Οι στιγμές που περνά η ομάδα μας είναι δύσκολες μα και ιδιαίτερες. Η πιθανή απομάκρυνση του Κώστα Καϊάφα δεν θα είναι σαν όλες τις άλλες απομακρύνσεις προπονητών. Ο Κωστής μας ήταν, είναι και θα είναι μια εμβληματική προσωπικότητα, ένα είδωλο για τουλάχιστο 2 γενιές ΟΜΟΝΟΙΑτών. Ο αιώνιος αρχηγός μας, ο τσαμπουκάς, ο αλήτης, ένας από εμάς. Αυτά Κωστή μου δεν ξεγράφονται με καμιά αποτυχία.
Η αποτυχία όμως στον πάγκο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι φανερή εκ του αποτελέσματος. Ξέρω ότι οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές, ξέρω ότι υπάρχουν χίλια δυο άλλα που επηρεάζουν τη δουλειά σου, αλλά φέτος δυστυχώς έχασες κάθε ελαφρυντικό με τον προγραμματισμό και τον τρόπο που κοουτσάρεις την ομάδα. Δυστυχώς δεν κατάλαβες ότι κάποια χαρακτηριστικά που είχες σαν παίκτης μπορεί να μην είναι κατάλληλα όταν η δουλεία σου είναι προπονητής.
Είμαι από αυτούς που θα λυπηθούν με πιθανή απομάκρυνσή σου, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη λύση. Έχεις σταματήσει να εμπνέεις ακόμα και εμάς που βλέπαμε τα λάθη αλλά κάναμε υπομονή ότι κάτι θα γίνει και θα ξυπνήσεις. Έμεινες όμως «μουλαρωμένος», κλεισμένος στις σκέψεις σου και τα γινάτια σου να μου επιτρέψεις.
Ένας πετυχημένος ποδοσφαιριστής δεν σημαίνει ότι θα γίνει και επιτυχημένος προπονητής. Φυσικά η αποτυχία σου κάτω από αυτές τις συνθήκες στην ΟΜΟΝΟΙΑ δεν σημαίνει ότι τέλειωσες. Αντίθετα, ελπίζουμε ότι μια μέρα πολύ σοφότερος και ικανότερος θα επιστρέψεις. Αν πάλι δεν έρθουν έτσι τα πράγματα, απλά θα κάθεσαι δίπλα μας στην κερκίδα περήφανος για όσα πρόσφερες σαν ποδοσφαιριστής στην ΟΜΟΝΟΙΑ μας.
Υ.Γ. Η πιο πάνω θεωρώ πως πρέπει να είναι και η προσέγγιση του Δ.Σ., το οποίο πνιγμένο στους συναισθηματιμούς αρνείται εδώ και καιρό να πάρει λογικές, σημαντικές αποφάσεις. Ας βάλουν όμως τα μέλη του Δ.Σ. και όσοι ορίζουν την τύχη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ καλά στο μυαλό τους ότι, όποια αλλαγή προπονητή και να γίνει, αν δεν γίνουν θεσμικές, οργανωτικές αλλαγές για εκσυγχρονισμό του σωματείο, η μέρα της επιστροφής της Βασίλισσας στο θρόνο της θα αργήσει ακόμα πολλά χρόνια.
Κ.Χ.
