Για άλλο ένα παιχνίδι φέτος η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε μια πολύ καλή απόδοση, παίζοντας κατά διαστήματα εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Στο πρώτο ημίχρονο με τη Δόξα ήταν χάρμα οφθαλμών, ωστόσο δεν είχε ανάλογη συνέχεια μετά την ανάπαυλα. Αυτό είναι κάτι που επαναλαμβάνεται αρκετές φορές φέτος και χρειάζεται δουλειά.
Αναφερθήκαμε και ξανά στη δουλειά που γίνεται φέτος στην ΟΜΟΝΟΙΑ και στη διαφορετικότητα που εκπέμπει σε κάθε της παιχνίδι. Αυτό αποτυπώνεται κάλλιστα και από τη βαθμολογία, με την ομάδα μας να βρίσκεται εντός στόχων. Παρόλα αυτά υπάρχουν και τα αρνητικά, κάτι που είναι απόλυτα λογικό και πρέπει να διορθωθούν. Αναφερόμαστε ασφαλώς στη διάρκεια που (δεν) έχει η ομάδα μας στην απόδοση της. Στον αγώνα με τη Δόξα είδαμε ξανά μια εξαιρετική ΟΜΟΝΟΙΑ στο πρώτο μέρος και στο δεύτερο να κλείνει τον διακόπτη και να δημιουργείται άγχος από το πουθενά. Αυτό επαναλήφθηκε αρκετές φορές, με τον αντίπαλο να γίνεται ιδιαίτερα απειλητικός όταν η ομάδα μας κατεβάζει ταχύτητα. Κανένας αγώνας δεν τελειώνει από το πρώτο 45λεπτο, πόσο μάλλον όταν το σκορ είναι στο 2-0. Δικαιολογημένα ο κόσμος δυσανασχέτισε στον αγώνα με τη Δόξα, καθώς ένα γκολ να δεχόμασταν τα πράγματα αυτομάτως θα γίνονταν επικίνδυνα. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε, ωστόσο αυτό πρέπει να διορθωθεί πριν γίνει η ζημιά.
Ασφαλώς και δεν μηδενίζουμε την μεγάλη προσπάθεια που κάνει η ομάδα μας, όμως πρόκειται για ένα σημαντικό κομμάτι που χρήσει βελτίωσης. Αυτό το γνωρίζει και το τεχνικό επιτελείο και αναμένουμε στη συνέχεια να δούμε μια ακόμα καλύτερη ΟΜΟΝΟΙΑ.
