Εδώ που φτάσαμε μετά και το φιάσκο με την Καρμιώτισσα, οι δραστικές και άμεσες ενέργειες που πρέπει να γίνουν δεν είναι πλέον σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά σε διοικητικό. Η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από σωστή διάγνωση της κατάστασης από τη διοίκηση και την προώθηση δραστικών και σωστών ενεργειών για να περισωθεί ότι μπορεί πλέον να περισωθεί.
Το ερώτημα που τίθεται όμως, είναι κατά πόσο αυτή η διοίκηση μπορεί να το κάνει. Η αυτονόητη απάντηση είναι όχι, επειδή αν μπορούσε θα το είχε κάνει ήδη και δεν θα άφηνε να φτάσουν τα πράγματα μέχρι εδώ. Άρα τι γίνεται τώρα;
Ριζικά πράγματα με άμεσα αποτελέσματα δεν μπορούν να γίνουν. Το μόνο που εγώ προσωπικά μπορώ να σκεφτώ, είναι το φρεσκάρισμα και η είσοδος νέου αίματος στο Συμβούλιο, που μόνο με ένα τρόπο μπορεί να γίνει. Με την οικειοθελή παραίτηση κάποιων στελεχών που είτε έχουν συμπληρώσει τον κύκλο τους στα διοικητικά, είτε ο ρόλος τους είναι διακοσμητικός – δυστυχώς φωτογραφίζω το 95% του ΔΣ αλλά δεν φταίω εγώ αν είναι έτσι η κατάσταση – και την αντικατάσταση τους με τους αντίστοιχους επιλαχόντες κατά τις πρόσφατες εκλογές, που ως γνωστό προέρχονται από το συνδυασμό Εμπρός Ομόνοια.
Δεν είμαι αφελής. Δεν θεωρώ ότι οι του συνδυασμού ΕΟ κατέχουν την απόλυτη σοφία ή ότι κρατούν κανένα μαγικό ραβδί. Άσε που είναι νεαροί και παντελώς άπειροι με τα διοικητικά ενός υπερωκεάνιου όπως είναι το σωματείο μας. Από την άλλη όμως, είναι αξιόλογα παιδιά, προέρχονται από τα σπλάχνα του ομονοιάτικου κόσμου, έχουν αφιερώσει χρόνο, φαιά ουσία και μεγάλη προσπάθεια για να προετοιμαστούν γι’ αυτό το ρόλο και σίγουρα θα συνεισφέρουν με ποιοτικά νέες αντιλήψεις και φρέσκες ιδέες.
Το μεγαλύτερο όμως όφελος από μια τέτοια εξέλιξη θα είναι άλλο. Θα είναι η ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος ότι κάτι πλέον αλλάζει, ότι κάτι ταράζει τα νερά και το κυριότερο, ότι ο κόσμος εισακούεται πλέον και μπορεί να παρέμβει στις αποφάσεις για την τύχη του σωματείου, που μέχρι σήμερα λαμβάνονταν ερήμην του σε κλειστά δωμάτια.
Η αναφορά για αποφάσεις σε κλειστά δωμάτια, μας φέρνει στο άλλο μεγάλο ζήτημα.
Οι σχέσεις του ΑΚΕΛ με την Ομόνοια είναι γνωστές και προέρχονται μέσα από την πρόσφατη ιστορία και το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο του τόπου μας. Και καλώς υπάρχουν.
Οι σχέσεις αυτές όμως, θα έπρεπε να περιορίζονται στην προστασία με πολιτικές ενέργειες, της Ομόνοιας από τις επιθέσεις του δεξιού βαθέως κατεστημένου, της παράγκας του Αβέρωφ, των αθλιοτήτων της ΚΟΠ κλπ. Όχι στο να παρεμβαίνει παρασκηνιακά στα διοικητικά της. Αυτή η κατάσταση που καλά ή κακά επικρατούσε μέχρι σήμερα, έχει συμπληρώσει τον κύκλο της και στα σημερινά δεδομένα δεν μπορεί να συνεχίσει. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν εκείνοι που πρέπει να το καταλάβουν, να το αποδεχτούν και να ενεργήσουν ανάλογα.
Επειδή το θέμα της σχέσης πολιτικών χώρων με το ποδόσφαιρο παρουσιάζεται διαστρεβλωμένα, ότι τάχα αφορά μόνο το ΑΚΕΛ και την Ομόνοια, δεν πρέπει να παρασυρόμαστε. Η πιο εγκληματική έκφανση του για το κυπριακό ποδόσφαιρο και την κοινωνία γενικότερα, είναι η παράγκα και η ΚΟΠ του Αβέρωφ, του Κούμα, του Κουτσοκούμνη και βέβαια του ΔΗΣΥ. Είναι μια ολέθρια πολιτική παρέμβαση στο ποδόσφαιρο, γι αυτό φίλοι μην μασάτε, μάθετε να διαχωρίζετε τα θέματα.
Και κάτι τελευταίο, ποδοσφαιρικό μεν αλλά άσχετο με την ομάδα μας. Πριν λίγο τέλειωσε* ο αγώνας της ΑΕΚ με την Ανόρθωση, όπου η πρώτη κέρδισε δια περιπάτου με 4-1. Τους έβλεπα που χαίρονται για τη νίκη και τη θαυμάσια – ομολογουμένως – ομάδα που έχουν και τους λυπάμαι. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι έχουν παρακοντράρει την ευνοημένη ομάδα του συστήματος, ότι έχουν πλέον γίνει πολύ σοβαρή απειλή και ότι όπου νάσαι θα τους παραλάβει η παράγκα και το παρακράτος που ανάφερα πιο πάνω και θα τους κανονίσει καλά. Έχουν προειδοποιηθεί, πήραν μια γεύση πέρσι στον μεταξύ μας αγώνα, όπου η διαιτησία τους έσφαξε με αποτέλεσμα να τους κερδίσουμε (γιατί διαφορετικά δεν θα τους κερδίζαμε) σε βαθμό που και εμείς οι ίδιοι στην κερκίδα νοιώθαμε άβολα. Ο σκοπός βέβαια ήταν να καταλήξει το πρωτάθλημα εκεί που τελικά κατέληξε. Εκεί δηλαδή που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα καταλήξει και φέτος.
ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΑ
Φ.Ι.
*Η άποψη στάλθηκε το βράδυ της Κυριακής