Το έχουμε σαν ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ να είμαστε ανυπόμονοι, το έχουμε και να κρίνουμε τα πάντα με πάθος. Φυσιολογικό είναι, αφενός λόγω της τεράστιας αγάπης μας για αυτό το σύλλογο (τον νιώθουμε όλοι δικό μας) και αφετέρου λόγω των πολύ δύσκολων, πέτρινων χρόνων που διανύουμε και που ήταν σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης και τσαπατσουλιών προηγούμενων διοικήσεων. Δεν θα έμεναν πολλοί οπαδοί κοντά στην ομάδα τους αν τραβούσαν όσα εμείς, αλλά ο ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ είναι εκεί, απαιτητικός. Ενίοτε βέβαια και υπερβολικός, πάντα λόγω της αγάπης και του πάθους να δουλέψει σωστά η ΟΜΟΝΟΙΑ και να πάει καλά.
Ο τίτλος προϊδεάζει που το πάμε, στη μουρμούρα. Με το που τελείωσε η χρονιά λέγαμε “ευτυχώς που θα έχει χρόνο ο Πάμπος να κάνει ομάδα”, τώρα δεν έχει βγει ο Ιούνης και η επόμενη επίσημη υποχρέωση είναι σε δυο μήνες, αλλά φωνάζουμε γιατί δεν έχει κλείσει το ρόστερ. Όταν προσλήφθηκε ο κοινής αποδοχής Πάμπος λέγαμε “θα κάνει φτηνή ομάδα πρωταθλητισμού”, τώρα που κλείνουν οι παίκτες μας πειράζουν τα μαλλιά τους, η τελευταία ομάδα τους και τα όποια κενά στο βιογραφικό τους. Αυτός είναι ο Πάμπος, έτσι δουλεύει και το ξέραμε, οπότε δεν θα ήταν πιο σωστό να περιμένουμε να δούμε την ομάδα που θα κάνει;
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, δεν λέμε πως η ΟΜΟΝΟΙΑ του χρόνου θα τα κάνει όλα και θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, γιατί πολύ απλά δεν έχουμε μαντικές ικανότητες. Επίσης αναφερόμαστε αποκλειστικά και μόνο σε μια μικρή μερίδα του κόσμου που είναι πάντα εκ των προτέρων αρνητική, όχι σε όλο τον ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΑΟ. Εκείνο που λέμε είναι ας φωνάξουμε στις συγκεντρώσεις και στη Γενική Συνέλευση ότι θέλουμε στη διοίκηση, για αυτό γίνονται, για να ανταλλαχθούν απόψεις. Επί του αγωνιστικού όμως, ας περιμένουμε και λίγο να δούμε τι θα παρουσιάσει ο Πάμπος Χριστοδούλου.
