Κερδίσαμε και οι τρεις βαθμοί είναι πάντα καλοδεχούμενοι, ανεξάρτητα από το πως παίξαμε. Φυσιολογικά τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται στον Ματ Ντάρμπισαϊαρ που πέτυχε κάτι απίστευτο. Η ανατροπή και η σούπερ επίδοση του Άγγλου όμως δεν πρέπει να μας θολώσουν την κρίση. Για να χρειαστούν άλλωστε, προηγήθηκαν άλλα που δεν μας κολακεύουν, ούτε πρέπει να περάσουν απαρατήρητα. Αναφερόμαστε φυσικά στα πολλά μεσοαμυντικά κενά.
Υπήρχαν στιγμές που μπροστά από την αμυντική τετράδα υπήρχαν τεράστια κενά, ειδικά από τη στιγμή που δεχθήκαμε το πρώτο γκολ, με αποτέλεσμα να ασκείται μεγάλη πίεση στην τελευταία γραμμή μας, σχεδόν σε κάθε αντεπίθεση της Άχνας. Δεν αποφύγαμε ούτε χθες τα πολλά ατομικά λάθη, ακόμα και μέσα στο κουτί μας. Δεχθήκαμε δυο πολύ εύκολα γκολ, που μας έφεραν σε δύσκολη θέση. Γενικώς είναι αρκετά εκείνα που πρέπει να διορθωθούν και χαιρόμαστε που ο Κάρβερ το είπε ανοικτά στη διάσκεψη.
Γιατί τα αμυντικά προβλήματα δεν είναι τωρινά. Ο αποκλεισμός στην Ευρώπη καθώς και αρκετοί χαμένοι βαθμοί, οφείλονται ακριβώς σε αυτά. Και δεν εστιάζουμε μόνο στους αμυντικούς και τον τερματοφύλακα, όλη η ομάδα χάνει τη συγκέντρωση της όταν αμύνεται. Αν θέλουμε να στοχεύσουμε ψηλά, ο Κάρβερ και οι παίκτες τους πρέπει να βρουν τη λύση χθες. Και σε καμία περίπτωση να μην παρασύρονται επειδή μας γλίτωσε ο Ματ Ντάρμπισαϊαρ.
