Εξαιρετικό και σήμερα το ποίημα του κύριου Κώστα. Την επομένη της ήττας μας από τον Εθνικό, είχε έμπνευση και αυτό είναι που βγήκε από την ψυχή του…
Κώστας Καζής:
Για όσους νιώθουν έτσι
Εκόπην μου η όρεξη
Ούτ’έθελα να γράψω
Αν μ’αρωτάς καλλύττερα
μου έρκετουν να κλάψω,
Τζείνην την κάρτα οπαδού
ακόμα τζιαι το season μου
Το ticket να πετάξω
Μα… Είπα φέρ τα μίλια σου
Τζιαι τούτη έννεν λύσης
Τζην την αγάπη στήν καρκιά
Πως ήρτεν μιά αναποθκιά
Πως μπόρειςνα αφήσεις.
Να βκάλεις που το σάλιο σου
Τα μούτρα σου να φτύσεις;
Πώς ν’αρνηθώ το γαίμα μου
αγάπη που μ’εμπνέει
Αφού τριφύλλια ήβραν μου
Που Κάμα ντι εν εϊ DNA
Εδάκκασα τα δόντια μου
Τζιαι ας σουστούσιν ούλλα
να ππέσουσιν να μέν μασού
Μες την καρκιά μου θα σε σού
Μονάχα αγαπούλα
Ώσπου θωρούν τα μάθκια μου
τζιαι βλέπω μπρός το φώς μου
Εν ν’άρκουμε να σε θωρώ
Ούλλοι να σε προδόσουσιν
Θα ρκούμε μανιχός μου
Μέσα στο άδκιον γήπεδο
μόνος μου να φωνάζω
Ομόνοια Αιώνια
Τζιαίν θα σε ξητημάζω
Κωστής Κάζης
10-2-2020
