Παραιτήθηκε λέει η είδηση ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα γιατί απέκρυψε το ποσό που δόθηκε πραγματικά για τη μεταγραφή του Νέιμαρ. Ενώ η μεταγραφή κόστισε 94.4 εκατομμύρια ευρώ, στα μέλη της ομάδας, τους γνωστούς socios είπε πως κόστισε 57.1. Το ψέμα αυτό ήταν ασυγχώρητο, αφού απευθυνόταν στα μέλη του σωματείου όταν το έλεγε και πλέον αποτελεί παρελθόν.

Προσέξτε, ο πρόεδρος μιας ιδιαίτερα επιτυχημένης ομάδας, που παίζει σπουδαίο ποδόσφαιρο, παραιτήθηκε γιατί είπε ψέματα για μια μεταγραφική νίκη εις βάρος της Ρεάλ και η οποία πήρε στην ομάδα ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του πλανήτη. Στην ΟΜΟΝΟΙΑ εδώ και μια 5ετία τουλάχιστον, όχι μόνο δεν αποκαλύπτονται στα μέλη τα ποσά (θα ήταν παράλογο να ζητάμε να δίνονται ελεύθερα στη δημοσιότητα), αλλά κάποιοι καλοθελητές φροντίζουν να βγάζουν και ψεύτικα ποσά προς τα έξω.

Και το τελευταίο το τονίζω, γιατί διάφοροι έξυπνοι και επίσης καλοθελητές, αναμασούν τελευταία τη πιππίλα του “φταίει ο κόσμος γιατί όταν ο Μιλτής έκανε τις μεταγραφές το χειροκροτούσε”. Πριν βάζουν στο στοματάκι τους όμως το ΛΑΟ, να λαμβάνουν υπόψην ότι ο ΛΑΟΣ είχε ενώπιον του τη δέσμευση του Μιλτή πως “όταν φύγω η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν θα έχει χρέος” την οποία ποτέ δεν κυνήγησε το επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο. Επιπρόσθετα ο κόσμος δεν είχε ποτέ πλήρη επίγνωση του προβλήματος, ούτε των συμβολαίων, ούτε ήταν ο κόσμος που τα έσπαγε μονομερώς. Τέλος, η δήλωση του Στέλιου Μυλωνά ότι όσα κόστιζαν 4 παίκτες το 2010 κοστίζει το μισθολόγιο αυτή τη στιγμή, ισοδυναμεί με 4 συμβόλαια των 750 χιλιάδων έκαστος. Την εποχή εκείνη, το συμβούλιο πάσχιζε να μας πείσει πως δεν υπάρχει συμβόλαιο πάνω από 0.5 εκατομμύριο. ΨΕΜΑΤΑ προφανώς. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Μπουθόν για τον οποίο διέρρεε πως ήρθε σε τιμή ευκαιρίας, κάτω απο 300 χιλιάδες. Όταν έκανε τη προσφυγή του, αποκαλύφθηκε πως ήταν 550.000.

Υπάρχει η διαφάνεια και υπάρχει και η “διαφάνεια”. Στην περίπτωση της Μπαρτσελόνα, η “διαφάνεια” πληρώθηκε με παραίτηση του ισχυρότερου άντρα της. Στην περίπτωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, η “διαφάνεια” φροντίζει εδώ και χρόνια να συντηρείται από τους “σοφούς” που ορίζουν τις τύχες του σωματίου, όποιοι κι αν είναι τελικά αυτοί. Τον Απρίλιο, δεν πρέπει να απαιτήσουμε (μόνο) αλλαγή προσώπων, τα πρόσωπα είναι τα τελευταία που φταιν και είναι λάθος να εστιάζουμε σε αυτά. Αλλαγή νοοτροπίας, τρόπου λειτουργίας και μυαλών πρέπει να απαιτήσουμε. Οι νοοτροπίες των “σοφών” έχουν εγκαταλειφθεί παγκόσμια εδώ και δεκαετίες.