Αναφέρομαι φυσικά στο παιχνίδι της Κυριακής με την Ανόρθωση. Διότι από όποια σκοπιά και να το δει κανείς καταλήγει στο ότι είναι το παιχνίδι της χρονιάς. Και αυτό διότι με νίκη εξασφαλίζουμε σε μεγάλο βαθμό την έξοδο στην Ευρώπη. Ναι καλά ακούσατε στην Ευρώπη. Και αν σκεφτεί κανείς πως πριν 2-3 μήνες αναζητούσαμε την τελευταία χρονιά που τερματίσαμε πιο κάτω από την 4η θέση και είχαμε ως στόχο την είσοδο στην τετράδα, σήμερα μιλάμε για ευρωπαϊκό εισιτήριο και ακόμα και αυτήν την 2η θέση. Φυσικά σε αυτό το σημείο πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, διότι κινδυνεύουμε να συμβιβαστούμε με λιγότερα. ΟΧΙ, ο πήχης ουδέποτε χαμήλωσε και ουδέποτε θα χαμηλώσει. Υπό κανονικές συνθήκες η χρονιά θα ήταν αποτυχημένη. Διότι για την ΟΜΟΝΟΙΑ το να μην παίρνει όποιο τίτλο κυκλοφορεί στο παζάρι, σημαίνει αποτυχία. Και έτσι πρέπει να είναι. Διότι πρόκειται για την μεγαλύτερη ομάδα του τόπου. Εντούτοις, η φετινή χρονιά υπό τις περιστάσεις, αν καταφέρουμε και εξασφαλίσουμε ευρωπαϊκό εισιτήριο και περάσουμε τα κριτήρια Μαρτίου και Ιουνίου, δεν θα χαρακτηριστεί απλά ως επιτυχημένη, αλλά ως ένα ποδοσφαιρικό θαύμα. Επομένως την Κυριακή όλοι ΓΣΠ.
Ανασκόπηση της χρονιάς θα κάνουμε στο τέλος, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε φέτος. Από τα διαχρονικά (βλ. διαιτησία, ΚΟΠ, Δικαστική κλπ) μέχρι την παραλίγο οικονομική μας κατάρρευση. Γι’ αυτό το λόγο την Κυριακή η νίκη είναι στόχος αδιαπραγμάτευτος. Διότι η έξοδος μας στην Ευρώπη θα κλείσει και πολλά στόματα τα οποία τη φετινή χρονιά είπαν πολλά. Ήδη τα περισσότερα έκλεισαν. Με νίκη την Κυριακή δεν πρόκειται να ξανανοίξουν ποτέ. Διότι ανάμεσα στα πολλά μαθήματα και διδάγματα που πήραμε τη φετινή χρονιά, αντιληφθήκαμε όλοι το μέγεθός μας σαν ομάδα. Και αν δεχτώ ότι αυτό το μέγεθος πάντοτε το ξέραμε, αλλά διστάζαμε να το χρησιμοποιήσουμε ως όπλο, οι αντίπαλοι μας έδειχναν να μην μπορούν να το συλλάβουν, να το αμφισβητούν και να το υποτιμούν. Δυστυχώς γι’ αυτούς, πλέον το έμαθαν και με το παραπάνω. Διότι η ΟΜΟΝΟΙΑ, η οποία μέχρι τον Δεκέμβρη ήταν από όλους ξεγραμμένη, όχι απλά αγωνιστικά, αλλά και υπαρξιακά, απέδειξε σε φίλους και εχθρούς ότι δεν θα πεθάνει ΠΟΤΕ. Απέδειξε επίσης ότι είναι η μεγαλύτερη ΙΔΕΑ αυτού του τόπου. Και λέω ιδέα, διότι οι ομάδες γίνονται μεγάλες μέσα από τους τίτλους, τον κόσμο που τις ακολουθεί και τις επιτυχίες. Οι ιδέες όμως δημιουργούνται και μεγαλώνουν, μέσα από τις συνθήκες που συναντούν στην πορεία τους και στο πώς τις αντιμετωπίζουν. Και εμείς φτάσαμε κοντά στην καταστροφή αλλά σηκωθήκαμε, ανασυνταχθήκαμε και ήδη ξεκινήσαμε για νέους θριάμβους, νέες επιτυχίες, νέες χρυσές δεκαετίες. Και τίποτε από όλα αυτά δεν μας χαρίστηκε, ούτε το διεκδικήσαμε στα χαρτιά. Όλα τα κερδίσαμε με το σπαθί μας και την απέραντη αγάπη μας γι’ αυτή την ΙΔΕΑ που λέγεται ΟΜΟΝΟΙΑ. Διότι τελικά φίλοι μου ΟΜΟΝΟΙΑ είμαστε όλοι μαζί και όχι ο καθένας ξεχωριστά. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουμε ποτέ ξανά. Ούτε εμείς, ούτε οι άλλοι.
ΟΜΟΝΟΙΑ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!
Το Κεντρί 26/04/2013
