Είναι κατά γενική ομολογία ένας από τους πιο αγαπητούς ξένους παίκτες που πέρασαν ποτέ από την Ομόνοια. Ο Λεάντρο Μαρκολίνι ήρθε σαν κύριος και φεύγει σαν κύριος από το τριφύλλι μετά από πέντε και κάτι συναπτά έτη όπου πρόσφερε τα πάντα στην Ομόνοια κερδίζοντας τίτλους, διακρίσεις αλλά πάνω από όλα την καθολική εκτίμηση των Κύπριων φιλάθλων. Σε μία κατάθεση ψυχής ο Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής ανοίγει στη SPORTDAY την καρδιά του και μοιράζεται με τους αναγνώστες της, τις πιο όμορφες στιγμές που έζησε με το τριφύλλι.
Συνέντευξη στον Άλκη Μπότσο
Φεύγεις από την Ομόνοια μετά από σχεδόν έξι χρόνια. Ποια είναι τα συναισθήματα σου;
Είναι δύσκολο να το εξηγήσω ειδικά μετά τον αγώνα κόντρα στον Ερμή την Κυριακή και τις εκδηλώσεις του κόσμου. Ήταν μία πολύ πολύ δύσκολη απόφαση για εμένα αλλά και την οικογένειά μου γιατί μας αρέσει πάρα πολύ που είμαστε στην Κύπρο. Από την πρώτη ημέρα που ήρθαμε νοιώθαμε σαν το σπίτι μας. Οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ φιλικοί, η Ομόνοια με υποστήριζε και με έκανε να νοιώθω σαν το σπίτι μου. Είναι γενικά δύσκολο να φεύγεις από το σπίτι σου έτσι και η ερχόμενη Τρίτη οπότε και θα φύγω για την Ουγγαρία θα είναι πολύ δύσκολη στιγμή και για μένα αλλά και την οικογένειά μου.
Τι κρατάς περισσότερο από αυτά τα χρόνια στην Ομονοια;
Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι το πάθος των οπαδών της ομάδας. Είναι απίστευτο, θυμάμαι όταν πήραμε το πρωτάθλημα τι γινόταν όπου και αν πήγαινα. Ειδικά όμως δεν μπορώ να μην ξεχάσω τις συγκεντρώσεις που έκανε η διοίκηση για να βρει λεφτά, υπήρχαν άνθρωποι που δεν κράταγαν χρήματα για τους εαυτούς τους αλλά έδιναν ότι μπορούσαν για την ομάδα έτσι ώστε να ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα. Τρομερές καταστάσεις που δεν μπορείς να ξεχάσεις ποτέ και νομίζω ότι τέτοια ανταπόκριση από πλευράς οπαδών δεν θα συναντήσω πουθενά. Οι φίλοι της Ομόνοιας είναι παράδειγμα προς μίμηση, είναι μοναδικοί.
Αυτά τα οικονομικά προβλήματα και η ανταπόκριση του κόσμου σε έκαναν πιο πεισμωμένο έτσι ώστε εσύ και οι συμπαίκτες σου να κυνηγήσετε επιτυχίες που θα ικανοποιούσαν τους οπαδούς σας;
Σίγουρα είναι έτσι. Ήμουν εδώ από την αρχή όταν όλα πήγαιναν καλά στο οικονομικό και είδα πως χειροτέρεψε η κατάσταση στη συνέχεια. Ερχόντουσαν νέοι παίκτες στην ομάδα και δεν ήξεραν τι συμβαίνει και προσπαθούσαμε να τους εξηγήσουμε ότι πρέπει να παλέψουμε για διακρίσεις. Το κάναμε αυτό αλλά κάποιες φορές αργούσαμε όπως φέτος που δεν ήμασταν στο κυνήγι του τίτλου μέχρι την τελευταία αγωνιστική.
