Η πρώτη τους έννοια φέτος στην Καρπενησίου ήταν να συμμαζέψουν τα οικονομικά της ομάδας και αυτό ήταν ξεκάθαρο. Θυμηθείτε ότι μερικές ώρες πριν από το παιχνίδι με τον Εθνικό, σε μία έδρα που σπάνια παίρνουμε το τρίποντο, στα ράδια και στις TV το μόνο που έπαιζε ήταν η ανοικτή συγκέντρωση και η εκστρατεία ενίσχυσης “Είμαι Ομόνοια, δηλώνω παρών”.
Το κατάφεραν στην διοίκηση με το οικονομικό αφού βρήκαν τα λεφτά για να περάσουμε τα κριτήρια, μάζεψαν και αρκετές χιλιάδες από την εκστρατεία και ξέχασαν το πιο σημαντικό. Ότι ο κόσμος αυτό που θέλει να βλέπει είναι μπάλα.
Ανησυχεί ο κόσμος για την οικονομική τρύπα αλλά αυτό που τον νοιάζει περισσότερο είναι η ομάδα να νικάει. Με ποιο κίνητρο θα ρθει ο Ομονοιάτης να σου δώσει εισφορά εάν η ομάδα από την 4η και 5η αγωνιστική βγει εκτός στόχων;
Ξεκάθαρα λοιπόν, μπορεί το μπάτζετ να μειώθηκε αλλά ταυτόχρονα μειώθηκαν και οι στόχοι της ομάδας. Όχι επειδή δεν υπάρχει ποιότητα στο ρόστερ αλλά επειδή μοιάζουμε να ασχολούμαστε με οτιδήποτε άλλο πλην του αγωνιστικού.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει μικρύνει και μοιάζει με πλοίο που βουλιάζει και αρχίζουν να το εγκαταλείπουν όλοι…
