Η τωρινή διοίκηση, κάνει τους τελευταίους μήνες ότι μπορεί. Την ίδια στιγμή όμως, τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν την τελευταία τετραετία είναι τεράστια και έχουμε την πεποίθηση πως η προσπάθεια, ίσως αυτή τη φορά να μην φτάσει αν δεν συνοδευτεί και από γενναίες αποφάσεις. Αποφάσεις δύσκολες, αλλά πιθανότατα αναγκαίες.
Ήδη η επιβολή προστίμου σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του υπεύθυνου επικοινωνίας της ομάδας Παύλου Χρυσάνθου, έδειξαν πως στο ρόστερ θα υπάρξουν πιθανότατα κι άλλες ανακατατάξεις. Ας μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν, ας δούμε την αλήθεια στα μάτια, ας κάνουμε το πρώτο βήμα. Έτσι κι αλλιώς αν συνεχίσουν οι συνεχείς προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ και η γενική έλλειψη ηρεμίας ελέω οικονομικού, η ομάδα δεν θα είναι ανταγωνιστική. Γιατί να μην προχωρήσουμε σε αποφάσεις που να δώσουν ελπίδα για το μέλλον, έστω το σχετικά μακροπρόθεσμο;
Τις λύσεις δεν τις έχουμε, έχουμε όμως ιδέες και διάθεση να τις στηρίξουμε. Το σωματείο αυτή τη στιγμή χρειάζεται ηγέτες που θα μπουν μπροστά με ειλικρίνεια, θα πουν στον κόσμο το πρόβλημα και το πλάνο εξόδου από αυτό (πραγματικό πλάνο όμως), θα προσπαθήσουν αν μη τι άλλο να αποδώσουν ευθύνες για το πώς φτάσαμε ως εδώ και θα ζητήσουν από τον κόσμο της ομάδας κατανόηση και συμπαράσταση. Οποιοσδήποτε νιώθει πως δεν μπορεί να επιτελέσει τον ρόλο αυτό, από αγάπη και μόνο για την ΟΜΟΝΟΙΑ, πρέπει να δώσει τη σκυτάλη σε κάποιον άλλο. Οι ώρες που περνά το σωματείο είναι δύσκολες και όσο περνάει ο χρόνος χωρίς πραγματικά μέτρα, γίνονται μόνο δυσκολότερες.
Σε αυτό το σημείο να πούμε κάτι. Δεν μιλάμε για ολοκληρωτικό σκαρτάρισμα του ρόστερ, ούτε το να φέρουμε την ομάδα στην κατάσταση της ΑΕΚ Αθηνών είναι λύση. Υπάρχουν παίκτες στην ακαδημία με ταλέντο, ναι να πάρουν ευκαιρίες. Χρειάζονται όμως και πιο έμπειροι, που δεν θέλουν ποσά εκτός των δυνατοτήτων μας για να παίζουν στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Στον πάγκο βρίσκεται ο καταλληλότερος άνθρωπος για αυτό το εγχείρημα. Ας του δώσουμε λοιπόν τα κλειδιά του αγωνιστικού κομματιού. Ας θέσουμε ένα πλάνο με προοπτική στο τραπέζι και να το στηρίξουμε.
