Τι απέγινε το θρυλικό Highbury;

Μια βόλτα στο Λονδίνο, σίγουρα θα σε βγάλει κάποια στιγμή μπροστά στο γήπεδο μιας ομάδας. Μια βόλτα στο Holloway, θα σε φέρει απέναντι από το Emirates, το “στολίδι” της Arsenal που θεωρείται το κορυφαίο ποδοσφαιρικό “σπίτι” στην Premier League. Κι όταν φτάσεις σε εκείνο το σημείο, θα αναρωτηθείς “τι απέγινε το Highbury“, από το οποίο οι “Κανονιέρηδες” έφυγαν πριν 10 χρόνια.

Η απόσταση ανάμεσα στο παλιό και το νέο γήπεδο της Arsenal είναι πολύ μικρή, πέντε-έξι λεπτά περπάτημα. Πηγαίνοντας, λοιπόν, προς το Highbury, δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Η εικόνα της μεγάλης κερκίδας που στέκει περήφανη, δεν σε προϊδεάζει γι’ αυτό που θα ακολουθήσει. Η πρώτη ματιά στο εσωτερικό, θα σε μπερδέψει. Δεν βλέπεις εξέδρες. Δεν βλέπεις αγωνιστικό χώρο. Δεν βλέπεις κάτι που να θυμίζει ποδοσφαιρικό γήπεδο.

Τα χρόνια που ακολούθησαν τη μετακόμιση της Arsenal στο Emirates, οι μικρές κερκίδες γκρεμίστηκαν και τα περισσότερα μέρη του γηπέδου πωλήθηκαν. Σχεδόν όλα, εκτός από τις θέσεις των φιλάθλων, καθώς σε αυτές ανακαλύφθηκε κάδμιο, μια τοξική ουσία που θεωρήθηκε άκρως επικίνδυνη για τον ανθρωπινο οργανισμό. Οι δυο μεγάλες εξέδρες “σώθηκαν”, καθώς το Arsenal Stadium (έτσι ονομάζεται επίσημα, έστω και αν και το Highbury επικράτησε λόγω της γειτονιάς στην οποία βρίσκεται) χαρακτηρίστηκε “διατηρητέο λόγω ιστορικού ενδιαφέροντος“.

Στο εσωτερικό των δυο μεγάλων εξεδρών, δημιουργήθηκαν διαμερίσματα. Το ίδιο έγινε και στα σημεία που βρίσκονταν οι δυο μικρότερες κερκίδες, η North Bank και η Clock End που έφερε το διάσημο ρολόι. Το οίκημα ονομάστηκε Highbury Square, τα εγκαίνιά του έγιναν το 2009 από τον Arsene Wenger, ενώ ένα από τα 650 διαμερίσματά του βρίσκεται στην ιδιοκτησία του Robert Pires. Οι κάτοικοι έχουν εξασφαλισμένη θέα στον σημείο που βρισκόταν ο αγωνιστικός χώρος, θέση parking, αλλά και ιδιωτικότητα, καθώς η είσοδος ανοίγει μόνο με την πληκτρολόγηση σχετικού κωδικού ασφαλείας.

Το μοναδικό πρόβλημα που έχουν όσοι μένουν στη Highbury Square, είναι ο κόσμος που συγκεντρώνεται σε αυτή κάθε φορά που η Arsenal έχει εντός έδρας αγώνα. Σκαρφαλώνουν την είσοδο, κάνουν βόλτα στους χώρους του οικήματος, φωνάζουν συνθήματα, θυμούνται φάσεις που έγραψαν ιστορία και φιλούν το γρασίδι. Και όμως, το γρασίδι του Highbury διασώθηκε και παραμένει ζωντανό στον όμορφο κήπο που έχει διαμορφωθεί.

Οταν μπαίνεις στη Highbury Square νιώθεις μια κάποια νοσταλγία, ειδικά αν είσαι άνω των 20-25 ετών και έχεις προλάβει την ιστορική έδρα της Arsenal. Από την άλλη, δεν μπορείς παρά να παραδεχθείς τους Αγγλους για τον τρόπο με τον οποίο διατήρησαν ζωντανή την “κληρονομιά” αυτού του γηπέδου. Δεν το γκρέμισαν, δημιούργησαν κάτι νέο, μοντέρνο και ελκυστικό χωρίς να διαγράψουν την ιστορία και έδειξαν το δρόμο σε πολύ κόσμο.