Οι οπαδοί μας λόγω διαχωρισμού των κερκίδων ήταν λιγότεροι, όμως κέρδισαν κατά κράτος τη μάχη της εξέδρας. Οι οργανωμένοι ήταν πραγματικά συγκλονιστικοί, με τραγούδι και φωνή από το 1 μέχρι το 90. Ανάγκασαν μάλιστα τους αντίπαλους οπαδούς πολλές φορές να βλέπουν αποσβολωμένοι και να αναρωτιούνται από που αντλούν δύναμη, όταν η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν πάει καλά στο πρωτάθλημα.
Αυτός ο κόσμος αξίζει πολύ περισσότερα. Αξίζει τίτλους, χαρές και πορείες. Ελπίζουμε ότι σύντομα δεν θα τραγουδάμε μόνο για την μεγάλη μας αγάπη, αλλά και για τις επιτυχίες της. Την κρατήσαμε όρθια στα πιο δύσκολα, θα την σπρώξουμε προς τα πάνω στην δύσκολη ανάβαση που έχει ξεκινήσει.
