Τι να πρωτοπώ, πραγματικά… Η μόνη λέξη που μπορώ να σκεφτώ για την επανεκλογή του Κωστάκη Κουτσοκούμνη για τη προεδρία της Κ.Ο.Π. είναι ΑΙΣΧΟΣ. Ο λεγάμενος κατάφερε με τις ενέργειες του κατά τη διάρκεια των έξι (!) θητειών του (πάμε για έβδομη) και σε διάστημα δεκατεσσάρων χρόνων, να στείλει το ποδόσφαιρο της Κύπρου στον πιο βρωμερό υπόνομο. Κόκκινοι και κίτρινοι φάκελλοι, σοβαρές καταγγελίες από διαιτητή για στημένα παιχνίδια, για αλλοίωση αποτελεσμάτων, για εμπλοκή πολιτικών προσώπων στα του ποδοσφαίρου, για κουμμούναρους και η κατακραυγή όλου του φίλαθλου κοινού της Κύπρου δεν ήταν σε θέση να ξεριζώσουν τον ”αυτοκράτορα” από το θρόνο του.
Σε αυτό όμως, μερίδιο ευθύνης δεν φέρει μόνο αυτός, άλλα και εκείνοι που του το επιτρέπουν, είτε με τη ψήφο εμπιστοσύνης που του δείχνουν, είτε με αποχή στην εκλογική διαδικασία. Σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος, η διοίκηση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, νίπτει τας χείρας της στη σταύρωση της αγαπημένης μας ομάδας και κατ’ επέκταση του κυπριακού ποδοσφαίρου. Δεν είσασταν εκεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κάθε φορά που ο ”κύριος” Κουτσοκούμνης αναλάμβανε ξανά και ξανά την προεδρία της Κ.Ο.Π.; Δεν ήσασταν εσείς που με την ψήφο σας, του δίνατε θητεία με τη θητεία, το δικαίωμα να καταχράζεται κάθε εξουσία που του έδωσαν τα σωματεία και να την κατευθείνει όπου και όποτε εκείνος γουστάρει; Ε λοιπόν σας θεωρώ εξίσου υπαίτιους για όσα πάθαμε, για όσα παθαίνουμε και για όσα θα πάθουμε τις επόμενες αγωνιστικές περιόδους.
“Fool me once, shame on you. Fool me twice, shame on me”.
– Randal Terry
Με εκτίμηση, ενας αγνός ΟΜΟΝΟΙΑτης.
