Home ΑΡΧΕΙΟ BLOGS Το Κεντρί: Η ρίζα του προβλήματος

Το Κεντρί: Η ρίζα του προβλήματος

bee-vs-wasp-1a-1


Πραγματικά μου είναι αδύνατο να δεχτώ ότι σε κάθε παιχνίδι κάνουμε πέραν των 7 τελικών προσπαθειών, αλλά σκοράρουμε με το σταγονόμετρο. Ξέχασε πώς να σκοράρει ο Φρέντι; Μήπως ο Άλβες στην Ουγγαρία δεν έβαζε περισσότερα από 15 τέρματα τη χρονιά; Τι φταίει τελοσπάντων; Ναι μεν έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα αμυντικά, εξαιτίας ικανοτήτων κάποιων ποδοσφαιριστών οι οποίοι κάποια λάθη τα επαναλαμβάνουν συνεχώς, αλλά σκέφτομαι τις κλασσικές ευκαιρίες που χάνουμε σε κάθε παιχνίδι και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι μπορεί σε κάθε παιχνίδι να κάνουμε 2-3 αμυντικά λάθη, που σχεδόν πάντοτε στοιχίζουν, αλλά είμαι βέβαιος ότι αν κάνουμε γκολ το 50% των ξεκάθαρων ευκαιριών που βρίσκουμε δεν υπάρχει πιθανότητα να δεχόμαστε την ήττα.

Αντιλαμβάνομαι και έχω ήδη δεχτεί, κάτι που πρέπει δυστυχώς να αποδεχτούμε όλοι οι Ομονοιάτες, ότι η φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ είναι περιορισμένων δυνατοτήτων για χίλιους δυο λόγους. Ο κυριότερος για μένα δεν είναι η ποιότητα του ρόστερ αλλά η έλλειψη αντικαταστατών σε καίριες θέσεις. Διότι ναι μεν γνωρίζαμε από τον Δεκέμβριο ότι χάνουμε τον Σοάρες, αλλά χωρίς χρήμα πώς να γίνει μεταγραφή. Και σκεπτόμενος αυτό πάω πίσω στον προγραμματισμό του καλοκαιριού. Διότι δεν γίνεται κύριοι υπεύθυνοι προγραμματισμού να μου φέρνετε τον Ζοάο Άλβες για παίχτη box to box to box (ο όρος είναι δικός μου και σημαίνει, κατά τα λεγόμενα εκείνων που τον έφεραν, ότι ο παίχτης παίζει με την ίδια ευκολία σαν εξάρι, οκτάρι, δεκάρι και δεύτερος επιθετικός). Ναι καλά! Σαμπώς οι θέσεις στο ποδόσφαιρο είναι μόνο για τη θεωρία. Ε ας βάλουμε τον Ασίς στόπερ τότε, αφού είναι παιχταράς και θα κάνει και παιχνίδι από πίσω. Πιο καθαρό δεκάρι από τον Ζοάο Άλβες δεν υπάρχει. Και ρωτώ, αυτός που τον είδε και τον έκλεισε δεν το κατάλαβε; Διότι αν τον είδε να παίζει και τον έφερε για εξάρι απλά δεν το κατέχει το τόπι. Αν πάλι ήξερε ότι είναι δεκάρι και μας τον πλάσαρε για εξάρι, τότε κάτι ύποπτο μυρίζει πέραν από το ότι μας έπιασε στο μαϊττάππιν που λέμε. Στο κάτω κάτω είναι και άδικο για τον ίδιο τον παίχτη. Μπορεί να είναι καλός ως δεκάρι, αλλά όχι σαν εξάρι. Γιατί δηλαδή να τον βαφτίσω με το ζόρι.

Το πιο κάτω παράδειγμα θα δείξει πόσο ερασιτέχνες είναι όσοι μέχρι σήμερα κάνουν τον προγραμματισμό στην ΟΜΟΝΟΙΑ:

Έχουμε και λέμε, κλείνω τερματοφύλακα από το Γεννάρη (δέχομαι ότι τον κλείνω για πρώτο). Διώχνω τον Γιωργαλλίδη πληρώνοντας αποζημίωση (χωρίς καν να σκεφτώ ότι μπορεί να μείνει και ας είναι στον πάγκο, διότι ομάδα πρωταθλητισμού θέλει 2 ισάξιους τερματοφύλακες). Φέρνω τον Λεβίτα για δεύτερο και ταυτόχρονα ο πανέξυπνος μάνατζερ του, μου κοττά (προφανώς επειδή είμαι τόσο ερασιτέχνης) και ένα Οζ Ράλι που με πείθει ότι παίζει επίσης 3 θέσεις (δεξί μπακ, δεξί χαφ και κόφτης). Στην πορεία αντιλαμβάνομαι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά (βλέπε Τάντιτς) ότι μόλις αγόρασα ένα παίχτη τόσο μέτριο που δεν μου κάνει ούτε για συμπλήρωση του ρόστερ και τον διώχνω, πάντα πληρώνοντας αποζημίωση. Λοιπόν, προσθέστε τα ποσά των αποζημιώσεων στο πιο πάνω παράδειγμα συγκρίνοντας με τον μισθό του Γιωργαλλίδη, λάβετε υπόψη ότι με επαγγελματικό scouting στη θέση του Ζοάο Άλβες θα ήταν ένας ακόμη κλασσικός κόφτης στο ρόστερ, σκεφτείτε αν θα δεχόμασταν κάποια από τα γκολ που δεχτήκαμε με τερματοφύλακα τον Γιωργαλλίδη, σκεφτείτε έναν κλασσικό κόφτη στα πρώτα 15 λεπτά με την ΑΕΚ και στη συνέχεια δείτε και τον βαθμολογικό πίνακα.

Δυστυχώς, κατά τη γνώμη μου το πιο πάνω παράδειγμα δείχνει την ρίζα των προβλημάτων της φετινής ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Αυτό είναι το ένα. Από την άλλη όμως δε σημαίνει ότι εμείς θα σηκώσουμε τα χέρια ψηλά. Είμαστε η ΟΜΟΝΟΙΑ και γι’ αυτό μέχρι το τέλος θα παλεύουμε με όσες δυνάμεις έχουμε για το καλύτερο. Διότι αυτό είναι που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους υπόλοιπους. Ότι όσο απογοητευμένοι κι αν είμαστε, όσο χάλια αποτελέσματα κι αν έχουμε, όσα προβλήματα κι αν μας κατατρέχουν, είμαστε πάντα εκεί. Διότι είμαστε Ομονοιάτες. Διότι έτσι γεννηθήκαμε, έτσι μεγαλώσαμε, έτσι μάθαμε και δεν θα αλλάξουμε από τη μια μέρα στην άλλη. Ούτε θα μικράνουμε ποτέ. Είμαστε η μεγαλύτερη ομάδα του τόπου. Αυτό κανείς δεν μπορεί να μας το πάρει. Και όλοι μαζί με δουλειά, υπομονή και ελπίδα θα ξανακάνουμε την ΟΜΟΝΟΙΑ Βασίλισσα. Ψηλά το κεφάλι λοιπόν και την Κυριακή όλοι γήπεδο.

ΟΜΟΝΟΙΑ μέχρι το τέλος!

Το Κεντρί 11/01/2013