Στην ιστοσελίδα protathlima.com μίλησε ο Τζον Κάρβερ. O Άγγλος προπονητής απαντά στο αν έπρεπε να του δοθεί περισσότερος χρόνος, απαντά στην κριτική που δέχθηκε και αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της δουλειάς που έκανε στο προπονητικό κέντρο.
Επίσης μιλά για τους νεαρούς παίκτες και δίνει το παράδειγμα του Μπολάσι. Ο Τζον Κάρβερ απαντά στα μεγάλα ερωτήματα γιατί επέλεξε να αγωνίζεται με τον ρόμβο, όπως και για τις αλλαγές που έκανε στα παιχνίδια πρωταθλήματος πριν από αυτά του κυπέλλου.
Τέλος αναφέρεται στην σχέση του με τον Πρόεδρο Αντώνη Τζιωνή, τον συμβουλεύει, ενώ στέλνει και μήνυμα στον κόσμο της Ομόνοιας. Δεν παρέλειψε να μας σχολιάσει και την απόφαση για την πρόσληψη του Πάμπου Χριστοδούλου.
Αυτό είναι το πρώτο μέρος της συνέντευξης του. Στο δεύτερο μέρος, ο Τζον Κάρβερ αναφέρεται σε όλα όσα αφορούν τον Νίκο Νταμπίζα, και αποκαλύπτει άγνωστα γεγονότα για τον προγραμματισμό.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Αναλυτικά:
Πιστεύετε ότι θα έπρεπε να σας δοθεί περισσότερος χρόνος;
«Όταν είχα έρθει μου είχαν πει για ένα πρότζεκτ, για να μπουν κάποια πράγματα σε σωστό πλάνο. Δεσμεύτηκα σε αυτή την κατάσταση 100% και έφερα την οικογένεια μου εδώ. Ήξερα ότι θα πάρει αρκετό χρόνο, γιατί το ποσοστό των ποδοσφαιριστών που θα άλλαζαν στην σεζόν, ήταν μεγάλο. Νομίζω ήταν δεκατρείς. Ήταν αρκετά δύσκολο γιατί δεν είχα αυτούς τους παίκτες από την αρχή. Είχα νεαρούς παίκτες από την ακαδημία και έπρεπε να φτιάξω την ομάδα, πράγμα που ήταν αρκετά δύσκολο. Θα ήθελα περισσότερο χρόνο.
Σίγουρα αν έμενα στην ομάδα το χειρότερο σενάριο θα ήταν να τερματίσουμε στην 5η θέση, μια θέση στην οποία φαίνεται ότι θα τερματίσει η ομάδα. Αλλά πιστεύω ότι θα παλεύαμε ίσως όχι για τον τίτλο, αλλά σίγουρα για την 2η-4η θέση και θα σας πω γιατί. Όταν έφυγα από την ομάδα νομίζω ήμασταν ένα βαθμό πίσω από την ΑΕΛ, 2 πίσω από τον Απόλλων και νομίζω 5-6 βαθμούς πίσω από την ΑΕΚ. Έτσι η διαφορά μεταξύ των ομάδων ήταν πολύ μικρή όταν έφυγα και ήξερα ότι θα πάμε στα πλέι οφ, εκεί όπου όλοι θα παίζαμε μεταξύ μας και έτσι όλοι θα κέρδιζαν βαθμούς από τον άλλο. Νομίζω ότι ήμασταν σε καλή θέση για να παλέψουμε για την 2η ή την 3η θέση και ένιωθα ότι μπορούσαμε να τα καταφέρουμε».
Στην συνέχεια με αφορμή το θέμα του χρόνου αναφέρθηκε στην κριτική:
«Ξέρω ότι οι άνθρωποι όταν ήρθα έκαναν κριτική όταν έλεγα ότι χρειάζεται χρόνος και υπομονή , αλλά τα χρειάζεσαι αυτά για να κτίσεις κάτι. Νομίζω ότι άντεξα πολύ περισσότερο από όσο νόμιζαν κάποιοι. Όπου και να πήγαινα οι άνθρωποι έλεγαν ότι δεν θα προλάβω την βασιλόπιττα, ύστερα έλεγαν ότι δεν θα φάω φλαούνα. Τελικά άντεξα μέχρι τον Μάρτη. Τα άκουγα αυτά. Είχα κάνει αρκετή μελέτη πριν έρθω, αλλά μετά τον ερχομό μου έμαθα αρκετά πράγματα για το νησί.
