Για την Ισπανία και την Ολλανδία η ιστορία επαναλαμβάνεται από εκεί ακριβώς όπου ολοκληρώθηκε το Παγκόσμιο κύπελλο της Νότιας Αφρικής. Τετριμμένη αναφορά , ωστόσο περιέχει το στοιχείο της σπανιότητας.
Ας γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω μέσα από αυτά τα γραπτά.
Βράδυ 11ης Ιουνίου του 2010. Γιοχάνεσμπουργκ (στάδιο Σόκερ Σίτι, 84.490 θεατές). Τελικός της διοργάνωσης. Ολλανδία – Ισπανία. Ο Άγγλος διαιτητής Χάουαρντ Γουέμπ σε μεγάλα κέφια. Μοίρασε 13 κίτρινες κάρτες κι απέβαλε τον Ολλανδό Χάιτινχα στο 109’ (δεύτερη κίτρινη). Το παιχνίδι είχε πάει δηλαδή στην παράταση (μετά 0-0 στην κανονική διάρκεια). Με παίκτη παραπάνω η Ισπανία και φρέσκο μπροστά τον Φερνάντο Τόρες κατάφερε να σκοράρει με τον Ινιέστα στο 116’ και να αναδειχθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια. Η Ολλανδία ακόμη δεν έχει πιστέψει τι ακριβώς έγινε εκείνο το βράδυ.
Καθώς ο χρόνος πέρασε πολλά άλλαξαν στους Οράνιε. Πρώτα απ’ όλα θέλει τη νίκη για να ξεκινήσει θετικά σε αυτό το μουντιάλ, να πάρει μια τυπική εκδίκηση για εκείνο το βράδυ του τελικού, για να πείσει ότι είναι καλύτερη από την πρωταθλήτρια κόσμου, αλλά κι Ευρώπης (2008 και 2012), για να γυρίσει την προϊστορία με το μέρος της καθώς οι Ισπανοί υπερέχουν και μάλιστα με δύο νίκες σε ουδέτερα στάδια (1920, Ολυμπιακοί αγώνες Αμβέρσας 3-1 και 2010, Παγκόσμιο κύπελλο Νότιας Αφρικής 1-0). Οι λόγοι για τους υπερήφανους και υπερόπτες Ολλανδούς είναι πολλοί.
Όπως πολλά άλλαξαν από τότε στην εθνική τους. Νέος ομοσπονδιακός τεχνικός ο Λουίς Φαν Χάαλ. Σήμερα στη Βραζιλία από εκείνο το βράδυ του 2010 θα είναι μόνον ο τερματοφύλακας Φορμ (τότε ως τρίτος δεν είχε παίξει), οι μέσοι Ντε Γιόνγκ και Σνάιντερ κι οι επιθετικοί Ρόμπεν, Κάουτ, Χούντελααρ και Φαν Πέρσι. Οι υπόλοιποι στην πλειοψηφία τους είναι νέα, άπειρα παιδιά.
Αντίθετα η Ισπανία, αγέρωχη τα τελευταία χρόνια, με το μονοπώλιο σε συλλογικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο στηρίζει τον προπονητή των επιτυχιών, Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, αλλά και πολλούς ποδοσφαιριστές του παρελθόντος, έστω κι αν έχουν περάσει τα χρόνια τους. Διατηρεί στις τάξεις της 16 παίκτες από το Αφρικανικό μουντιάλ κι έχει ως φρέσκους τους Δε Χέα (τερματοφύλακας), Χουανφράν, Άλμπα και Αθπιλκουέτα (αμυντικοί), Κόκε και Καθόρλα (μέσοι) και τον επιθετικό με Βραζιλιάνικες ρίζες Ντιέγκο Κόστα.
Βίοι εντελώς αντίθετοι των σημερινών μονομάχων στην Αρένα Φόντε Νόβα του Σαλβαδόρ. Είναι τα φαβορί για την πρόκριση στο δεύτερο γύρο και στοχεύουν σε ανοιχτό, επιθετικό παιχνίδι. Έτσι έχουν μάθει. Δεν μπορούν να παίξουν διαφορετικά.
Η Ισπανία προκρίθηκε δύσκολα, πρώτη μεν, από τον όμιλο της. Εμφάνισε αστάθεια, έχασε πόντους σε κρίσιμα παιχνίδια (Γαλλία και Φινλανδία, 1-1, εντός, αμφότερα τα παιχνίδια). Τελικά υπερίσχυσε των Πετεινών και σφράγισε απ’ ευθείας το εισιτήριό της για τη Βραζιλία.
Αντίθετα, η Ολλανδία πέρασε σαν σίφουνας από τα προκριματικά.
Εξασφαλίστηκε δύο αγώνες πριν το τέλος, με καλά παιχνίδια και αποτελέσματα, δυνατή επίθεση και άμυνα. Το ίδιο επιθυμεί και για τα τελικά
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ
Από το 1920 έως το 2010. Παράδοση 90 χρόνων. Δέκα αγώνες. Η Ισπανία υπερέχει (πέντε νίκες), η Ολλανδία (τέσσερις) και μόλις μία ισοπαλία (1-1, φιλικό, Βαρκελώνη, 1987). Είναι τέτοια η αγωνιστική φιλοσοφία τους που η κάθε μία θέλει μόνον τη νίκη. Δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Δεύτερη επιλογή.
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
Η Ισπανία φημίζεται για το παραγωγικό παιχνίδι, το παραγωγικό κέντρο. Για το λόγο αυτό ο Φαν Χάαλ προετοιμάζει αμυντικογενή μεσαία γραμμή για να σταματήσει εκεί το κακό. Επιλέγει τη μορφή 4-3-3 με τους Ντε Γιονγκ, Σνάιντερ και Ντε Γκουζμάν (πιθανή τριάδα) στο κέντρο (μπορούν να αναχαιτίσουν, αλλά και να βγουν μπροστά) και τον Φαν Πέρσι στην κορυφή της επίθεσης. Το 4-3-3 δεν βγαίνει ποτέ από το μυαλό του ακόμη και στην περίπτωση που θα απουσιάσουν βασικά στελέχη της ομάδας.
Το αυτό πράττει και ο Ντελ Μπόσκε για την Ισπανία. Σταθερός στο 4-2-3-1 με κλασσικό κεντρικό κυνηγό τον Ντιέγκο Κόστα (πιθανότατα) ή τον Φάμπρεγας ως ψευτοκυνηγό αν θέλει να έχει μεγαλύτερη κατοχή μπάλας στο κέντρο.
Στο αγωνιστικό κομμάτι και οι δύο προπονητές δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα τραυματισμών όπως πολλοί συνάδελφοι τους και βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να υπολογίζουν σε όλο τους τα “όπλα”.
Για την Ισπανία ο Ντιέγκο Κόστα, ξεπέρασε τον τραυματισμό του, δείχνει σε καλή κατάσταση και θέτει υποψηφιότητα για να πάρει φανέλα βασικού αντί του Νταβίντ Βίγια . Στην Ολλανδία ο Λουίς Φαν Χάαλ δεν έχει με τη σειρά του ονόματα στο απουσιολόγιο του αφού τα πρώτα “βιολιά” της ομάδας, Σνάιντερ, Ρόμπεν και Φαν Πέρσι είναι έτοιμοι για την πρεμιέρα.
ΓΗΠΕΔΟ: Αρένα Φόντε Νόβα, Σαλβαδόρ
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Νίκολα Ριτσόλι (Ιταλία)
Περισσότερες ειδήσεις στο pamesports.gr
