Πέντε μέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, ο κόσμος περιμένει τη πρεμιέρα μάλλον με ανάμικτα συναισθήματα. Εκεί που έδειχνε να “φτιάχνεται” με την ομάδα, ήρθε ο ανέλπιστος αποκλεισμός, με την ΟΜΟΝΟΙΑ να αδικεί τον εαυτό της, για να τον προσγειώσει απότομα. Έγιναν λάθη, φάνηκαν αδυναμίες, με αποτέλεσμα φυσιολογικά ο κόσμος να είναι κουμπωμένος.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ γνωρίζει πως ο μόνος τρόπος να πείσει πως θα έρθουν καλύτερες μέρες είναι οι δικές της κινήσεις εντός και εκτός γηπέδου. Εκτός γηπέδου, για την ώρα, το μόνο που μπορεί να γίνει είναι ορθή ενίσχυση και διόρθωση των λαθών. Ο Ζιγκί Μπαντιμπάγκα είναι σίγουρα κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά η εντύπωση που επικρατεί είναι πως δεν αρκεί. Ο μαραθώνιος είναι μεγάλος και απαιτούνται όσο το δυνατό περισσότερες ποιοτικές λύσεις.
Από κει και πέρα, εντός γηπέδου, ούτε ο Ζιγκί ούτε οποιοσδήποτε άλλος αποκτηθεί τώρα θα μπορέσει να βοηθήσει το ερχόμενο Σάββατο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μπορεί να παίξει πολύ καλό ποδόσφαιρο με το υπάρχον υλικό (το βάθος είναι ο λόγος της προηγούμενης παραγράφου), μπορεί να κερδίσει με πειστική εμφάνιση τη Νεά Σαλαμίνα και ακριβώς αυτό πρέπει να πράξει. Ο πήχης πρέπει να μπει φέτος ψηλά και κάτι τέτοιο μόνο μέσα στο γήπεδο μπορεί να γίνει.
