Προς όλους τους αρμόδιους φορείς
Αγαπητοί κύριοι,

Μπαίνω στον κόπο να σας γράψω για κάτι το οποίο μου συνέβη σήμερα και θεωρώ ότι μας έχει πάρει πάρα πολλά χρόνια πίσω σαν λαό. Έτυχε να παρευρεθώ στον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Ομόνοιας και Α.Π.Ο.Ε.Λ. στο στάδιο Γ.Σ.Π., ένας αγώνας, ο οποίος θα μπορούσε, όπως θα διαβάσετε, να ήταν και ο τελευταίος που παρακολουθούσα. Σαν φίλος της Ομόνοιας πάρκαρα το αυτοκίνητο μου παράλληλα του αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας – Λεμεσού, στα χωράφια γύρω από τα γήπεδα φούτσαλ Νουέβο Κάμπο, όπου πάρκαραν και άλλοι φίλοι της Ομόνοιας.

Μετά το τέλος του αγώνα κατευθύνθηκα με τον πατέρα μου στο αυτοκίνητο μας και ξεκινήσαμε για Λεμεσό. Ο δρόμος αναγκαστικά περνάει από τον νέο κυκλικό κόμβο Λατσιών. Εκεί σταματήσαμε για πολύ λίγο περιμένοντας να αδειάσει ο δρόμος για να προχωρήσουμε στον αυτοκινητόδρομο. Από μπροστά μας πέρασαν μερικά αυτοκίνητα με φίλους του Α.Π.Ο.Ε.Λ. και ακολούθως μεγάλος αριθμός μοτοσυκλετιστών, επίσης φίλων του Α.Π.Ο.Ε.Λ., οι οποίοι μάλιστα άρχισαν να φράζουν τον δρόμο στα αυτοκίνητα φίλων της Ομόνοιας.

Η πρώτη πέτρα δεν άργησε να πέσει.. Οι μοτοσυκλέτες με φίλους του Α.Π.Ο.Ε.Λ. έγιναν περισσότερες, ώσπου είδαμε πολλούς τραμπούκους με κράνη και κουκούλες να έρχονται καταπάνω μας με άγριες διαθέσεις, σπάζοντας ότι έβρισκαν στον δρόμο τους. Πρόκειται για συγκεκριμένους φίλους του Α.Π.Ο.Ε.Λ. (ασφαλώς και δεν φέρουν όλοι οι φίλοι του Α.Π.Ο.Ε.Λ. την ευθλυνη) , οι οποίοι προφανώς παρασυρόμενοι από την πικρία της ήττας, αλλά και των φασιστικών ιδεωδών τους, είπαν να βάλουν κι αυτοί το λιθαράκι τους στην γενική παρακμή που μαστίζει τον τόπο μας.

Σκεφτείτε να βρίσκεστε στο αυτοκίνητο σας, ενώ απ’ έξω βρίσκονται τουλάχιστον 50 κουκουλοφόροι δολοφόνοι, οι οποίοι σπάνω το όχημα σας, αλλά και άλλα που βρίσκονταν εκεί.

Οι ζημιές που προκάλεσαν στο δικό μου αυτοκίνητο περιλαμβάνουν σπάσιμο ανεμοθώρακα, βούλλωμα 3 πορτών, σπάσιμο στο δεξιό καθρέπτη κ.ο.κ., οι οποίες υπολογίζονται κοντά στα 1300 Ευρώ. Και όλα αυτά γιατί; Επειδή φορούσα μια πράσινη μπλούζα. Χωρίς να προκαλέσω, χωρίς να μιλήσω σε κανέναν!

Οι σκηνές ήταν σοκαριστικές, όπως και ο τρόπος με τον οποίο καταφέραμε να «αποδράσουμε» από την σκηνή. Αρχικά ένα αυτοκίνητο που βρισκόταν δεξιά μου πάτησε γκάζι και κτυπώντας πάνω στις μοτοσυκλέτες άνοιξε τον δρόμο και μετά εγώ τρέχοντας σαν κασκαντέρ μέσα από τους τραμπούκους φίλους του αντιπάλου και λίγο έλειψε να περάσω πάνω από δύο. Αν τους σκότωνα θα είχα όλα τα δίκια με το μέρος μου, αλλά μετά θα μου είχε μείνει η ταμπέλα του δολοφόνου.

Η απογοήτευση για τη χώρα μου δυστυχώς μεγαλώνει κάθε μέρα και περισσότερο. Από όλο το προαναφερθέν σκηνικό έλειπε μονάχα η αστυνομική δύναμη Κύπρου, η παρουσία της οποίας θα απέτρεπε σίγουρα όσα διαδραματίστηκαν. Ενώ μπαίνοντας στο γήπεδο γίνεται έλεγχος ακόμη και για τον αναπτύρα που έχω στην τσέπη μου, ή για το μπουκαλάκι με το νερό, η αστυνομία θεώρησε, ότι ο κυκλικός κόμβος έπρεπε να είναι «μπάτε σκύλοι αλέστε». Από την επίσημη Ομόνοια μας είπαν, πως το συγκεκριμένο θέμα τέθηκε επί τάπητος στην προχθεσινή συνάντηση των εκπροσώπων των τεσσάρων ομάδων των play offs και ότι ζητήθηκε, όπως υπάρχει αστυνομική δύναμη τον κυκλικό κόμβο Λατσιών.

Εκτός αυτού, μια άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία, είχε να κάνει με το γεγονός, πως οι φίλοι της Ομόνοιας και του Α.Π.Ο.Ε.Λ. βγήκαν από το γήπεδο σχεδόν ταυτόχρονα, με το σφύριγμα της λήξης. Σας ρωτώ, κύριοι, σε ποιόν πλανήτη ζείτε; Δεν γνωρίζετε τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου παιγνιδιού; Έτυχε να παρευρεθώ και σε ποδοσφαιρικούς αγώνες σε άλλες χώρες και πάντοτε οι οποαδοί μίας από τις δύο ομάδες, παραμένουν στις θέσεις τους, ώστε να αποχωρίσουν οι οπαδοί της άλλης ομάδας. Πού αλλού έχετε δει, μετά από ντέρμπυ τόσο μεγάλης σημασίας, να αποχωρούν οπαδοί των δύο ομάδων μαζί; Κύριοι, οι παραλείψεις σας αυτές θα μπορούσαν να με σκοτώσουν ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ!

Κύριοι Υπουργέ Δημόσιας Τάξης (και φίλε του Α.Π.Ο.Ε.Λ.), Αρχηγέ της Αστυνομίας και λοιποί φορείς, αναμένω την αντίδραση σας, μια αντίδραση με πράξεις. Ενώ ο περισσότερος κόσμος παλεύει να σταθεί στα πόδια του, το κράτος ξοδεύει πάρα μεγάλα ποσά για τους παχουλούς (σχεδόν βασιλικούς) μισθούς σας και πιστεύω πως ήρθε η ώρα να τους δικαιολογήσετε, βάζοντας τα πράγματα σε μια τάξη. Να’ στε σίγουροι, πως το θέμα δεν θα τελειώσει εδώ.

Π.Α.