Έκλαψες στο τελευταίο παιχνίδι;
Ναι αν και προσπάθησα να μην γίνει κάτι τέτοιο όταν πήγα στα αποδυτήρια και ήμουν μόνος μου έκλαψα. Ηταν μια αλλαγή στο 44ο λεπτό όπως ο αριθμός στη φανέλα μου, ένα δώρο από τον προπονητή μου για μένα και τον κόσμο, με τους παίκτες να έρχονται όλοι κοντά μου σε μία αξέχαστη στιγμή που όσες φορές και αν τη βλέπω στο βίντεο θα συγκινούμαι. Θα τη διηγούμαι στα παιδιά μου και στα εγγόνια μου αυτή τη στιγμή γιατί πραγματικά ήταν μοναδική.
Έχεις φανταστεί μέσα στο καλοκαίρι να κληρωθεί η Φερεντσβάρος με την Ομόνοια στο Europa League;
Ειλικρινά δεν θέλω να συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την Ομόνοια και αυτή θα είναι ίσως η πιο δύσκολη κατάσταση που θα κληθώ να διαχειριστώ στην καριέρα μου. Μακριά από την Ομόνοια στην Ευρώπη (χαμογελάει), ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε άλλη ομάδα από την Κύπρο.
Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Δεν ξέρω αν θα γίνω προπονητής αλλά μου άρεσε η προοπτική να γίνω τεχνικός διευθυντής. Το σίγουρο είναι ότι θα είμαι για πάντα στο ποδόσφαιρο αφού αυτό είναι η ζωή μου.
Μπορεί να επιστρέψεις αργότερα κάποια στιγμή στην Ομόνοια σε κάποιο άλλο πόστο;
Ποτέ δεν ξέρεις και ναι ίσως να γίνει κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι ότι αγαπάω την Κύπρο και θα ήθελα να επιστρέψω. Η Ομόνοια θα είναι πάντα στην καρδιά μου και γι΄ αυτό προτίμησα τώρα να φύγω από την Κύπρο παρά το γεγονός ότι είχα προτάσεις από άλλες ομάδες εδώ. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να παίζει σε άλλη ομάδα στην Κύπρο.
Γιατί δεν μπόρεσε να κάνει την Ευρωπαϊκή υπέρβαση η Ομόνοια και να μπει ομίλους;
Αυτό ήταν και το μεγάλο όνειρο μου για να δω και τους οπαδούς μας να “τρελλαίνονται” βλέποντας την ομάδα σε ομίλους. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε αν και φτάσαμε κοντά όπως στα παιχνίδια με τη Σάλτσμπουργκ, τη Μέταλιστ αλλά και το περσινό με τη Διναμό Μόσχας που είδατε τι έγινε. Είναι κάτι που δεν πέτυχα στην καριέρα μου με την Ομόνοια. Νομίζω πάντως ότι ο βασικότερος λόγος που δεν μπήκαμε ομίλους ήταν το γεγονός ότι αλλάζαμε πολύ το ρόστερ κάθε καλοκαίρι. Έτσι οι νέοι παίκτες δεν προλάβαιναν να δέσουν με τους παλιούς. Στην Ευρώπη πρέπει να ξέρεις πολύ καλά τον συμπαίκτη σου και να παίζει η ομάδα με κλειστά μάτια.
Αυτός ο στόχος θα παραμείνει και στη συνέχεια ως η μεγάλη πρόκληση για την Ομόνοια
Ναι έτσι είναι. Το θέλουν πολύ και οι οπαδοί μας αφού τα πειράγματα με οπαδούς άλλων ομάδων υπάρχουν και είναι κάτι που συμβαίνει σε όλες τις χώρες. Ελπίζω ότι η διοίκηση θα κρατήσει τους περισσότερους παίκτες φέτος και θα μπορέσουν να πετύχουν τον στόχο.
Γενικά πως χαρακτηρίζεις τη φετινή χρονιά για την Ομόνοια, με τις αλλαγές που υπήρχαν πέρσι στο ρόστερ και με τα όποια οικονομικά προβλήματα;
Πρέπει να πω ότι το μοντέλο να έχουμε περισσότερους Κύπριους είναι σωστό γιατί αυτοί ξέρουν τι σημαίνει Ομόνοια και θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Δυστυχώς κάποιοι από τους ξένους έρχονται στην Κύπρο και πιστεύουν ότι θα κάνουν τουρισμό. Το πείραμα με τους Κύπριους είναι πετυχημένο και πρέπει να το συνεχίσουν.
