Διάβασα πριν λίγο ένα παρασκήνιο στο Sentragoal (διαβάστε το εδώ) και θυμήθηκα ένα περιστατικό δύο και βάλε χρόνων.
“Άνοιξε τα μάθκια σου πρόεδρε τζιαι γελούν σου…”, τόλμησε να φωνάξει μια φορά φίλος στον πρώην πρόεδρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, Μιλτιάδη Νεοφύτου. Ήταν τότε που ξεκίνησαν να βγαίνουν οι πρώτες φήμες για τον τιμ μάνατζερ και για άλλα κακά που έκαναν δυο-τρεις άλλοι που ήταν κοντά στην εφορία ποδοσφαίρου.
Ήταν σε ανοικτή προπόνηση ή μετά από ένα παιχνίδι, δεν θυμάμαι ακριβώς. Ο πρόεδρος όμως θυμάμαι νευρίασε που τόλμησε ένας οπαδός της ομάδας να του πει τέτοιο πράγμα. Γιηναξής ο Μιλτής, που να δεχτεί ένας απλός φίλος της ομάδας να τον κρίνει με τέτοιο τρόπο. Κούνησε το κεφάλι και έφυγε.
Ήταν τόσο ξεροκέφαλος, που δεν ήθελε να ακούσει κανενός, πάρα μόνο τους δικούς του “συμβούλους”! Τώρα σε αυτή τη φάση που βρίσκεται ο ίδιος, θα ήθελα να ξέρω εάν μετανιώνει που έστω και ένας απλός φίλαθλος τόλμησε να τον συμβουλέψει για το καλό της ομάδας και του ιδίου, αλλά το γινάτι δεν τον άφησε να τον ακούσει.
Ο πρόεδρος άφησε πίσω του καμένη γη, και ας λέει πως δεν θέλει τα 13 εκ. Απλά αναρωτιέμαι, πως θα ήταν τα πράγματα σήμερα εάν ο Μιλτής προβληματιζόταν έστω και 1% για κάποια πράγματα και κυρίως για κάποια άτομα; Πως θα ήταν σήμερα η ΟΜΟΝΟΙΑ, εάν ο πρόεδρος αφιέρωνε 2 λεπτά από τον χρόνο του, για να ακούσει την άποψη ενός απλού φιλάθλου;
