Έγινε το αναμενόμενο λοιπόν. Έγινε αυτό που ξέραμε όλοι εδώ και κάποιες εβδομάδες και που απλά πήρε αναβολή λόγω των εμφανίσεων κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Λένον είναι παρελθόν από τον πάγκο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με αφορμή το τραγικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα και ως αποτέλεσμα αγωνιστικών λαθών και εξωαγωνιστικών συμπεριφορών. Στη θέση του ο Γιαννίκ Φερέρα ο οποίος έχει κι ένα βουνό να ανέβει και δύσκολα θα τα καταφέρει μόνος του, χωρίς να γίνει δουλειά και σε άλλους τομείς. Η ουσία όμως δεν αλλάζει, οπότε τα ερωτήματα που τίθενται είναι κατά την άποψη μου ένα, αλλά με δύο σκέλη: Είναι ο Λένον υπεύθυνος για την εικόνα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ κι αν ναι, είναι ο μοναδικός;
Το πρώτο μπορεί να απαντηθεί πολύ εύκολα. Προφανώς και είναι υπεύθυνος ο Λένον, τόσο ως προπονητής, όσο και ως υπεύθυνος του τραγικού προγραμματισμού, για τον οποίο έκανα λόγο πριν από 1.5 μήνα. Είτε υποτίμησε το επίπεδο μας, είτε τη νοημοσύνη μας (γιατί με όλο το σεβασμό η μεταγραφή Χούπερ αυτό δείχνει), η ουσία είναι ότι δεν υπήρχε ξεκάθαρο πλάνο στον προγραμματισμό, παρατηρήθηκαν τεράστιες καθυστερήσεις σε καίριες θέσεις, ενώ μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο ψάχναμε ακραίο μεσοεπιθετικό δείγμα του ότι ήταν και ελλιπής. Όσον αφορά το αγωνιστικό, το γήπεδο και τα αποτελέσματα δεν λένε ψέματα. Άρα αν είναι υπεύθυνος ο Λένον, δίχως αμφιβολία ΝΑΙ και ορθώς απομακρύνθηκε με αποτέλεσμα να έρθει ο Φερέρα. Κατακριβειαν αργήσαμε και το λέει ο άνθρωπος που όταν τα αποτελέσματα στράβωσαν με Μπεργκ την πρώτη χρονιά αλλά και τη τελευταία, ήταν κάθετα ενάντια στην απομάκρυνση του. Είμαι εκ φύσεως κάθετα εναντίων στις απομακρύνσεις προπονητών με το παραμικρό και κυρίως στη μέση της χρονιάς. Αυτή την φορά δεν υπήρχε επιλογή.
Το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος τώρα είναι πολυσύνθετο. Και για να απαντηθεί ορθά, χρειάζεται ανάλυση, αλλά και μια μικρή αναδρομή στο χρόνο. Δεν θα πάω πίσω στην πρώτη χρονιά με Ανχέλ Γκόμεζ, αυτή θα την θεωρήσω διδακτική για τον πρωτάρη τότε Παπασταύρου, ούτε θα ασχοληθώ με ζητήματα μη αγωνιστικά που αποπροσανατόλισαν την ομάδα όπως τα καραγκιοζιλίκια με το γηπεδικό και την δήθεν πώληση στον Τζον Χριστοδούλου. Θα εστιάσω καθαρά στα θέματα και τα γεγονότα που έχουν άμεσα να κάνουν με την δομή, τη φιλοσοφία και τον τρόπο λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος, αυτά δηλαδή που επηρεάζουν την εικόνα και τα αποτελέσματα της ομάδας.
