Φάνηκε στο γήπεδο πως η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν καλύτερη χθες βράδυ από την αντίπαλο της ή αν θέλετε, πιο ποιοτικό σύνολο από αυτό των Αρμένιων.

Προφανώς το γνώριζαν οι άνθρωποι της ομάδας παρακολουθώντας τις προηγούμενες μέρες την Αραράτ, γι’ αυτό και οι τοποθετήσεις τους απόπνεαν ηρεμία και σιγουριά. Βέβαια θα πρέπει να παραδεχθούμε πως η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έφτασε σε υψηλά επίπεδα απόδοσης. Ο Μπεργκ εφάρμοσε την τακτική του, θεώρησε πως στην παρούσα φάση, με την ομάδα ανέτοιμη, προτεραιότητα ήταν να διασφαλίσει πως οι Αρμένιοι θα περιορίζοντο επιθετικά.

Διαβασμένοι πάντως εμφανίστηκαν στο γήπεδο και οι αντίπαλοι μας. Ο Καμπάνια κράτησε τη γραμμή άμυνας του πολύ πίσω και επιδίωξε με τους ταχείς μεσοεπιθετικούς του να βγάλει αντεπιθέσεις ενώ παράλληλα δεν επέτρεψε στην ΟΜΟΝΟΙΑ να γίνει απειλητική.

Ήταν ομολογουμένως ένα παιχνίδι καθόλου ποιοτικό… και για τους ουδέτερους βαρετό . Ένα ματς με λίγες φάσεις, πολλή δύναμη, σφικτές άμυνες αλλά και τακτική. Ήταν ένα παιχνίδι αλληλοεξουδετέρωσης στο οποίο ούτε η ΟΜΟΝΟΙΑ αλλά ούτε και η Αραράτ θέλησαν να πάρουν ρίσκα, πράγμα φυσιολογικό για μονό παιχνίδι νοκ-άουτ.

Και στην παρούσα φάση, με τις ελλείψεις που έχει η ομάδα μας, με το βαθμό ετοιμότητας στον οποίο βρίσκεται, η παρουσία της μπορεί να πει κάποιος ότι ήταν φυσιολογική.

Αμυντικά πάντως η ΟΜΟΝΟΙΑ παρουσιάστηκε σε ακόμα έναν αγώνα σταθερή. Λανγκ και Λούφτνερ αναχαιτίσαν κάποιες προσπάθειες των αντιπάλων ενώ οι ακραίοι Λέτσιακς και Χούμποτσαν τα πήγαν πολύ καλά.

Στη μεσαία γραμμή ο Βίτορ έβγαλε δυναμισμό σε ένα ματς στο οποίο οι αντίπαλοι έπαιζαν σκληρά ενώ δίπλα του ο Γιόρντι ήταν αυτός που κλήθηκε να ενώσει τις γραμμές παίρνοντας τις περισσότερες φορές τη μπάλα στο κέντρο.

Δεν μπορούσε βέβαια η ΟΜΟΝΟΙΑ να διασπάσει την άμυνα των Αρμένιων καθώς ο Τιάγκο ήταν συνεχώς υπό επιτήρηση, συχνά από δύο παίκτες, δεχόμενος σε αρκετές περιπτώσεις σκληρά φάουλ ενώ ο Μαυρίας, όντας συμπαραστάτης του Χούμποτσαν δεξιά, λίγες φορές ανέβηκε στην επίθεση.

Οι δύο παίκτες που έπαιξαν μπροστά, Ντούρις και Κακουλλής, ήταν σχεδόν σε όλο το παιχνίδι εξουδετερωμένοι. Μάλιστα ο Σλοβάκος ήταν ο πρώτος που αντικαταστάθηκε στην επανάληψη από τον Μποτεάκ.

Με την είσοδο του Γάλλου η εικόνα του παιχνιδιού άλλαξε. Η ΟΜΟΝΟΙΑ απέκτησε ταχύτητα και περισσότερη φρεσκάδα μπροστά, λίγο αργότερα μπήκε και ο Λοϊζου στη θέση του κουρασμένου Μαυρία και η ΟΜΟΝΟΙΑ άρχισε να αποδίδει.

Μάλιστα ο Μπεργκ έβαλε στην παράταση και τον Κούσουλο αντί του Βίτορ, ο οποίος δούλεψε πολύ στο παιχνίδι ενώ ήταν και κιτρινισμένος, με την ομάδα να παρουσιάζει πλέον άλλο πρόσωπο σε σχέση με το 90λεπτο.

Μία φάση χρειάστηκε για να έρθει το χρυσό γκολ. Ο Μποτεάκ έκλεινε στον κεντρικό διάδρομο, ο Τιάγκο κινήθηκε σε θέση φόρ, πήρε την κάθετη πάσα από τον Γάλλο και δεν λάθεψε στο τετ-α-τετ με τον Τσούπιτς.

Η Αραράτ, παρά το γεγονός ότι έμεινε με δέκα λίγο αργότερα, αναγκάστηκε να βγει μπροστά και η ΟΜΟΝΟΙΑ βρήκε φάσεις για περισσότερα γκολ. Πάντως είχαν την ευκαιρία τους να ισοφαρίσουν οι Αρμένιοι ωστόσο στη μοναδική φορά που χρειάστηκε στο παιχνίδι ο Φαμπιάνο, δήλωσε παρών.

Μπήκε και ο ξεκούραστος Τζιωνής στη θέση του Τιάγκο για να δώσει βοήθειες στην άμυνα αλλά και ταχύτητα όταν η ομάδα επιτείθετο και όσο έπαιξε ανταποκρίθηκε καλά.

Το τέλος του αγώνα έφερε ανακούφιση σε όλους. Ήταν μία δύσκολη και συνάμα πολύ σημαντική νίκη η οποία μας έστειλε στον 2ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Η ΟΜΟΝΟΙΑ με την πρόκριση κερδίζει χρόνο, κερδίζει οικονομικά, κερδίζει βαθμούς στην Ευρώπη, κερδίζει αυτοπεποίθηση αλλά και ηρεμία.

Και στο μυαλό της ομάδας σήμερα δεν είναι η Λέγκια αλλά η Πάφος. Θέλουμε νικηφόρο ξεκίνημα στην πρεμιέρα και θα πάμε μεθαύριο στο «Στέλιος Κυριακίδης» με αυτό ως μοναδικό στόχο.

Παράλληλα οι άνθρωποι της ομάδας προγραμματισμού… φουλάρουν για την ενίσχυση και ενδεχομένως η χθεσινοβραδινή πρόκριση να είναι και σε αυτό το κομμάτι βοηθητική από πολλές απόψεις.