Αν δεν μπουν οι σωστές βάσεις, τα πράγματα θα συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο. Θα αλλάζουν οι προπονητές, οι παίκτες, οι Πρόεδροι, η διοίκηση. Αν δεν έχεις μια σωστή δομή θα επικρατεί αστάθεια και θα κτίζονται πράγματα με την βάση τους στην άμμο».
Για την δουλειά που έκανε στο προπονητικό κέντρο:
«Κάποιες φορές οι άνθρωποι που είναι απ΄ έξω δεν βλέπουν την δουλειά που κάνεις. Όπως για παράδειγμα να παλεύεις για να φροντιστεί ο χλοοτάπητας του προπονητικού κέντρου, να παλεύεις για να κοπεί το γρασίδι για να μην έχεις τραυματισμούς, να παλεύεις για να μπουν γραμμές στο γήπεδο και να φτιαχτούν τα δίκτυα. Να φέρνεις τον επαγγελματισμό και την πειθαρχία στο προσωπικό. Οι παίκτες είχαν ανάγκη την πειθαρχία, την ήθελαν, όπως και οι νεαροί την φροντίδα (π.χ ο Κατελάρης και ο Φιλιώτης).»
Οι παίκτες που αναπτύχθηκαν και το παράδειγμα του Μπολάσι:
«Όταν είχα έρθει υπήρχαν νομίζω τρεις διεθνείς. Ο Παναγή, ο Χριστοφή και ο Καρλίτος. Όταν έφυγα κλήθηκε ο Μαργκάσα, ο Αζίζ, ο Τουρέ, ο Ρουσιάς, ο Φιλιώτης, ο Κατελάρης και ο Χριστοδούλου στις μικρές Εθνικές. Έτσι ξαφνικά αρχίσαμε να αναπτύσσουμε κάποιους παίκτες, να τους κάνουμε καλύτερους. Όλα αυτά γίνονταν πίσω από την σκηνή και χρειάζονται χρόνο.
Υπάρχει ένας παίκτης ο Γιάνικ Μπολάσι που έπαιζε για την Κρίσταλ Πάλας και πήγε στην Έβερτον για πολλά εκατομμύρια. Νομίζω ήταν περίπου 30. Δούλεψα μαζί του στην Πλίμουθ. Τον έβαζα μέσα στην ομάδα, μετά τον έβγαζα έξω, τον κρατούσα έξω και μετά τον έβαζα ξανά στην ομάδα. Το κάναμε για να τον αναπτύξουμε. Προσπάθησα να κάνω το ίδιο με τον Φάνο. Βλέπω τον Φάνο τώρα και νομίζω ότι κάηκε. Δείχνει να θέλει ξεκούραση. Λόγω της πίεσης και ότι παίζει συνέχεια.
Εγώ σκεφτόμουνα την ανάπτυξη αυτών των νεαρών παικτών. Και εδώ έρχεται και πάλι η υπομονή που λέγαμε και η δουλειά που προσπαθούσα να κάνω πίσω από την σκηνή».
Για τους παίκτες που κλήθηκαν στις Εθνικές τους μετά το πέρασμα του από την Ομόνοια:
«Είμαι περήφανος για αυτούς τους νεαρούς αλλά και τον Μαργκάσα. Μόλις έμαθα τα νέα επικοινώνησα με όλους για να τους συγχαρώ. Χάρηκα το γκολ του Κατελάρη. Έχω ακόμη επικοινωνία με τους παίκτες.
Όταν θα έφευγα είχα μια συνάντηση μαζί τους. Τους είπα πως πρέπει να παραμείνουν επαγγελματίες μέχρι το τέλος, να μην ανησυχούν για εμένα. Να κάνουν τα πάντα για να κάνουν την Ομόνοια επιτυχημένη. Έχω και λίγο εκνευρισμό μέσα μου αυτή την στιγμή. Που κάθομαι τώρα εδώ και δεν είμαι στα αποδυτήρια μαζί με τους παίκτες και να προσπαθώ να βοηθήσω αυτή την ομάδα, γιατί ξέρω τι σημαίνει αυτή η ομάδα για τον κόσμο. Είναι σαν την ομάδα μου πίσω στην χώρα μου, την Νιούκαστλ. Μια ομάδα του εργαζόμενου λαού… Και αυτό με εκνευρίζει περισσότερο».