Μοντέλο Τεχνικού Διευθυντή
Μετά από την πρώτη αστεία χρονιά που μας άφησε εκτός Ευρώπης, στην ΟΜΟΝΟΙΑ αποφάσισαν πως έπρεπε πρώτα να εστιάσουν στην υποδομή, στα ενδότερα της ομάδας. Πολλά μπορούν να λεχθούν για τη φιλοσοφία και τους άξονες στους οποίους θα στηρίζονταν, το πιο ουσιαστικό όμως, ήταν ότι τις ποδοσφαιρικές αποφάσεις θα τις έπερναν καθαρά ανθρώποι του ποδοσφαίρου και ότι θα προσλαμβανόταν Αθλητικός Διευθυντής, για να τρέχει τα day to day, αλλά και να τρέχει και τον προγραμματισμό. Στην κορνίζα μπήκε ο Νεόφυτος Λάρκου, σχετικά γρήγορα ήθελε να αφήσει τα πράγματα να δουλεύουν με τον τρόπο του, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση Αναστασίου και την πρόσληψη Χένιγκ Μπεργκ, με συγκεκριμένα ποδοσφαιρικά κριτήρια που έθεσε ο ίδιος.
Το αποτέλεσμα της στροφής σε αυτό το μοντέλο και αυτό τον τρόπο οργάνωσης, ήταν άμεσο: από τις καλύτερες χρονιές στην ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Πρώτη και τις δύο, σε ευρωπαϊκούς ομίλους και τις δυο, οι πρώτες μάλιστα φορές της ιστορίας μας. Την τρίτη χρονιά, το μοντέλο δεν είχε τα ίδια αποτελέσματα. Ίσως να ήταν ο κορεσμός των δυο ηγετών ποδοσφαιρικά της ΟΜΟΝΟΙΑΣ (Λάρκου-Μπεργκ) που δεν είχαν την ίδια ενέργεια, ίσως να ήταν οι ποδοσφαιρικές οι διαφωνίες τους, μιας και ήταν και οι δυο ισχυρογνώμονες, ίσως να ήταν και οι επεμβάσεις στο έργο τους που κατάγγελναν και οι δύο στους κύκλους τους, η ουσία είναι πως η συνταγή χάλασε και στην ΟΜΟΝΟΙΑ αποφάσισαν πρώτα την απομάκρυνση του Λάρκου και στη συνέχεια την απομάκρυνση του Μπεργκ.
Η συνταγή στον κάλαθο
Οι βάσεις όσον αφορά τη συνέχεια ήταν εκεί, από τη δουλειά των Λάρκου-Μπεργκ. Οι βάσεις ήταν επίσης εκεί και όσον αφορά το ρόστερ, ΝΑΙ χρειαζόταν ανανέωση και σε κάποιες θέσεις ενίσχυση και αναβάθμιση, όμως υπήρχε ο κορμός. Κι εκεί που περιμέναμε όλοι πως στην ΟΜΟΝΟΙΑ κατάλαβαν πως τα πρόσωπα μπορεί να αλλάζουν, αλλά η ουσία είναι στην υποδομή και τη φιλοσοφία, μέσα σε μια νύκτα αποφάσισαν να πετάξουν στον κάλαθο τη συνταγή της επιτυχίας και να επιστρέψουν σε μονοπάτια που οδηγούσαν προς τη βέβαιη αποτυχία. Δεν θα προσλάμβαναν τεχνικό διευθυντή και οι εξουσίες όσον αφορά το ποδοσφαιρικό, πήγαν σε άτομα της διοίκησης με ανύπαρκτο background στο ποδόσφαιρο, σε συνεργασία με τον προπονητή και με ότι απέμεινε από το προηγούμενο καθεστώς, τον Σίμο Ταραπουλούζη.