Ήταν το φετινό πρωτάθλημα το πιο αμφίρροπο από τα τελευταία χρόνια;
Νομίζω πως ναι. Οι περισσότερες ομάδες είναι στο ίδιο επίπεδο και αυτό ήταν πολύ καλό για το πρωτάθλημα αφού το κάνει αμφίρροπο. Άλλωστε τα πάντα κρίθηκαν στις τελευταίες αγωνιστικές οπότε και επιβεβαιώνεται το στοιχείο του αμφίρροπου. Όλες οι ομάδες είχαν τις καλές και τις κακές στιγμές τους και αυτό ήταν κάτι που έκρινε το πρωτάθλημα. Όπως και ο επόμενος αντίπαλος μας, ο Απόλλωνας ξεκίνησε πολύ καλά αλλά στη συνέχεια είχε προβλήματα με αποτέλεσμα να χάσει τη μάχη του τίτλου.
Επιμένεις ότι το καλύτερο γκολ σου, το πιο σημαντικό ήταν κόντρα στο ΑΠΟΕΛ;
Στο μυαλό μου έρχονται πολλά σημαντικά γκολ που έχω πετύχει όπως στον ημιτελικό κυπέλλου ή στο Σούπερ καπ, όμως απέναντι στο ΑΠΟΕΛ το να σκοράρεις έχει άλλη σημασία. Είναι αυτά τα ντέρμπι που θέλουν να παίζουν όλοι παίκτες και τα περιμένουμε από την αρχή της χρονιάς, οπότε και ναι το πιο σπουδαίο γκολ που έβαλα με την Ομόνοια ήταν αυτό.
Εσύ είχες αποχωρήσει από το ρόστερ κάποια στιγμή λόγω προβλήματος τραυματισμού που είχες αντιμετωπίσει. Αν δεν κάνω λάθος ήσουνα στη Βραζιλία. Πως και είχες επαφή με την Ομόνοια για να έρθεις και πάλι πίσω;
Στο διάστημα που ήμουνα στη Βραζιλία είχα καθημερινή επικοινωνία με ένα καλό φίλο, τον Θωμά από την Πάφο που ουσιαστικά ήταν για μένα ο συνδετικός κρίκος με τη διοίκηση και για την επιστροφή μου στην Κύπρο.
Σε ποια θέση προτιμά να παίζει τελικά ο Λεάντρο; Σαν αριστερό μπακ, σαν στόπερ, στο κέντρο;
Το σίγουρο είναι ότι προτιμώ να παίζω σε δύο θέσεις αλλά αυτό εξαρτάται από τον αντίπαλο. Κόντρα σε πιο αδύναμες ομάδες μου αρέσει να παίζω από το αριστερό άκρο αφού εκεί βάζουμε πίεση και έτσι έχω την ευκαιρία να απειλήσω περισσότερο τον αντίπαλο. Στα ντέρμπι η θέση που θέλω να παίζω είναι στο κέντρο αφού εκεί είναι το νευραλγικό σημείο για να κερδίσεις ένα τέτοιο αγώνα. Αλλά για να πω την αλήθεια (χαμογελάει) εγώ θέλω να παίζω οπότε και ας με βάλει ο προπονητής σε όποια θέση θέλει.
Φεύγεις από την Κύπρο αφήνοντας πολλούς φίλους.
Είναι γεγονός ότι έχω καλούς φίλους εδώ. Η γυναίκα μου κλαίει, τα παιδιά μου το ίδιο και σίγουρα δεν είναι το πιο εύκολο πράγματα με την επικείμενη αναχώρηση. Το καλό είναι ότι είμαστε στην εποχή του ίντερνετ οπότε και είναι εύκολη η επικοινωνία με τους φίλους εδώ ενώ και η Ουγγαρία είναι μόλις τρεις ώρες μακριά οπότε και θα συναντώ αρκετούς φίλους μου συχνά. Να θεωρήσεις δεδομένο ότι θα έρχομαι για διακοπές στην Κύπρο με την οικογένεια μου.
