Πέρσι αξίζαμε να μπούμε σε όμιλο, αλλά μας το στέρησε ο ανεκδιήγητος Τούντορ. Το γεγονός πως αποκλειστήκαμε εξ’ υπαιτιότητας άλλου, είχε σαν αποτέλεσμα κάποιες αδυναμίες μας να μπουν κάτω από το χαλί. Φέτος αυτός ο κίνδυνος αποπροσανατολισμού δεν υπάρχει, χάσαμε γιατί φταίμε. Είναι σημαντικό λοιπόν να κάνουμε σωστή διάγνωση της κατάστασης.
Ας μείνουμε σε εκείνα που συζητάει ο κόσμος: αναποτελεσματικότητα μπροστά, λάθη πίσω. Ο Σέρινταν κάνει πολλή δουλειά, ο Σκέμπρι χθες ήταν σαφώς ανεβασμένος και επικίνδυνος, ο Ρουσιάς επίσης απείλησε και πήγε καλά. Κίλερ στο ρόστερ όμως, δεν υπάρχει ή τουλάχιστον αν υπάρχει, δεν έκανε ακόμα αισθητή τη παρουσία του, δεν καθόρισε πως αυτός θα είναι το πρώτο βόλι μπροστά. Και οι 3 θα βοηθήσουν, έχουν πολλά να δώσουν, θέλουμε όμως φανερά κάτι ακόμη.
Στα μετόπισθεν, ανεξάρτητα από τα χθεσινά λάθη, τίθεται και θέμα βάθους. Αν το τεχνικό τημ θεωρεί πως ο Μεντί θα ανέβει και θα φτάσει σε επίπεδο να γίνει βασική επιλογή καλώς. Αλλιώς θα τα βρούμε μπροστά μας στη πορεία. Θα έρθει η στιγμή που θα πληρώσουμε ξανά κάποια λάθη πίσω. Και θα πληρώσουμε ξανά και το βάθος.
Τέλος, θεωρούμε πως πρέπει να εξεταστεί και θέμα ακραίου μεσοεπιθετικού. Λείπει η ταχύτητα, λείπει η διεισδυτικότητα, εξόσον φαίνεται ίσως να λείπει και το βάθος. Ο Κιρμ έμεινε εκτός αποστολής, σε ένα ματς που θέλαμε γκολ, ο Εζέ δεν χρησιμοποιήθηκε και ας βγήκε ο Φοφανά. Τα πιο πάνω είναι κατατοπιστικά.
Διάθεση για καταστροφολογία δεν έχει κανείς. Όλοι αναγνωρίζουν τη δουλειά που έγινε μέχρι τώρα, με προϋπολογισμό μικρό. Αν όμως δεν δούμε τις πραγματικότητες και τις αδυναμίες κατάφατσα δεν θα διεκδικήσουμε πολλά. Ο Καϊάφας τόνισε πως στις αδυναμίες θα δουλέψουν και περιμένουμε τη βελτίωση.
