Σκοπός του άρθρου, δεν είναι να κάνω τον δικηγόρο σε καμία απ’ τις δυο ομάδες τις οποίες δυστυχώς έχει χωριστεί ο κόσμος της Ομόνοιας απ’ το καλοκαίρι μέχρι το πιο πρόσφατο μας παιχνίδι.
Διαβάστε επίσης: Αναγνώστης: Προβληματισμοί και Αφύπνιση (2)
Σκοπός αυτού του άρθρου λοιπόν, είναι να υπογραμμίσω τα πολλά λάθη που έκαναν μαζί (ενδεχομένως) η τεχνική ομάδα με αρχηγό τον Κώστα Καϊάφα και το Διοικητικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον Δ. Σεραφείμ, προσπαθώντας στην αφενός να σχηματίσω τα δικά μου αντικειμενικά συμπεράσματα και αφετέρου να χαράξω μια πορεία αφύπνισης.
Έλλειψη διαφάνειας:
Πιο ακριβώς είναι το budget της ομάδας μας, ξέρει κανείς να πει με σιγουριά;
Κάποιος – ίσως- θα ξέρει για το χρέος, αλλά σ’ ότι αφορά τα λεφτά που δόθηκαν για τον προγραμματισμό και για μισθοδοσία παιχτών, μάλλον κανείς απ’ τον απλό κόσμο της ομάδας. Και πριν κάποιος παραπονεθεί για το αν πρέπει να υπάρχει αυτή η διαφάνεια προς τον κόσμο, τότε να υπενθυμίσω το γεγονός ότι ο κόσμος ακόμα δίνει λεφτά στην ομάδα του, όχι μόνο με την μορφή παρουσίας στα γήπεδα που ακόμα και σε’ αυτό το θέμα, τον έχετε αποτρέψει, αλλά και με χίλιους άλλους τρόπους. Το χειρότερο απ ’όλα όμως, είναι ότι άλλες ομάδες στο φετινό μας πρωτάθλημα έχουν τον ίδιο εάν όχι και πιο λίγο προϋπολογισμό από εμάς, ενώ διαπρέπουν στο γήπεδο καθώς και στον επαγγελματισμό που επιδεικνύει η Διοίκηση και το τεχνικό επιτελείο τους.
Συμπέρασμα: Ο Ομονοιατης στηρίζει την ομάδα του, πληρώνει για τα χρέη της, τιμά τα προϊόντα της αλλά δεν έχει ιδέα για τον προϋπολογισμό στον οποίο ο ίδιος έμμεσα η άμεσα συμβάλλει. Αυτό από μόνο του έχει κουράσει τον κόσμο, ο οποίος θέλει μεν να βοηθήσει, αλλά θέλει να δει και καρποφόρα αποτελέσματα στην προσπάθεια του.
Έλλειψη Οράματος και Επαγγελματισμού:
Ξεκινώντας από το καλοκαίρι, οι δηλώσεις του Διοικητικού Συμβουλίου στέκονταν στο γεγονός ότι το χρέος πρέπει να μειωθεί μέσο του προϋπολογισμού. Μέχρι εδώ όλα καλά. Όμως, στο τέλος λανθασμένα δεν διατηρήσαμε τον βασικό κορμό που είχε αποφασιστεί να διατηρηθεί, ενώ παίκτες κλειδιά όπως ο Λεαντρο και ο Ποτέ αποχωρούν αφήνοντας τεράστια κενά πίσω τους. Λανθασμένη διαχείριση που έφυγαν αυτοί οι δυο, λοιπόν. Λανθασμένοι χειρισμοί και στις μεταγραφές, αφού αυτοί που ήρθαν πριν το τέλος Αυγούστου, ποτέ δεν βοήθησαν. Λανθασμένοι χειρισμοί και στο θέμα παικτών που θα μπορούσαν να έρθουν αλλά δεν ήρθαν ποτέ αφού κάποιοι τους θεωρούσαν ανέτοιμους. Ταυτόχρονα εμείς κάναμε μεταγραφές παικτών οι οποίοι δεν μπορούσαν να βοηθήσουν στα Ευρωπαϊκά, αφού ήταν ανέτοιμοι, αλλά κάτι μήνες μετά ακόμα δεν μπορούν. Και όλα αυτά χωρίς να μιλήσω για τον Περεζ. Αλίμονο, να λέω ότι είμαι Ομονοιατης και να ανέχομαι οι υπεύθυνοι της ομάδας μου να συμπεριφέρονται έτσι σε ένα αθλητή, είτε είναι καλός είτε όχι.
Μέσα σε όλα αυτά, έχουμε ένα αλαλούμ δηλώσεων από την Διοίκηση για μη περαιτέρω μεταγραφές. Έπειτα δηλώσεις τύπου “Η Ευρώπη μας στοιχίζει πολύ ακριβά…” θέλοντας να τοποθετηθεί το Συμβούλιο για τα κόστη μεταβίβασης, και, εν τέλη για περεταίρω δηλώσεις για προσθήκες στις μεταγραφές. Έπειτα, μαζεμένες μεταγραφές σε διάστημα μιας εβδομάδας.
Συμπέρασμα: Όλα τα πιο πάνω δείχνουν έλλειψη σεβασμού προς τον κόσμο της Ομόνοιας. Όταν λέμε έλλειψη οράματος, εννοούμε ότι δεν μπαίνουν στόχοι, ξεκινώντας από όλα τα τμήματα (π.χ. μάρκετινγκ και νομικό τμήμα). Πρωτίστως όμως, οι στόχοι οι οποίοι πρέπει να μεταδώσει η Διοίκηση στο τεχνικό τιμ, το οποίο με την σειρά του θα μεταδώσει στους ποδοσφαιριστές, απλά δεν υπάρχουν.
Με επαγγελματισμό εννοούμε ότι παίκτες κλειδιά δεν αφήνονται να φύγουν έτσι απλά, ενώ διορίζουμε επιτέλους τεχνικό διευθυντή. Επίσης, δεν συμπεριφέρομαι τόσο άσχημα σε παίκτες όπως ο Περεζ. Η απουσία επαγγελματισμού είχε σαν αποτέλεσμα τις λανθασμένες μεταγραφές με της οποίες πληρώσαμε με τον αποκλεισμό μας στην Ευρώπη αλλά και πληρώνουμε ακόμα αφού η έλλειψη επαγγελματισμού και οράματος συμβάλλει άμεσα με την παρουσία μας στο γήπεδο. Το χειρότερο όμως, είναι ότι εσείς επιφέρατε την έλλειψη εμπιστοσύνης του κόσμου προς την ομάδα και το συμβούλιο.
Ragnarock
