει από το γήπεδο. Γράφω βουρκωμένος, ο Ομονοιάτης με καταλαβαίνει. Το ξαναλέω πέρκι το χωνέψω. Δεν έχω τόσα λεφτά. Κρίμα. Δεν περίμενα κάποια ανταμοιβή για την πίστη που είχα στην ομάδα μου. Αλλά δεν περίμενα ούτε και να με διώξουν. Επειδή δεν έχω 3.600 ευρώ να πληρώσω τα λύτρα που ζητούν, να πληρώσω τον εκβιασμό.
Αντιλαμβάνομαι πλήρως τις οικονομικές δυσκολίες και τα λοιπά και τα λοιπά. Είμαι του επαγγελμάτος. Δεν είμαι κανένα αμόρφωτο παιδαρέλι, ούτε κανένας μιτσής που εν ξέρει τι του γίνεται. Ούτε αντιδραστικός, ούτε χούλιγκαν, ούτε κινδυνολόγος, ούτε προπονητής της κέρκιδας, ούτε κριτής των πάντων. Είμαι ένας τύπος που πηγαίνει ήσυχα και ωραία στη θέση του, μαζί με τον αδελφό, πατέρα και θείο, να δούμε την ομάδα μας. Είναι ιεροτελεστία για μας. Προφανώς πρέπει να τα ξεχάσω όλα αυτά γιατί 3.600 ευρώ δεν έχω (και δεν θα έχω).

Μακάρι η Ομόνοια να σωθεί. Να την σώσουν αυτοί που έχουν τα λεφτά. Εγώ θα βλέπω την ομάδα μου από σπίτι. Δεν πρόκειται μετά από αυτό που έγινε να αγοράζω μεμονωμένα εισιτήρια. Αυτό αρνούμαι να το κάνω. Με εκβιάζουν εντός ενός μήνα να δώσω 3.600 ευρώ. Δεν έχω το σθένος να ξαναπάω να δω την ομάδα μου στο γήπεδο. Υπερβάλλω? Ίσως.. Μάλλον.. Ναι.. Αλλά έτσι νιώθω. Είμαι Ομονοιάτης, το λέω, το δείχνω, το αποδεικνύω. Είμαι ο Ομονοιάτης που κακά τα ψέματα, το Δ.Σ. θα ήθελε πολλούς σαν εμένα. Αλλά όχι να με εκβιάσεις ρε Δ.Σ. μου. Όχι και αυτό.

Από το 2001 ανανεώνω τη θέση μου. Επειδή δεν έχω τα λεφτά που μου ζητούν, 4 θέσεις premium θα μείνουν ελεύθερες. Στη σκέψη και μόνο πως από του χρόνου πλέον δεν θα είμαι εκεί, μαραζώνω. Γιατι ΘΕΛΩ αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Αλλά έτσι είναι, στην Ομόνοια μένουν όσοι θέλουν και μπορούν.