Η Άντρια Μιχαήλ αγωνίζεται στην εθνική Κύπρου από το 2006. Αυτό τον μήνα η ομάδα της, Λευκοθέα Λατσιών, αναγκάστηκε να αναστείλει τις δραστηριότητες της. Η 33χρονη ποδοσφαιρίστρια, αναφέρει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ποδοσφαιρίστριες στην Κύπρο, σε ένα μεγάλο διεθνές αφιέρωμα στην ιστοσελίδα και τα ΜΚΔ της FIFPRO. Διαβάστε πιο κάτω μερικά από όσα αναφέρει:

«Τον περασμένο μήνα στο κλείσιμο του συνεδρίου της FIFPRO Europe για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα #ROGE25 στην Ολλανδία συμμετείχα σε ένα πάνελ και είπα ότι αν είχα κόρη, δεν θα ήθελα να γίνει ποδοσφαιρίστρια. Αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο από κάποια που είναι 33 ετών και αγωνίζεται με την εθνική Κύπρου από το 2006, οπότε επιτρέψτε μου να εξηγήσω το γιατί.

Το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη γνώρισε τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια όμως δεν έχουν αναπτυχθεί όλα τα πρωταθλήματα σε όλες τις χώρες με τον ίδιο ρυθμό και το επίπεδο επαγγελματισμού παραμένει άνισο σε ολόκληρη την ήπειρο.

Πάρτε για παράδειγμα την Κύπρο. Παρόλο που παίζω για την εθνική ομάδα από το 2006, μόλις το 2019 είχαμε το πρώτο μας επίσημο παιχνίδι. Αντικατοπτρίζει την προσοχή που δίνεται στο γυναικείο ποδόσφαιρο στην Κύπρο ότι μας πήρε τόσο καιρό μόνο για να αγωνιστούμε στα προκριματικά του EURO Γυναικών.

Στην Κύπρο προτού η ομάδα μου αναστείλει τις δραστηριότητες της νωρίτερα αυτό το μήνα, είχαμε μόνο έξι ομάδες στο εγχώριο πρωτάθλημα. Μια άλλη ομάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε απεργία, που σημαίνει ότι υπάρχουν μόνο τέσσερις ομάδες στο πρωτάθλημα.

Οι περισσότερες ποδοσφαιρίστριες στην Κύπρο δεν έχουν επαγγελματικά συμβόλαια πλήρους απασχόλησης και έχουν άλλα επαγγέλματα. Άρα όταν υπολογίσει κάποιος τον χρόνο που ξοδεύουμε μακριά από τις καθημερινές μας δουλειές για το διάστημα που απουσιάζουμε με την Εθνική ομάδα σε αγώνες, προπονήσεις και ταξίδια, σε σχέση με τα έξοδα που λαμβάνουμε από την εκπροσώπηση της Εθνικής μας ομάδας, μερικές φορές οι ποδοσφαιρίστριες χάνουν χρήματα από το εισόδημα τους.

Οι συνθήκες είναι επίσης ένα ζήτημα. Το 2019, μια χρονιά κατά την οποία το Παγκόσμιο Κύπελλο έδειχνε τη δύναμη του γυναικείου ποδοσφαίρου, αντιμετωπίσαμε τη Φινλανδία τον Νοέμβριο και δεν είχαμε μακριά μανίκια όταν παίζαμε σε μείον βαθμούς. Στην πραγματικότητα, δεν είχαμε καν δική μας στολή – φορούσαμε την αντρική! Καταφέραμε από τότε να πιέσουμε για κάποιες αλλαγές όμως ακόμη και σήμερα η Εθνική ομάδα γυναικών στερείται βασικών αναγκών.

Ένας από τους κύριους στόχους του Raising Our Game Europe 2025 (ROGE25), είναι να εξισωθούν οι όροι ανταγωνισμού και να αυξηθεί το επίπεδο επαγγελματισμού στο γυναικείο εγχώριο ποδόσφαιρο, αναβαθμίζοντας τα πρότυπα σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Η Κύπρος μέσω του Παγκύπριου Σύνδεσμου Ποδοσφαιριστών είναι μία από τις 12 χώρες που συμμετέχουν στο έργο και ένα από τα βασικά σημεία για μένα ήταν ότι τα διάφορα προβλήματα αντανακλώνται συχνά από τη νοοτροπία της κάθε χώρας.

Με τον ΠΑ.Σ.Π., οι ποδοσφαιριστές και ποδοσφαιρίστριες έχουν κάποιον οργανισμό στον οποίο μπορούν να εκφράσουν τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους για θέματα στο χώρο εργασίας. Είτε πρόκειται για συμβόλαιο, όρους, παρενόχληση – οτιδήποτε μας ανησυχεί, ο Σύνδεσμος μας είναι εκεί να μας προσέχει ως εργαζόμενους, ως παίκτες. Ο ΠΑ.Σ.Π. είναι η φωνή μας όταν δεν μπορούμε να μιλήσουμε.

Το γυναικείο ποδόσφαιρο έχει γνωρίσει τεράστια ανάπτυξη σε πολλές χώρες, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για την Κύπρο. Ελπίζω ότι το ROGE25 μπορεί να ξεκινήσει ένα ταξίδι για να το αλλάξουμε αυτό».

Η FIFPRO κλείνει το αφιέρωμα της, αναφέροντας μερικά τραγικά δεδομένα:

Το Κυπριακό πρωτάθλημα γυναικών αυτή τη στιγμή έχει 4 ομάδες

Πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια το Κυπριακό πρωτάθλημα γυναικών είχε 14 ομάδες (από αυτές μόνο μία συνεχίζει μέχρι σήμερα)

Περισσότερες από 27 ομάδες ανέστειλαν τη δραστηριότητά τους στην 25χρονη ιστορία του γυναικείου πρωταθλήματος στην Κύπρο

VIDEO: