Home Uncategorized Εργάστηκε μέχρι θανάτου

Εργάστηκε μέχρι θανάτου


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πόσο αλήθεια μπορεί να εργαστεί ένας άνθρωπος χωρίς να κοιμηθεί; Οι τράπεζες – κολοσσοί στο Σίτι του Λονδίνου φαίνεται ότι προσπαθούν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα και οδηγούν στα άκρα τους εργαζόμενους τους.

Η είδηση ότι ένας 21χρονος που είχε προσληφθεί ως μαθητευόμενος σε τράπεζα στο Σίτι του Λονδίνου πέθανε μετά από 72 ώρες συνεχούς εργασίας χωρίς ύπνο τάραξε τη βρετανική κοινωνία. Ο Μπριτζ Έρχαρντ βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμα του στα τέλη του μήνα και ο θάνατος του πυροδότησε έναν νέο διάλογο για τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν στις μεγάλες τράπεζες. «Άυπνος στην πόλη. Έσπρωξαν στα όρια του μαθητευόμενο σε τράπεζα». Αυτοί είναι μόνο ορισμένοι από τους τίτλους με τους οποίους τα βρετανικά ΜΜΕ κάλυψαν την είδηση του θανάτου του.

Επισήμως η τράπεζα έχει δηλώσει ότι διενεργεί έρευνα για τα ακριβή αίτια του θανάτου του, ενώ εκκρεμεί και το πόρισμα του ιατροδικαστή που εξέτασε τον 21χρονο.

Το BBC ερεύνησε τις συνθήκες που επικρατούσαν στην τράπεζα κατά τον θάνατο του 21χρονου. Οι αναφορές κάνουν λόγο ότι ο νεαρός εργάστηκε για τρεις ολόκληρες ημέρες πριν από τον θάνατο του. Η μαρτυρία ενός πρώην μαθητευόμενου στο Σίτι και νυν τραπεζικού υπαλλήλου στο βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο συγκλονίζει.

«Ακούς ερωτήσεις σε συνεντεύξεις για το πόσο σκληρά εργάζεται και εάν είσαι πρόθυμος να αυξήσεις τις ώρες. Εάν είσαι πρόθυμος να εργαστείς μέχρι αργά. Η απάντηση που ψάχναμε πάντα όταν κάναμε συνεντεύξεις για υποψήφιους εργαζόμενους ήταν ‘’όσο σκληρά χρειαστεί’’. Αλλά καταλαβαίνεις πραγματικά τι συμβαίνει όταν κάθεσαι στο γραφείο την πρώτη ημέρα και βλέπεις το ρολόι. Είναι 9 το βράδυ και κανείς δεν έχει φύγει. Το ρολόι δείχνει 10, 11 και 12και ακόμη όλοι βρίσκονται εκεί» λέει ο υπάλληλος.

Οι επικεφαλής λένε στους μαθητευόμενους ότι θα πρέπει να παραμείνουν μέχρι να τελειώσει η δουλειά. «Το πρόβλημα όμως είναι ότι έρχεται συνέχεια δουλειά. Κατέληξα να δουλεύω όλη τη νύχτα την πρώτη μου εβδομάδα ως μαθητευόμενου. Ξεκινάς να δουλεύεις στις 9 και μένεις μέχρι τις 5 ή 6 το επόμενο πρωί. Πηγαίνεις σπίτι κάνεις γρήγορα ένα ντους και επιστρέφεις στο γραφείο για να συνεχίσεις» εξομολογείται ο ίδιος υπάλληλος.

Η καθηγήτρια Διαχείρισης και Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Νότιας Καρολίνας, Αλεξάνδρα Μισέλ μελέτησε μία ομάδα τραπεζικών υπαλλήλων για εννέα χρόνια και τα ευρήματα της έρευνας είναι συγκλονιστικά. Μετά από τέσσερα χρόνια παρατήρησε ότι οι περισσότεροι που εργάζονται από 100 έως 120 ώρες την εβδομάδα παρουσιάζαν χρόνιους πόνους στην πλάτη, έπασχαν από αυτοάνοσα νοσήματα και αϋπνία. Η απόδοση τους επίσης είχε προβλήματα. Αν και η τεχνικές ικανότητες τους να επεξεργάζονται περίπλοκα αριθμητικά ποσά ήταν ανέπαφη η δημιουργικότητα, η κρίση και η ηθική ευαισθησία εξασθενούσαν μετά από τέσσερα χρόνια εργασίας. Επιπλέον τα προβλήματα με εθισμούς, άγχος και κατάθλιψη και άλλα προβλήματα υγείας που διαγνώστηκαν είχαν όλα πυροδοτηθεί από το στρες της εργασίας.

«Πρώτα απ’ όλα μπορείς να δουλεύεις να είσαι εντελώς χωρίς ύπνο και να λειτουργείς κάτω από τον μέσο όρο. Ο δεύτερος τρόπος είναι να προσπαθήσεις να κοιμηθείς όσο μπορείς. Αυτό περιλαμβάνει πράγματα όπως να βρεις έναν μικρό θάλαμο στις τουαλέτες, να ακουμπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο και να κοιμηθείς για 20 λεπτά εκεί» αποκάλυψε ο τραπεζικός υπάλληλος.

Σύμφωνα με τον ίδιο, μία φίλη του ανέπτυξε μία τεχνική να βάζει ένα βιβλίο και μερικά χαρτιά στο γραφείο της να σκύβει από πάνω τους με τα χέρια στο κεφάλι και να βάζει τα μαλλιά της μπροστά προκειμένου να κοιμηθεί. «Ο τρίτος τρόπος και αυτός που νομίζω ότι είναι όλο και πιο διαδεδομένος είναι να χρησιμοποιήσεις κάποια ουσία που θα σε βοηθήσει να μην κοιμηθείς. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το Άντερα και το Ριταλίν που είναι φάρμακα για την υπερκινητικότητα και την Μονταφινίλη που είναι κατά της ναρκοληψίας και βασικά διώχνει την επιθυμία του εγκεφάλου σου για ύπνο» λέει ο τραπεζικός υπάλληλος που παραδέχεται ότι έκανε χρήση της Μονταφινίλης 4 με 5 φορές την εβδομάδα όταν είχε φόρτο εργασίας.

«Ένα βράδυ είπα σε έναν προϊστάμενο μου ότι: Κοίτα θα βγω για φαγητό για μία ώρα. Αυτό είναι το όνομα του εστιατορίου. Εδώ θα βρίσκεται το τραπέζι μου. Είναι για τα 50α γενέθλια της οικογένειας μου. Πρέπει να είμαι εκεί. Μετά θα έρθω αμέσως πίσω. Στη διάρκεια του δείπνου έπαιρνα email που έγραφαν: Που είσαι; Γύρνα τώρα στο γραφείο. Πήγα πίσω και ο άνθρωπος ήταν τόσο θυμωμένος που βγήκα έξω που πέταξε ένα κινητό με δύναμη σε έναν γυάλινο τοίχο και τον έσπασε. Κάποιοι μεσαίου βαθμού υπάλληλοι με πήραν στην άκρη και μου είπαν: Δεν είναι πολύ χαρούμενος. Πρέπει ανεβάσεις το παιχνίδι σου. Πρέπει να είσαι πιο διαθέσιμος» κατέληξε ο υπάλληλος.

real.gr