Ας μην εκληφθεί ως κριτική το πιο κάτω κείμενο , ούτε και απαραίτητα ως αρνητική τοποθέτηση κατά των ιθυνόντων, είτε για τον προγραμματισμό, είτε της διοίκησης.

Ίσα, ίσα που θα ήταν άδικο και άστοχο να κατακεραυνώνει κανείς μια διοίκηση, το έργο της οποίας συνδράμει ούτως ώστε να μειώνεται το χρέος του σωματείου, επιδιώκοντας ταυτόχρονα τον πλήρη εκσυγχρονισμό του κλαμπ, είτε μέσω υποδομών (βλέπε γήπεδο), είτε μέσω της επικοινωνίας (βλέπε Omonoia TV).

Σε μια εποχή που τα σωματεία γονατίζουν από τα χρέη, μυξοκλαίγοντας στο Κράτος μήπως και τους χαριστεί, εις βάρος των φορολογουμένων, η Ομόνοια υπό τον Παπασταύρου, στέκεται αξιοπρεπώς και πρέπει αυτό να του αναγνωριστεί απ’ όλους.

Ούτε και για τους αρμόδιους για τον προγραμματισμό μπορεί να πεις πολλά. Και η πλειοψηφία των μεταγραφών έγινε έγκαιρα και αυξήθηκε το βάθος στο ρόστερ και γενικώς η ομάδα δείχνει να διατηρεί ανταγωνιστικό επίπεδο.

Το να αξιολογήσει κανείς τις μεταγραφές στην παρούσα φάση, θα ήταν έως και ηλίθιο.

Ομοίως και την ομάδα. Προκύπτουν μεν συμπεράσματα, δεν μπορεί όμως να εκληφθούν ως τα τελικά.

Ποιος αλήθεια μπορεί να ισχυριστεί μετά βεβαιότητας, ότι η Ομόνοια θα έχει επιθετικό πρόβλημα αφού δεν σκόραρε στα τρία φιλικά;

Ποιος ειδικός μπορεί να υπερασπιστεί ότι στην τελική η Ομόνοια, έχει πρόβλημα αμυντικό αφού σε κάθε ματς δέχεται γκολ,;

Αρλούμπες. Τίποτα δεν μπορεί να ισχύει στην παρούσα φάση, ακριβώς γιατί αυτή τη στιγμή δημιουργείται το όποιο αποτέλεσμα θα προκύψει.

Αν υπάρχουν προοπτικές βελτίωσης; Άπειρες.

Αν υπάρχει δυνατότητα να βελτιωθεί το ρόστερ; Χίλιες φορές.

Αν είναι καλοί κάποιοι παίκτες και αν κάποιοι πρέπει να αποχωρήσουν; Είναι μια κουβέντα που μοιάζει ατελείωτη και ο καθένας έχει τα επιχειρήματα του.

Κάποιοι που έχουν μείνει, μπορεί να μοιάζουν όχι και τόσο επαρκείς, μα ποιος αφαιρεί το δικαίωμα από τον Μπάκιτς να παρουσιάσει καλύτερη εικόνα; Ή ο Λάγκ να βρει τον παλιό καλό εαυτό του; Ή και ο Σίμιτς να κάνει επιτέλους μεγάλα ματς;

Το ίδιο ισχύει και για τους νέους παίκτες. Έχουν ενσωματωθεί πέντε νέοι και ο καθένας καλείται να αποδείξει την ορθότητα της επιλογής.

Αν θα αποδειχθεί ο Μάριτς ή ο Ελάντερ, ο νέος ηγέτης της Ομόνοιας, ας αναμένουμε. Εάν ο Μασούρας είναι ένα κράμα Σιβού και Σπούγκιν, θα το δούμε. Αν ο Ντιουγκού, θα είναι ο μπακ που θα πουληθεί κάτι εκατομμύρια στο μέλλον ή ο Εβάντρο ο νέος Γκόμεθ, ας περιμένουμε.

Τίποτα προς το παρόν δεν μπορεί να εκληφθεί ως δεδομένο.

Το μοναδικό ίσως που μπορεί να ειπωθεί μετά σιγουριάς, είναι ότι κανένας εξ αυτών δεν θεωρείται μεταγραφή, που μπάζει τον κόσμο μέσα στο παιγνίδι.

Όλες οι πιο πάνω μεταγραφές μοιάζουν χρήσιμες, ενισχύουν τα σημεία που η Ομόνοια αδυνατούσε, μα κανείς δεν λογίζεται ως η μεταγραφή καλοκαιριού.

Ομολογουμένως, η διοίκηση Παπασταύρου, ποτέ δεν επιδίωξε να χαϊδέψει τον κόσμο μέσω μιας μεταγραφής. Και ενδεχομένως να μην είναι και λανθασμένη τακτική, νοουμένου ότι κρύβει παγίδες στο οικονομικό που αποδεικνύονται εκ των υστέρων καταστροφικές.

Από την άλλη όμως, δεν μπορεί να μην καταγραφεί η επιθυμία του Ομονοιάτη να γίνει μια μεταγραφή που θα ταρακουνήσει τον κόσμο. Και τον κόσμο της Ομόνοιας και των αντιπάλων.

Έχει ανάγκη να ταυτιστεί μ’ έναν παίκτη, που θα τον εμπνεύσει, που θα δει στο πρόσωπο του τον άνθρωπο, που θα τον οδηγήσει στις διακρίσεις.

Είναι κάποιες μεταγραφές που πέραν της ουσίας, συνοδεύονται από την επικοινωνία.

Ηχούν στ’ αυτιά του κόσμου θετικά, ωθώντας τον να έρθει πιο κοντά στην ομάδα, νιώθοντας περισσότερη ασφάλεια με την διοίκηση και τον ηγέτη της.

Υπάρχουν ομολογουμένως μεταγραφές «βόμβες», άνευ ουσίας, όπως του σπουδαίου Ιταλού Μάρκο Μότα που ήρθε και δεν άγγιξε σ’ εκείνη την σεζόν ναυάγιο.

Υπάρχουν όμως και μεταγραφές βόμβες, τύπου Παπουλή ή πολύ περισσότερο του Σεμέδο.

Μια…μία τέτοια μεταγραφή χρειάζεται για να πάρει και ο κόσμος πάνω του και να μπει για τα καλά στο παιγνίδι.

Αν θα γίνει ο Παπασταύρου γνωρίζει. Αν ο κόσμος το επιθυμεί… βγάζει μάτια.

Πηγή:24sports.com.cy – Του Χρήστου Ζαβού