Η αυριανή, είναι η 6η φορά που η ΟΜΟΝΟΙΑ αντιμετωπίζει τον Απόλλωνα, αν συνυπολογίσει κανείς και τα παιχνίδια κυπέλλου. Χωρίς αυτά είναι η 4η φορά. Τα αποτελέσματα των αναμετρήσεων μας με την ομάδα της Λεμεσού, είναι με μια λέξη ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΙΚΑ. Πολύ κατώτερα της ιστορίας μας, του μεγέθους μας, αυτού που έχουμε συνηθίσει στο μυαλό μας σαν ΟΜΟΝΟΙΑ. Και ελπίζουμε από το αυριανό παιχνίδι, αυτή η επικίνδυνη σχέση που έχει δημιουργηθεί (και) με τον Απόλλωνα να σπάσει.
Τρεις φορές έχουμε παίξει τον Απόλλωνα φέτος λοιπόν στο πρωτάθλημα, οι δυο στην έδρα μας, τρεις ήττες μετράμε. Άλλες δυο στο κύπελλο, μετράμε μια ισοπαλία μες το ΓΣΠ και μια ήττα μες το Τσίρειο σε ένα ματς που δεν τελείωσε ποτέ, αλλά προς τα κει πήγαινε. Οποιοσδήποτε δεν νιώθει ντροπή για αυτά τα νούμερα, πολύ απλά δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει ΟΜΟΝΟΙΑ. Οποιοσδήποτε φοράει και τη φανέλα της και σκέφτεται “και τι έγινε”, πολύ απλά δεν έχει καμία θέση στο Ηλίας Πούλλος.
Μια φορά για το φιλότιμο, μια φορά για το γαμώτο, αυτό ζητάμε αύριο. Ο Απόλλωνας μετά την ήττα του από την ΑΕΚ ξέρει πως θέλει ένα θαύμα για να κατακτήσει το πρωτάθλημα, τα κίνητρα του είναι σημαντικά μειωμένα. Εμείς από την άλλη πάμε σε παιχνίδι ζωής ή θανάτου όσον αφορά την Ευρώπη. Αυτά θέλουμε να είναι έντονα αποτυπωμένα στην απόδοση μας. Φτάνει πια υποτονικές και υποταγμένες εμφανίσεις. Κάντε τουλάχιστον τα αυτονόητα, παλέψτε τα παιχνίδια.