Έχουμε ταλέντα στην Κύπρο;
«Πιστεύω πως ναι και δεν ξέρω αν το έκανε κάποιος προπονητής αυτό πριν από εμένα, αλλά πήγαινα σε αρκετά παιχνίδια των πιο μικρών μας ομάδων και έβλεπα τους νεαρούς. Η Ομόνοια έχει πολύ καλούς παίκτες στην ηλικία των 16-17 ετών που στα σωστά χέρια μπορούν να αναπτυχθούν. Όλα έχουν να κάνουν με την σωστή διαχείριση. Το δείξαμε με τον Φάνο και τον Φιλιώτη.
Αυτή την στιγμή ο Φάνος έχει αρκετή πίεση πάνω του και αυτό τον παίρνει πίσω επειδή όλοι περιμένουν να κάνει το ένα και το άλλο… Εγώ πιστεύω πως έχει λαμπρό μέλλον αλλά το λέω και πάλι πως οι νέοι θέλουν υπομονή και χρόνο… Προσπάθησα να ρίξω Κύπριους στην εντεκάδα γιατί ήξερα τι σημαίνει για τον κόσμο και σίγουρα χρησιμοποίησα περισσότερους από τις άλλες μεγάλες ομάδες. Ελπίζω αυτό να συνεχιστεί».
Για τον σχηματισμό με τον ρόμβο:
«Κοιτάξτε, τα συστήματα δεν λένε κάτι, πιστέψτε με. Όλα έχουν να κάνουν με τους παίκτες που έχεις διαθέσιμους. Ποτέ δεν είχαμε ένα αριστερό ακραίο επιθετικό και τότε ο δεξιός μας ακραίος επιθετικός, ο Χριστοφή, ήταν τραυματίας. Είχαμε όμως πολλούς μέσους… Όταν είχα έρθει αγωνιστήκαμε με 4-4-2 αλλά όχι με ρόμβο, γιατί αυτό το σύστημα μου αρέσει. Αλλά στην συνέχεια λόγω των παικτών που είχα διαθέσιμους έπρεπε να προσαρμοστώ αναλόγως γιατί δεν είχα wingers. Για παράδειγμα ο Αγκάγιεφ. Όλοι νόμιζαν πως ήταν ένας καλός παίκτης αλλά εγώ νόμιζα πως ήταν ένα αγόρι που έπαιζε σε ανδρικό πρωτάθλημα. Δεν είχε την κατάσταση που έπρεπε για να αντιμετωπίσει πιο δυνατούς παίκτες.
Αν είχα καλύτερους σέντερ μπακ θα έπαιζα με τρεις στην άμυνα σε σύστημα 3-4-3! Μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό απέναντι σε πιο μικρές ομάδες όμως. Όπως κάναμε με την Δόξα και γυρίσαμε το παιχνίδι. Όταν είχα αφήσει τον ρόμβο, είχαμε κάποια άσχημα αποτελέσματα…»
Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ομόνοιας; Η έλλειψη σέντερ μπακ;
«Θα σας το πω διαφορετικά. Πείτε ότι φτάσαμε στο τέλος της σεζόν. Εγώ θα έφερνα ένα τερματοφύλακα, ένα δεξί μπακ αφού θα αποχωρήσει ο Κωνσταντινίδης (είμαι ικανοποιημένος φυσικά από την ανάπτυξη του Φιλιώτη), σίγουρα 2 κεντρικούς αμυντικούς και θα κράταγα τον Άρνασον. Θα εξελίσσαμε τον Κατελάρη και θα φέρναμε ένα δυνατό παίκτη με διαφορετικά στοιχεία για την μεσαία γραμμή. Θα έδινα επίσης ένα επιτελικό μέσο για να πάρω ένα αριστερό μεσοεπιθετικό και θα άλλαζα το σύστημα στο κλασσικό 4-4-2, έχοντας φυσικά και άλλο επιθετικό. 5-6 κινήσεις και έτσι θα πηγαίναμε στην μεταγραφική Ιανουαρίου να κάνουμε 2-3 κινήσεις για να βελτιωθούμε ακόμη περισσότερο».
