Συνέντευξη στο «Γήπεδο» του «Πολίτη» παραχώρησε ο αρχηγός μας Ζόρντι Γκόμεθ ο οποίος είπε αρκετά και ενδιαφέροντα.

Αναλυτικά:

«Είμαι χαρούμενος και απολαμβάνω την παρουσία μου εδώ. Τα τελευταία χρόνια που είμαι στην ομάδα, όλα είναι καταπληκτικά».

Όταν το 2018 πήρες πρόταση για να έρθεις στην Κύπρο για λογαριασμό της Ομόνοιας, τι σκέφτηκες;

«Τότε ήμουν στη Βουλγαρία και όταν ήρθε η πρόταση από την Κύπρο και την Ομόνοια δεν το σκέφτηκα πολύ, είπα αμέσως ‘ναι’. Ήξερα πως είναι η μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, όμως ότι δεν είχε επιτυχίες τα τελευταία χρόνια. Μου αρέσουν οι προκλήσεις, γι’ αυτό και δέχθηκα. Τα τελευταία τρία χρόνια άλλαξαν πολλά στην ομάδα. Όταν ανέλαβε ο Σταύρος Παπασταύρου, όλα βελτιώθηκαν και έτσι καταφέραμε να έχουμε αυτές τις επιτυχίες».

Μίλησες με κάποιον που έπαιξε στην Κύπρο για να πάρεις περισσότερες πληροφορίες;

«Για να είμαι ειλικρινής, δεν γνώριζα πολλά πράγματα για το κυπριακό πρωτάθλημα, όμως ήξερα κάποιους ποδοσφαιριστές που έπαιξαν εδώ και μου είπαν πως η Κύπρος είναι καλό μέρος για να παίξει κάποιος. Ειλικρινά δεν μου αρέσει να ρωτάω πολλά, προτιμώ να τα διαπιστώνω μόνος μου. Τελικά ήταν σωστή η επιλογή μου».

Επειδή ήσουν στη Βουλγαρία, προφανώς και γνώριζες πού είναι η Κύπρος.

«Πολύ πιο πριν δεν γνώριζα, αλλά τότε που ήμουν στη Βουλγαρία ήξερα πού είναι η Κύπρος, και χάρηκα που πήρα την απόφαση να έρθω, καθώς απολαμβάνω να βρίσκομαι εδώ από την πρώτη μέρα».

Πώς περίμενες ότι θα ήταν η ποιότητα του πρωταθλήματός μας;

«Γνωστοί μου εκτός ποδοσφαίρου μου έλεγαν πως είναι ωραία να έρθω στην Κύπρο και πως θα ήταν σαν διακοπές. όμως, όταν ήρθα εδώ, αντιλήφθηκα πως δεν είναι εύκολο πρωτάθλημα, υπάρχουν καλές ομάδες, υπάρχει ανταγωνισμός. Η δική μου εμπειρία λέει πως δεν υπάρχουν εύκολα παιχνίδια και αυτό δείχνει πως είναι ένα καλό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα».

Ο τελευταίος ενάμιση χρόνος ήταν πολύ δύσκολος για όλους μας λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Πώς μπορέσατε, ως ποδοσφαιριστές, να διαχειριστείτε αυτή την κατάσταση;

«Ήταν η πρώτη φορά που ζήσαμε τέτοια κατάσταση και ειδικά πέρσι χρειάστηκε να προπονούμαστε μόνοι μας για περίπου δύο μήνες, από το σπίτι, χωρίς να είμαστε με τους συμπαίκτες μας. Μετά έπρεπε να ξεκινήσουμε τη νέα σεζόν χωρίς τον κόσμο στο στάδιο. Προφανώς δεν ήταν εύκολο, όμως σαν ομάδα πιστεύαμε πως παρ’ όλα τα εμπόδια θα μπορούσαμε να πετύχουμε τον στόχο μας, γιατί είμαστε καλή ομάδα και έχουμε καλούς ανθρώπους γύρω από τα αποδυτήρια. Τελικά καταφέραμε να πετύχουμε, και αυτό κάνει ακόμα πιο σημαντική την επιτυχία μας».

Ποια ήταν η καλύτερη και πια η χειρότερη στιγμή της φετινής σεζόν για εσένα;

«Ήταν δύο οι καλύτερες μου στιγμές. Η πρώτη όταν προκριθήκαμε στην Ευρώπη μετά το παιχνίδι κόντρα στoν Ερυθρό Αστέρα και η δεύτερη μετά το παιχνίδι με την ΑΕΚ, όταν κατακτήσαμε τον τίτλο του πρωταθλήματος. Η χειρότερή μου στιγμή ήταν το διάστημα που δεν κερδίσαμε για 6-7 συνεχόμενα παιχνίδια. Αλλά πιστεύαμε στην ομάδα και μετά από αυτό καταφέραμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση και εν τέλει να κατακτήσουμε και το τρόπαιο».

Περιέγραψέ μας τα συναισθήματά σου όταν τελείωσε το παιχνίδι με την ΑΕΚ και για μερικά λεπτά περιμένατε στο κέντρο του γηπέδου μέχρι να μάθετε το τελικό αποτέλεσμα του Απόλλωνα…

«Τελειώσαμε το παιχνίδι και ρώτησα το αποτέλεσμα του Απόλλωνα, ο οποίος έχανε, όμως εκείνη τη στιγμή ισοφάρισε. Νόμιζα πως θα πετύχαιναν και τρίτο γκολ, επειδή και μ’ εμάς σκόραραν στο τέλος, όπως και με την Ανόρθωση. Όμως δεν το πέτυχαν και έτσι κατακτήσαμε τον τίτλο μια αγωνιστική πριν από το τέλος του πρωταθλήματος, κάτι που μας έκανε πολύ χαρούμενους».

Όταν ξεκίνησαν τα πλέι οφ, ποια από τις υπόλοιπες ομάδες που πάλευαν για τον τίτλο πίστευες πως θα ήταν ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής σας μέχρι το τέλος;

«Πίστευα πως ο Απόλλωνας θα ήταν εκεί μέχρι το τέλος. Στην αρχή της σεζόν δεν περιμέναμε τόσο καλή την ΑΕΛ, όμως απέδειξε πως έχει καλή ομάδα και πάλεψε μέχρι τα τελευταία παιχνίδια. Όμως, περίμενα πως ο Απόλλωνας θα ήταν η ομάδα που θα παλεύαμε για τον τίτλο μέχρι το τέλος».

Ποιες είναι οι τρεις διαφορές που είχε φέτος η Ομόνοια σε σχέση με τους άλλους συνδιεκδικητές του τίτλου και που στο τέλος έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κατάκτησή του;

«Πρώτα θα έλεγα τους οπαδούς μας, επειδή παρόλο που δεν επιτρεπόταν να βρεθούν στο γήπεδο, η στήριξη που μας έδιναν, είτε από τα σπίτια τους είτε ακολουθώντας το λεωφορείο στον αυτοκινητόδρομο, έδινε επιπλέον δύναμη στην ομάδα. Το δεύτερο είναι πως και στις καλές και στις κακές στιγμές δεν σταματήσαμε ποτέ να πιστεύουμε πως μπορούσαμε να κατακτήσουμε τον τίτλο. Τρίτο, είναι πως δεν τα παρατήσαμε ποτέ και πιστεύω πως αυτό ήταν το κλειδί για την επιτυχία μας».