Τα λόγια του παππού Σταυρή
Η οικονομική εκστρατεία φθάνει στο τέλος της. Θα είμαι σύντομος. Για μένα είναι σημαντικότερο να περάσουμε τα κριτήρια, θεωρώντας ότι κουτσά – στραβά το ευρωπαϊκό εισητήριο θα το εξασφαλίσουμε. Δεν λέω, απόλαυσα όπως όλοι το στήσιμο του Αποέλ στα τέσσερα, αλλά προέχει η σωτηρία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Για να τους ξαναστήσουμε και να τους ξαναστήσουμε. Και στον τοίχο, και στα τέσσερα και όπου γουστάρετε.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας ένα περιστατικό που έλαβε χώρα τις προάλλες και το οποίο με έχει ειλικρινά συγκλονίσει. Είχα που λέτε και εγώ την τύχη να βρίσκομαι σε μια από τις συγκεντρώσεις της βδομάδας που μας πέρασε. Γιατί πραγματικά είτε περί τύχης πρόκειται, είτε περί ευλογίας. Τα λόγια που ακολουθούν δεν είναι δικά μου. Είναι του παππού Σταυρή. Που ήρθε αργά – αργά με το μπαστούνι του και ζήτησε το μικρόφωνο. Και με δακρυσμένα μάτια είπε: «Εμείς είμαστεν άλλως πως που ούλλους τους άλλους. Εμείς αγαπούμεν την ΟΜΟΝΟΙΑ μας αληθινά. Τζιαι θα την βοηθήσουμεν να έβρει τα πόθκια της. Όπως τόσα χρόνια τζείνη εκράτεν μας στα δικά μας πόθκια».
Έσκυψα το κεφάλι μου και συλλογίστηκα. Τις περασμένες ημέρες είχα βλέπετε το άγχος αν θα κερδίσουμε το παράρτημα, αν θα εξασφαλίσουμε σκορ πρόκρισης με την πουτάνα τους, αν θα περάσουμε τα περιβόητα κριτήρια. Αν θα μαζευτούν τα καταραμένα εκατομμύρια, αν θα έχω την τύχη να μιλώ και εγώ στα παιδιά μου για την ΟΜΟΝΟΙΑ, όπως μου μίλησαν και οι δικοί μου παππούδες με τόση περηφάνια. Και εκείνη τη στιγμή, όταν άφησε το μικρόφωνο ο παππούς Σταυρής, διαπίστωσα ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ. Όχι όσο υπάρχει αυτός ο λαός. Το δόρυ και η ασπίδα της. Ο ίδιος αυτός ο λόγος υπάρξεώς της.
Βλέποντας τον τρόπο που πανηγυρίστηκε η νίκη (με κατεβασμένα τα σώβρακα για να μην ξεχνιόμαστε) απέναντι στις πορτοκαλίτσες, την ωριμότητα του λαού μετά το Χ με τους κάττους, αλλά πολύ περισσότερο την συγκινητική από κάθε άποψη κινητοποίηση του κόσμου τις τελευταίες βδομάδες ανά το παγκύπριο, πλέον είμαι σίγουρος: Η ΟΜΟΝΟΙΑ θα σωθεί! Και σε 10 μέρες θα αποδειχθεί ξεκάθαρα πόσο δίκαιο είχε ο παππούς Σταυρής. Πόσο διαφέρουμε από τους ψευδο-οπαδούς των άλλων ομάδων και πόσο αγνά και αληθινά αγαπούμε την ΟΜΟΝΟΙΑ μας…
Το κεντρί.