Για το λεγόμενο rotation στο παιχνίδι πρωταθλήματος με την ΑΕΚ ενώ ακολουθούσε ο επαναληπτικός με τον Απόλλωνα:
«Πριν τα μπαράζ παίζαμε μέσα σε λίγες μέρες άλλες ομάδες όπως και τον Απόλλωνα και την ΑΕΚ για πρωτάθλημα και κύπελλο. Στην συνέχεια θα είχαμε κάθε φορά, μια εβδομάδα φουλ και με τους παίκτες πιο ξεκούραστους και υγιείς, έτοιμους για να κτυπήσουν τα παιχνίδια στο πρωτάθλημα στην β΄φάση.
Είδατε το ΑΠΟΕΛ που έφερε κάποια ανεπιθύμητα αποτελέσματα τελευταία μετά και τα πολλά συνεχόμενα παιχνίδια που έφεραν κούραση, τραυματισμούς, τιμωρίες και άλλα. Εμείς είχαμε περάσει αυτά τα προβλήματα όταν είχαμε τα παιχνίδια που ανέφερα πιο πάνω.
Το ότι άλλαξα την ομάδα στα παιχνίδια κυπέλλου και πρωταθλήματος δεν έχει να κάνει με το ότι πιστεύαμε ότι το κύπελλο είναι πιο σημαντικό από το πρωτάθλημα. Ξέρω την σημαντικότητα του πρωταθλήματος αφού και αυτό δίνει θέση στην Ευρώπη. Και το κύπελλο δίνει μια θέση αλλά το να προσπαθείς να το κερδίσεις είναι ένα μεγάλο τζογάρισμα.
Αυτό που έκανα ήταν να αποφασίσω μαζί με παίκτες (εννοεί τον Χριστοφή), που ήταν για καιρό εκτός, να τους προφυλάξω και να τους βάζω και να τους βγάζω στην εντεκάδα , για να σιγουρευτώ ότι ήταν στην σωστή κατάσταση για να αγωνίζεται χωρίς να πάθει κάτι ξανά.
Αυτό έκανα και με τον Φάνο έτσι ώστε να μην καεί και να έχει την σωστή ανάπτυξη. Όπως ο Μπολάσι που ανέφερα πιο πάνω. Να φτιαχτεί για το μέλλον. Όχι για κάτι προσωρινό. Ισχύουν τα ίδια και για τον Φιλιώτη. Πρέπει να ξέρεις πότε να ρίχνεις μέσα αλλά και να τραβάς πίσω ένα νεαρό για να αναπτυχθεί σωστά.
Ο Κωνσταντινίδης για παράδειγμα είναι ένας καλός παίκτης. Δεν έπαιξε στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα γιατί ξέραμε μέσα από τις αναλύσεις πως ήταν λίγο πριν τον τραυματισμό του! Έπαιξε με τον Εθνικό Άχνας και στο δεύτερο ημίχρονο τραυματίστηκε και έμεινε εκτός για αρκετό καιρό. Άκουγα τους επιστημονικούς μας συνεργάτες γιατί μου έλεγαν πως αυτός ο παίκτης είναι κοντά στο να τραυματιστεί και είχαν πάντα δίκαιο! Δεν ήθελα να χάσω κάποιο παίκτη για μεγάλο διάστημα».
Για τις δικές του εμπειρίες:
«Απόλαυσα την παραμονή μου εδώ και έχω κλειστό σπίτι μέχρι τον Αύγουστο και δεν θα έφευγα γιατί ήμουν δεσμευμένος σε αυτό το έργο. Ένας φίλος της ΑΕΚ που έχει ένα εστιατόριο στην Αγία Νάπα μου είπε να μην αλλάξω τον τρόπο που αγωνίζομαι. Ότι είναι ένας επιθετικός τρόπος και διαφορετικός από ότι έχουμε συνηθίσει. Ήταν κάτι καλό να ακούσεις από ένα οπαδό άλλης ομάδας . Το θέμα είναι να σκοράρεις περισσότερα γκολ από όσα δέχεσαι.
Στο παιχνίδι με την Καρμιώτισσα η Ομόνοια ήταν πίσω στο σκορ και έκανα τρεις μαζεμένες αλλαγές και μου ασκήθηκε κριτική. Έπρεπε να ρισκάρω. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Στο τέλος δικαιωθήκαμε με την νίκη. Αυτός ήταν και ο χαρακτήρας που ήθελα να δώσω στην ομάδα. Να μην παραδίνεται ποτέ. Εξάλλου γυρίσαμε πολλά παιχνίδια λόγω της αποφασιστικότητας και της πειθαρχίας που είχαμε».
