Ο απόηχος του παιχνιδιού με την Αλκή καλά κρατεί, ακόμα και τρεις μέρες μετά. Ήταν τέτοιο το μέγεθος του λάθους που έκανε ο βοηθός Ξενοφώντος που σε συνδυασμό με τα όσα προηγήθηκαν (συνάντηση του Λόππα με τον Πετρίδη και παράκληση για “λλίον κούντημα”), που πλέον ακόμα και ο πιο δύσπιστος αμφισβητεί την καθαρότητα του κυπριακού ποδοσφαίρου. Στην ΟΜΟΝΟΙΑ πάντως, τουλάχιστον η ομάδα και το τεχνικό τιμ, πρέπει να αφήσουν το παιχνίδι εκείνο πίσω τους.
Γιατί ακολουθεί άλλο με παρόμοια χαρακτηριστικά και αν είναι κάτι που μάθαμε στα πρώτα 4 παιχνίδια που δώσαμε, είναι πως αυτά με τις μικρές ομάδες μας δυσκολεύουν. Ενώ φτιάχνουμε πολλαπλάσιες ευκαιρίες από τους αντιπάλους μας, δίνουμε δικαιώματα και δυο φορές το έχουμε πληρώσει με απώλεια βαθμών. Αν αντί να διορθώσουμε τις αδυναμίες μας, μείνουμε να σκεφτόμαστε πως ο Ξενοφώντος μας έκλεψε, είναι πιθανόν να μην χρειαστεί επόπτης ή διαιτητής για να χάσουμε εκ νέου βαθμούς.
Το πώς θα προστατευτεί η ΟΜΟΝΟΙΑ από το παρασκήνιο, είναι καθαρά δουλειά της διοίκησης. Ο Πάμπος και οι παίκτες του, έχουν άλλη δουλειά, που είναι να εντοπίσουν και να διορθώσουν τους λόγους που μικρότερες ομάδες σκοράρουν με τόση ευκολία εναντίων μας. Το ματς με τον Ολυμπιακό είναι μόνο λίγες μέρες μακριά και δεν μας παίρνει να σκεφτόμαστε οτιδήποτε άλλο.
