Ξέραμε από την αρχή χθες, ότι απέναντι μας είχαμε μία καλύτερη ομάδα. Προσπάθησε η ΟΜΟΝΟΙΑ για ένα καλό αποτέλεσμα όμως δεν τα κατάφερε, και παρά το γεγονός ότι μένει κάτι θετικό από την αντίδραση και την επιδίωξη για ισοφάριση στο τέλος, αυτό που όλοι θα θυμόμαστε είναι το αποτέλεσμα.
Ήταν φανερή η πρόθεση του Αναστασίου στο παιχνίδι να περιορίσει επιθετικά τον αντίπαλο. Κράτησε τους ποδοσφαιριστές πίσω από το κέντρο ώστε να κλείσουν οι χώροι και να μην κινδυνεύσουμε. Αν και αυτό, ως ένα βαθμό, έγινε με επιτυχία εντούτοις η ομάδα, ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο ήταν εντελώς παθητική. Το γκολ του Αποέλ στο 18ο λεπτό, ήρθε ύστερα από παιδαριώδες λάθος του Βύντρα και κάπου εκεί ο σχεδιασμός έπρεπε να αλλάξει. Η ευκαιρία του Μαυρία λίγο αργότερα δεν έγινε γκολ και η ομάδα πήγε στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ.
Στην επανάληψη η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε κάπως καλύτερα στο γήπεδο. Προσπάθησε να κρατήσει περισσότερο την μπάλα και να δημιουργήσει φάσεις, όμως αδυνατούσε. Το δεύτερο γκολ του Αποέλ από στημένη φάση έβαλε τον αντίπαλο μπροστά στο σκορ με δύο τέρματα και κάπου εκεί τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ. Στη συνέχεια η ομάδα έβγαλε αντίδραση, και για να είμαστε και ειλικρινείς, ενδεχομένως να φάνηκε λίγο περισσότερο στο γήπεδο η ΟΜΟΝΟΙΑ λόγω και της χαλάρωσης του αντιπάλου. Σκόραρε με τον Βύντρα από κόρνερ και προσπάθησε ως το τέλος για την ισοφάριση.
Λίγα θετικά πράγματα μπορούμε να κρατήσουμε από τον χθεσινό αγώνα. Η παρουσία των Λοΐζου και Χαραλάμπους σε ένα ντέρμπι έχει τη σημασία της. Οι μικροί πήραν το βάπτισμα του πυρός σε ντέρμπι «αιωνίων» και είχαν μάλιστα τις στιγμές τους. Καλή διάθεση έδειξε και ο Ντάρμπισαϊαρ χωρίς όμως να καταφέρει να γίνει ουσιαστικός ενώ και ο Μόντες από την ώρα που μπήκε έδωσε ενέργεια στην ομάδα.
Φάνηκε επίσης ότι ήταν για κάποιους παίκτες παιχνίδι αγγαρεία και μένει άλλο ένα για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την εξ’ ολοκλήρου αποτυχημένη χρονιά.