Πως ήταν η σχέση σας με τον Πρόεδρο Αντώνη Τζιωνή;
«Πολύ καλές. Έχει την Ομόνοια στην καρδιά του και αυτό είναι σίγουρο. Δεν θα πω ποτέ κάτι αρνητικό για αυτόν. Έχει ένα εξαιρετικό άνθρωπο εκεί η ομάδα.
Πιστεύω ότι ο Πρόεδρος είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος. Είχα αρκετό χρόνο για εκείνο και εκείνος το ίδιο για εμένα. Χρειάζεται άτομα δίπλα του να τον υποστηρίζουν. Ανθρώπους του ποδοσφαίρου. Όχι ανθρώπους του μπάσκετ, ούτε του φούτσαλ ή άλλων σπορ. Απευθείας δίπλα του και να μπορούν να τον συμβουλέψουν.
Γνώρισα αρκετούς καλούς ανθρώπους σε αυτό το νησί που αγαπούν την Ομόνοια και έχουν ποδοσφαιρική ευφυΐα. Τα ποδοσφαιρικά μυαλά παίρνουν τις σωστές αποφάσεις και όσο ο Πρόεδρος δεν τους έχει δίπλα του, θα έχει πρόβλημα. Η συμβουλή μου είναι να βρει ανθρώπους που έχουν γνώση του παιχνιδιού, αγαπούν την ομάδα-και είναι αρκετοί εκεί έξω- και αυτή θα είναι η αρχή για να μπουν οι σωστές βάσεις.
Να πάρει ανθρώπους του ποδοσφαίρου για να παίρνουν τις ποδοσφαιρικές αποφάσεις… Να πάρει ένα προπονητή που θα διαλέγει τους παίκτες, θα παρακολουθεί τους παίκτες και θα παίρνει τις αποφάσεις. Να μην παρεμβαίνει πουθενά αλλού. Βρες αυτό τον άνθρωπο και μετά από αυτά πρέπει να δώσεις έμφαση στις ακαδημίες, στις ομάδες νέων οι οποίες πρέπει να στελεχώνονται με τα κατάλληλα άτομα και υπάρχουν καλά άτομα στην Ομόνοια».
Για τον κόσμο της Ομόνοιας την ενότητα και τον Πάμπο:
«Αντιλαμβάνομαι τον εκνευρισμό, ξέρω πόσα πολλά σημαίνει για αυτούς η ομάδα και ότι είναι η ζωή τους. Ξέρω τι έκαναν όταν χρειαζόταν χρήματα η ομάδα στο παρελθόν. Έχω πάει παντού στο νησί και γνώρισα πολλούς από αυτούς και όλοι τους ήταν πολύ καλοί . Ξέρω τι σημαίνει για αυτούς η Ομόνοια και για αυτό είμαι λίγο εκνευρισμένος και με τον εαυτό μου…
Ο μόνος τρόπος για να φτάσουν στην επιτυχία είναι να μείνουν ενωμένοι μαζί. Είδα τόσες ομάδες στην Αγγλία που ο κόσμος είχε διαφωνίες με την διοίκηση, ακόμη και η ομάδα μου η Νιούκαστλ.
Τώρα έχουμε τον Ράφα Μπενίτεζ, όλοι τον αγαπούν, ο κόσμος αγαπά την ομάδα και έχουμε επιτυχία. Έτσι για να έχεις επιτυχία πρέπει να μείνεις κοντά… Μπορεί να μην έχεις το χρήμα που έχουν άλλες ομάδες, αλλά θα πρέπει να εξασφαλίσεις την ενότητα για να σου φέρει επιτυχία. Θεωρώ ότι έκαναν πολύ σωστή κίνηση με τον Πάμπο. Ξαφνιάστηκα που δεν ανέλαβε αμέσως γιατί θα οδηγούσε την ομάδα στην Ευρώπη. Αν δείξει σταθερότητα και αφοσίωση θα μπορέσει να λύσει ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος γιατί η ομάδα δεν είναι μίλια μακριά από το να γίνει επιτυχημένη. Απλά χρειάζεται σωστή καθοδήγηση. Ο Πάμπος είναι γνωστός ότι φτιάχνει καλές άμυνες».