Ποιο είναι το τελευταίο μήνυμα που θέλεις να στείλεις στους οπαδούς της Ομόνοιας;
Την Ομόνοια και τους οπαδούς της δεν θα τους ξεχάσω ποτέ. Θα είναι πάντα στην καρδιά μου, σε όλη μου την ζωή θα θυμάμαι τις εμπειρίες μου εδώ, από την προπόνηση στο Ηλίας Πούλος μέχρι και τα μεγάλα παιχνίδια που έζησα. Θα είστε για πάντα στη καρδιά μου.
Ο ΛΕΑΝΤΡΟ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
Ο Λεάντρο μεταγράφηκε στην Ομόνοια τον Ιανουάριο του 2010 μετά από μία πολύ πετυχημένη παρουσία με την Ντέμπρετσεν στην Ουγγαρία αφού μάλιστα κατάφερε να παίξει και στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ. Με το τριφύλλι στο στήθος πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα και δύο κύπελλα αλλά και ένα σούπερ καπ. Συνολικά αγωνίστηκε με το τριφύλλι σε 132 παιχνίδια σε Κύπρο και Ευρώπη ενώ σκόραρε 17 γκολ, αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος αφού μιλάμε για παίκτη που δεν αγωνίζεται στην επίθεση.
Συνολικά στην καριέρα του ο Λεάντρο έχει αγωνιστεί σε έξι ομάδες εκτός από την Ομόνοια. Ξεκίνησε από τη Βραζιλιάνικη Λοντρίνα στα 17 του χρόνια, για να αγωνιστεί στη συνέχεια σε ΜΤΚ Βουδαπέστης, Χάλαντας Ουγγαρίας, Φερεντσβάρος, Ατλέτικο Παραναένσε και Ντέμπρετσεν. Συνολικά έχει παίξει στην καριέρα του σε 353 παιχνίδια και έχει σκοράρει 53 τέρματα.
«Προσπάθησε οπροπονητής»
Ένα από τα ερωτηματικά που υπάρχουν στον κόσμο της Ομόνοιας για τον Λεάντρο είναι γιατί επέλεξε να φύγει από την ομάδα αυτή τη χρονική στιγμή αλλά και αν προέκυψε πρόταση από την πλευρά της διοίκησης για να συνεχίσει. Ο Λεάντρο ήταν ξεκάθαρος στην απάντηση του.
«Ο λόγος που επέλεξα τώρα να φύγω είναι γιατί η Φερεντσβάρος μου πρότεινε κλειστό διετές συμβόλαιο κάτι το οποίο ήθελα έτσι ώστε να είμαι εξασφαλισμένος με αυτή τη χρονική διάρκεια. Η Ομόνοια μου έκανε πρόταση για συμβόλαιο ενός έτους, πριν να έρθει η πρόταση από την Ουγγαρία και έτσι όταν δεν άλλαξε κάτι η απόφασή μου ήταν να πάω στη Φερεντσβάρος. Πρέπει όμως να πω ότι ο Κώστας Καϊάφας έκανε τα πάντα για να μείνω αφού πίεσε από την πρώτη στιγμή τη διοίκηση για διετές συμβόλαιο όμως αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχουν συγκεκριμένα οικονομικά δεδομένα στην ομάδα που δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν την πρόταση για μονοετές συμβόλαιο. Αυτό το σέβομαι απόλυτα γιατί η διοίκηση κάνει μεγάλη προσπάθεια στο οικονομικό. Μπορεί τα λεφτά να είναι σημαντικά σε ένα συμβόλαιο αλλά το βασικό για μένα ήταν το διετές συμβόλαιο και ήταν αυτό που μέτρησε τελικά για να πάρω την απόφαση να πάω στην Ουγγαρία».