Η πρώτη απόφαση, η πρόσληψη του Νιλ Λένον στη θέση του προπονητή, έγινε χωρίς το παραμικρό due diligence, ενώ ακόμα και τα ποδοσφαιρικά κριτήρια ήταν ασαφή. Αν γινόταν due diligence, ο Ιρλανδός δεν θα ερχόταν στο νησί μας και σίγουρα αυτοί που τον έφεραν δεν θα είχαν την ανάγκη τώρα να λένε σε πηγαδάκια ως λόγους απόλυσης όσα μάθαινε και ένα παιδάκι με μια αναζήτηση στο Youtube τότε. Στο αγωνιστικό, η ΟΜΟΝΟΙΑ, μιας και το ρόστερ ήταν εκεί, κατάφερε να πάρει στα πέναλτι το κύπελλο και να παίξει στους ομίλους ξανά, χάρη στο ρόστερ και τη παρακαταθήκη που άφησαν οι προκάτοχοι του Λένον. Για να ακολουθήσει ένας από τους χειρότερους προγραμματισμούς όλων των εποχών, απόρροια του ότι στο τιμόνι του ήταν ο Λένον που όπως είπα υποτίμησε και το επίπεδο και τη νοημοσύνη μας, ο Σίμος και άτομα που στο βιογραφικό τους μόνο ποδόσφαιρο δεν έχει.
Γιατί αν υπήρχε εγχειρίδιο «Προγραμματισμός: τι δεν πρέπει να κάνετε», στην ΟΜΟΝΟΙΑ θα μπορούσαν πλέον εύκολα να το γράψουν.
Καταρχάς, δεν ήξεραν αν παίρνουν παίκτες για σχήμα με 3 πίσω ή με 4, κι έτσι σε ρόστερ με 4 κεντρικούς αμυντικούς στην Ευρώπη παίζουμε 5-3-2 και με δεύτερο επιθετικό τον Μπρούνο. Κατά δεύτερον, ήξεραν όλοι ότι οι 3 βασικές μεταγραφές πρέπει να είναι μέσος, δεκάρι και επιθετικός. Ο Κασάμα και ο Μπεζούς ήρθαν μετά τις 15 Αυγούστου (και μάλιστα ο Παπασταύρου έβαλε γερά το χέρι στη τσέπη για να τους φέρει) και ο Ανσαριφάρντ 31 Αυγούστου. Τρίτον, μέχρι 31 Αυγούστου, ψάχναμε ακραίο μεσοεπιθετικό και είμασταν διατεθειμένοι να δώσουμε και 1 εκατομμύριο. 1η Σεπτεμβρίου και όταν προφανώς αποτύχαμε, αποφασίσαμε ότι τελικά δεν χρειαζόμασταν. Τώρα φαίνεται, πως ω τι έκπληξη, δεν έχουμε λύσεις στα άκρα.
Κι αυτά αφορούν μόνο τις μεταγραφές που έγιναν. Δυστυχώς δεν έμαθαν καν από τα λάθη τους όσον αφορά το due diligence στο Λένον και αποφάσισαν να βάλουν στα αποδυτήρια την ωρολογιακή βόμβα Λαμκελ Ζε που στο Βέλγιο αποφάσισε να πάει σε προπόνηση της Αντβερπ με τη φανέλα της Άντερλεχτ και που δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει ανακοινώσεις τα ΜΚΔ. Η βόμβα κάπου πάνω στο αεροπλάνο άλλαξε γνώμη κι άφησε την ΟΜΟΝΟΙΑ με δυο χείλη καμένα να ψάχνει και επιθετικό και την χαμένη της αξιοπρέπεια. Επειδή μας αρέσουν τα σίριαλ, αποφασίσαμε να τρέξουμε και ένα με το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο μας τον Λοϊζο Λοϊζου. Ο οποίος Λοϊζος έκανε τραγικά λάθη σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και η ΟΜΟΝΟΙΑ επέλεξε να κάνει το θέμα δημόσιο, να χάσει ο Λοϊζος πολλές μέρες προπονήσεων και να τραβήξουμε ξανά ρεζιλίκια. Και φυσιολογικά, ο Λοΐζος δεν είναι ακόμα ο παίκτης που ξέρουμε.
