Ο πρώην άσος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, Δημήτρης Χριστοφή ανακοίνωσε σε ηλικία 36 ετών την απόσυρση του από την ενεργό δράση.

Ξεχώρισε και η αναφορά του στην ΟΜΟΝΟΙΑ τονίζοντας πως για αυτόν αποτέλεσε σταθμό ζωής. Ο 36χρονος άσος αγωνίστηκε στο τριφύλλι για δέκα σεζόν σε δύο θητείες (2008-2013 και 2015-2020).

Η ανάρτηση του Τζίμη:

«Γεμάτος ευγνωμοσύνη, ήρθε η στιγμή να αποχαιρετήσω επίσημα το ποδόσφαιρο.

Από το 2006, όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα με την πρώτη ομάδα του ΟΝΗΣΙΛΛΟΥ ΣΩΤΗΡΑΣ στη Β’ Κατηγορία, ξεκίνησα ένα ταξίδι γεμάτο πάθος, προκλήσεις, θυσίες και, πάνω απ’ όλα, απεριόριστη αγάπη για το άθλημα.

Στην ΕΝΩΣΗ ΝΕΩΝ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ πήρα την πρώτη μου γεύση από την Α’ Κατηγορία. Ως στρατιώτης τότε, έτρεχα να προλάβω προπονήσεις, δίνοντας καθημερινά μάχη για να σταθώ όρθιος και να συνεχίσω να κυνηγώ το όνειρό μου, χωρίς να τα παρατήσω.

Η ΟΜΟΝΟΙΑ αποτέλεσε σταθμό ζωής. Εκεί ωρίμασα ποδοσφαιρικά, τίμησα το περιβραχιόνιο του αρχηγού με όλο μου το είναι και έζησα ανεπανάληπτες στιγμές. Πρωτάθλημα, κύπελλα, Super Cup… αλλά πάνω απ’ όλα, η μοναδική σύνδεση με τον κόσμο της Ομόνοιας είναι κάτι που θα κουβαλώ για πάντα στην καρδιά μου. Η αγάπη σας για το νούμερο 77 είναι κάτι που θα κρατώ για πάντα μέσα μου. Δεν ήταν απλώς ομάδα για εμένα ήταν οικογένεια.

Στη ΣΙΟΝ της Ελβετίας, κατέκτησα το Κύπελλο και βίωσα το ποδόσφαιρο σε μια νέα κουλτούρα, εμπλουτίζοντας τις εμπειρίες και τις παραστάσεις μου.

Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ με αγκάλιασε και πίστεψε στον Δημήτρη ως ποδοσφαιριστή και ως άνθρωπο. Ήταν τιμή μου να φορέσω το περιβραχιόνιο και αυτής της ιστορικής ομάδας. Μαζί κατακτήσαμε, μετά από 13 χρόνια, το Κύπελλο και αγωνιστήκαμε στους ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Ένιωσα την αγάπη και τον σεβασμό ενός κόσμου που ξέρει να στέκεται δίπλα στους ανθρώπους του και οι φίλοι της ομάδας με αγκάλιασαν και μου το έδειξαν από την πρώτη στιγμή. Έπαιξα περήφανα με τη φανέλα της προσφυγιάς, έχοντας πάντα στη σκέψη μου την κατεχόμενη Αμμόχωστο και το Βαρώσι μας.

Ο τελευταίος μου ποδοσφαιρικός σταθμός ήταν το προσφυγικό σωματείο του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΧΝΑΣ, η τελική στάση ενός μεγάλου ταξιδιού.

Είχα την τιμή να φορέσω τη φανέλα ιστορικών σωματείων. Κάθε μία από αυτές τις ομάδες άφησε μέσα μου το δικό της αποτύπωμα. Τίμησα και σεβάστηκα το κάθε σήμα που υπηρέτησα, δίνοντας πάντα το 100% για την ομάδα, τους ανθρώπους της και τον κόσμο της.

Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου κρατά η Εθνική Ομάδα, της οποίας είχα την τιμή να είμαι αρχηγός. Μου δόθηκε η ευκαιρία να βρεθώ αντιμέτωπος με αστέρες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου σε σπουδαίες διοργανώσεις. Το να εκπροσωπώ την πατρίδα μου διεθνώς υπήρξε το απόλυτο προνόμιο μια ανεκτίμητη εμπειρία, γεμάτη περηφάνια, ευθύνη και σεβασμό. Είναι κάτι που αφήνει κάθε Κύπριο ποδοσφαιριστή πλουσιότερο σε εμπειρίες και εικόνες.

Εύχομαι σε όλους τους νέους Κύπριους ποδοσφαιριστές να έχουν στόχους, όνειρα και, πάνω απ’ όλα, να σέβονται το εθνόσημο όταν τους δοθεί η ευκαιρία να το φορέσουν.

Δεν ήταν απλώς αγώνες, γκολ και τίτλοι. Ήταν ιδρώτας, δάκρυα, τραυματισμοί, επανεκκινήσεις. Ήταν στιγμές που πόνεσα, αμφισβητήθηκα, έπεσα… και ξανασηκώθηκα.

Κλείνω αυτό το μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου γεμάτος αναμνήσεις, φίλους, συναισθήματα και μαθήματα. Δεν ήταν όλα εύκολα..αλλά άξιζε κάθε στιγμή.

Ευχαριστώ κάθε ομάδα, κάθε συμπαίκτη, προπονητή, ιατρικά επιτελεία, φροντιστές, διοίκηση, αλλά πάνω απ’ όλα τον κόσμο που με στήριξε σε κάθε μου βήμα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένειά μου, τη σύζυγό μου και τα τρία μας παιδιά, που ήταν, είναι και θα είναι πάντα το στήριγμα σε κάθε διαδρομή.

Έκλεισα τον κύκλο μου εντός των γηπέδων, με σεβασμό προς το άθλημα και τον εαυτό μου.

Σας ευχαριστώ για όλα!

Με εκτίμηση & σεβασμό

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΗ»