Με σταθερό βηματισμό κινείται αυτή την περίοδο η Ομόνοια στο μετεγγραφικό παζάρι. Έχει μέχρι τώρα εντάξει τους Μπρούνο Φελίπε, Ανταμ Μάθιους, Νεμάνια Μίλετιτς και Μπράντον Μπάρκερ, με τον κόσμο να αδημονεί για τις επόμενες κινήσεις.
Οι «πράσινοι» συνεχίζουν να κινούνται στην αγορά για την απόκτηση δύο μέσων, και φυσικά ενός σέντερ φορ που θα είναι σε θέση να κάνει την διαφορά. Η του σέντερ φορ, για παράδειγμα, όπως αναφέρθηκε επισήμως, θα αργήσει.
Υπάρχει μια διαφοροποίηση φέτος σε σχέση με προηγουμένως στην πτυχή της μετεγγραφικής ενίσχυσης. Η Ομόνοια αντιμετωπίζει τον προπονητή της σαν αγγλικού τύπου μάνατζερ –το έχει πει αυτό άλλωστε ο Σταύρος Παπασταύρου- και αφήνει πάνω του την ευθύνη της επιλογής των ποδοσφαιριστών.
Το βασικό στοιχείο όμως είναι ότι η Ομόνοια έχει ήδη στημένο – ένα σύγχρονο «τμήμα μεταγραφών» -ας το πούμε έτσι- και το έχει στελεχώσει με καταρτισμένα άτομα που βρίσκονται στη διάθεση του τζένεραλ μάνατζερ. Για να τον διευκολύνει, και να τον βοηθά να διαλέγει από ποδοσφαιριστές με τον ίδιο να είναι βαθύς γνώστης των πραγμάτων και δη μιας μεγάλης δεξαμενής αξιόπιστων ποδοσφαιριστών.
Όμως και τα κονδύλια που διαθέτει η διοίκηση της Ομόνοιας τόσο για το σκάουτινγκ, όσο και συνολικά για την παραγωγική διαδικασία είναι ικανοποιητικά.
Το Κυπριακό πρωτάθλημα -μεγέθους γαρ- δεν ήταν, δεν είναι και ποτέ δεν θα γίνει ένα από τα καλύτερα, τα πιο αξιόπιστα, τα πιο δυνατά ή εμπορικά πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Η Ομόνοια όπως και κάθε Κυπριακή ομάδα δεν είναι ελκυστική για ποδοσφαιριστές που ενδεχομένως να αποτελέσουν βασικούς μετεγγραφικούς της στόχους.
Όμως φέτος έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα που το έχει για πρώτη φορά στην ιστορία της. Το γεγονός ότι θα αγωνιστεί σε Ευρωπαϊκό όμιλο. Αυτό αποτελεί μια κατάκτηση για την Ομόνοια που ως σύλλογος αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και ασφαλώς η για τρίτη συνεχόμενη σεζόν είσοδος στους ομίλους Ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι μια μεγάλη επιτυχία.
Και δεν είναι ουτοπικό να θέλει η ομάδα πρόκριση από ομιλο και μετά να δει μέχρι που μπορεί να φθάσει. Έτσι σκέφτεται μια ομάδα που θέλει να μεγαλώνει συνεχώς.
Η συμμετοχή σε όμιλο Ευρωπαϊκό κάνει ελκυστική την ομάδα Βέβαια ένας ποδοσφαιριστής αξιόλογος περιμένει κάτι καλύτερο, περιμένει μια πρόταση από μια πιο ελκυστική ομάδα, από ένα πιο ελκυστικό πρωτάθλημα. Όμως ευκολότερα έρχεται σε μια ομάδα ξέροντας εκ των προτέρων ότι θα παίξει σε Ευρωπαϊκό όμιλο, παρά σε μια ομάδα που δεν έχει το πλεονέκτημα αυτό
Σημειώστε και το εξής: Η Ομόνοια για τους παίκτες που πραγματικά θέλει, αυτούς που είναι οι βασικοί της στόχοι, είναι διατεθειμένη να δώσει κάτι παραπάνω. Ήδη το έχει κάνει.
Ένα άλλο δεδομένο είναι η οικονομική υγεία της ομάδας. Από το 2018 και μετά η Ομόνοια είναι ένας σύλλογος επαγγελματικός, που ο κάθε ποδοσφαιριστής που σέβεται τον εαυτό του, τη δουλειά του και σκέφτεται σοβαρά το μέλλον του θα ήθελε να αγωνίζεται. Εννοείται ότι δεν αναφερόμαστε σε ποδοσφαιριστές σε καλή ποδοσφαιρική ηλικία που έχουν την ικανότητα και την εμπειρία να αγωνιστούν σε πολύ ψηλότερο επίπεδο. Αυτοί δεν πρόκειται να κοιτάξουν ποτέ προς Κύπρο. Εκτός αν φτάσουν σε συντάξιμη ηλικία.
Ένα άλλο στοιχείο που κανει το τριφύλλι ελκυστικό προορισμό είναι ο κόσμος. Αυτό το στοιχείο όμως είναι διαφορετικό. Ότι και να ακούσει κάποιος ότι και να δει σε βίντεο δεν το καταλαβαίνει στην πραγματική του μορφή αν δεν το βιώσει. Όταν το βιώσει, τότε το κάνει κτήμα. Δεν είναι τυχαίο που όποιον ξένο ποδοσφαιριστή που έπαιξε στην Ομόνοια ρωτήσεις για τον κόσμο της ομάδας θα σου πει τα καλύτερα. Για να μη πω ότι θυμάται πρώτα τον κόσμο και μετά τους τίτλους που κέρδισε (αν κέρδισε) .
Ο κόσμος της Ομόνοιας δεν περιγράφεται, δεν υπάρχουν λόγια.Ο κόσμος της Ομόνοιας είναι πάντα «ψημένος» ασχέτως αν η ομάδα του δεν τον «ψήνει» (θυμάστε τι γινόταν πριν αναλάβει ο Σταύρος Παπασταύρου). Στεναχωριέται που τελείωσε σεζόν και περιμένει πότε ξεκινά η επόμενη. Αυτός ο κόσμος ανυπομονεί να δει ξανά την ομάδα στο γήπεδο.
Απο ιστοσελίδα 24sports.com.cy (Του Πέτρου Παπαγιώργη)