Στην Ευρώπη, η ΟΜΟΝΟΙΑ έκανε μεγάλες εμφανίσεις κόντρα στη Γκεντ (βασισμένη και πάλι στον κορμό που άφησαν οι προηγούμενοι), στο κυπριακό πρωτάθλημα όμως τα αποτελέσματα ήταν τέτοια που δεν μπορούσε πλέον κανείς να κρυφτεί. Και όλα όσα ζούμε φέτος, είναι αποτέλεσμα εκείνης της απόφασης να αλλάξει το μοντέλο σε μια νύκτα. Να ξεχάσουμε πώς πετύχαμε και να επιστρέψουμε σε μεθόδους μέσω των οποίων αποτύχαμε επανειλημμένα στο παρελθόν. Και δυστυχώς στην ΟΜΟΝΟΙΑ ενώ τα έβλεπαν και αρκετοί είχαν την εμπειρία να καταλάβουν τι έρχονταν, ήταν αλλεργικοί και στην κριτική και μιλούσαν για κακό τάιμιγκ όταν κάποιος έλεγε τα αυτονόητα. Αυτά βέβαια είναι πλέον στο παρελθόν και καταγράφονται σαν μαθήματα, το θέμα είναι τι κάνουμε για την επόμενη μέρα.
Μην φέρετε απλά δέντρο, δείτε το δάσος
Μάλλον φυσιολογικά, η απόφαση για πρόσληψη προπονητή προηγήθηκε οποιαδήποτε άλλης αφού οι αγωνιστικές υποχρεώσεις τρέχουν και μάλιστα σε δυο ταμπλό. Ο όποιος προπονητής όμως και στην προκειμένη ο Φερέρα, είναι απλά το δέντρο. Το δάσος, είναι οι υποδομές και η φιλοσοφία που επιβάλλεται να ορίσει, να θεσπίσει και να θεμελιώσει ξανά η ΟΜΟΝΟΙΑ με πρώτον και καλύτερο τον πρόεδρο Παπασταύρου, για να παραμείνει πρωταγωνίστρια σε Ευρώπη και Κύπρο. Και αυτή τη φορά, επιβάλλεται η διαδικασία να γίνει ορθά και να επιβληθεί από την κορυφή προς τα κάτω. Ο Παπασταύρου επιβάλλεται να αρχίσει ξανά τη δουλειά από την αρχή, από τις βάσεις, αλλιώς η ευθύνη θα βαραίνει και τον ίδιο.
Το γενικότερο πλαίσιο το έχει αναφέρει σε όλους γύρω του ο Παπασταύρου, το έχει πει και ανοικτά: θέλει η ΟΜΟΝΟΙΑ να συνεχίσει να μεγαλώνει σαν μέγεθος, τόσο στο γήπεδο όσο και στις αγορές, θέλει να είναι μόνιμα στους ομίλους. Επιβάλλεται τώρα να καθοριστούν ξανά οι άξονες κάτω από τους οποίους θα δουλέψει ξανά η ΟΜΟΝΟΙΑ για να το πετύχει και επιβάλλεται να επικοινωνηθούν με σαφήνεια προς τα κάτω.
Πρώτος και πιο βασικός κατά την άποψη μου, είναι πως τις ποδοσφαιρικές αποφάσεις, θα τις παίρνουν άνθρωποι του ποδοσφαίρου. Μετά μπαίνουν, άλλα ερωτήματα για το ρόλο της ακαδημίας, τις εσωτερικές διαδικασίες, τη γενικότερη φιλοσοφία. Την έχουμε ξανακάνει την άσκηση, όταν αποτύχαμε την πρώτη χρονιά του Παπασταύρου. Για αυτό περιμένω και θεωρώ αυτονόητο, πως εντός των επόμενων ημερών θα ακουστούν ονόματα και για τη θέση του τεχνικού διευθυντή. Τονίζω όμως, αυτός είναι μόνο ένας άξονας. Στην ΟΜΟΝΟΙΑ οφείλουν να δουλέψουν ξανά στην ταυτότητα, τις υποδομές τη φιλοσοφία.
