Ένας είναι ο πρεσβευτής της Κύπρου στην Ευρώπη. Μόνο Αποέλ. Ρε τα κακομαθημένα μας. Πέντε πέναλτυ λέει ο Χιώτης. Δέκα ρε!
Είδα και τα δύο ματς του Αποέλ. Αν είναι κάποιος που μπορεί να έχει παράπονο από τη διαιτησία, αυτή είναι η ομάδα του Ζάχοβιτς. Καραμπινάτο πέναλτυ στη Λευκωσία σε τάκλιν μόνο πόδια του αμυντικού του Αποέλ. Τους θεατρινισμούς του Μαντούκα, του Μπούντιμιρ και του Νεκτάριου, κάντε τον κόπο κύριε Τάκη μου και θυμίστε τους να τους αφήσουν για το κυπριακό πρωτάθλημα. Όταν διαιτητές θα είναι ο Λόκατζιης, ο Βασιλάκης και ο πορτοκαλίς Κομάντο.
Σήμερα η στήλη αλλάζει όψη και προσφέρει στους αναγνώστες της δωρεάν μαθήματα.
Πρώτον. Μάθημα δημοσιογραφίας.
«Διαμαρτυρήθηκε και αποβλήθηκε ο Σέρτζιο» λέει ο ένας.
«Η αποβολή του Ίσμα προκάλεσε τις διαμαρτυρίες του Σέρτζιο με αποτέλεσμα να αποβληθεί», λέει ο άλλος.
«Στη φάση διαμαρτυρήθηκε ο προπονητής με αποτέλεσμα να αποβληθεί και αυτός» συμπληρώνει ο τρίτος.
Πάμε στο μάθημα. Όταν ένα γεγονός προηγείται ενός άλλου σημαντικότερου γεγονότος, τότε η προβολή της είδησης πρέπει να επικεντρωθεί στο δεύτερο. Ο καλός δημοσιογράφος όμως αναφέρει και το χρονικά πρότερο γεγονός, προκειμένου να γίνει καλύτερα αντιληπτό στον δέκτη της είδησης. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα.
Δύο γεγονότα. Μια ένοπλη ληστεία. Που καταλήγει σε μαχαίρωμα και δολοφονία.
«Ένοπλη ληστεία στο κέντρο της Λευκωσίας». Από την είδηση, ελλείπει το γεγονός που είναι σημαντικότερο. Το ορθό θα ήταν φυσικά: «Νεκρός ο Α σε ένοπλη ληστεία στο κέντρο της Λευκωσίας».
Πάμε στα σαΐνια της κυπριακής αθλητικής δημοσιογραφίας. Σχολιάζουν άπαντες τις διαμαρτυρίες του Σέρτζιο, παραλείπουν όμως εντέχνως να αναφέρουν ότι ο προπονητής της ομάδας-πρέσβη, «επιβραβεύει» τον διαιτητή με ένα μεγαλοπρεπέστατο καβλί και μάλιστα από απόσταση ενός μέτρου, με άλλα λόγια κατάμουτρα.
Επομένως ένα σωστό και άρτιο ρεπορτάζ θα ήταν το εξής: «Στη φάση διαμαρτυρήθηκε ο προπονητής με αποτέλεσμα να αποβληθεί και αυτός. Μετά την αποβολή του πλησίασε τον διαιτητή, του έδειξε το μεσαίο δάκτυλο και αποχώρησε. Σύμφωνα με τους Πειθαρχικούς Κανονισμούς της UEFA, η μίνιμουμ ποινή που προβλέπεται είναι η τάδε».
Δεύτερον. Μάθημα αθλητοπρέπειας.
Κύριε Χιώτη, κύριε Χαραλαμπίδη, κύριε προπονητή του Αποέλ, μάθετε να χάνετε. Ξέρω, έχετε συνηθίσει σε άλλες συνθήκες και σας έπεσε βαρύ. Κάθε βουτιά δεν ισοδυναμεί με πέναλτυ. Στην Κύπρο ναι. Στην Ευρώπη όχι. Η ήττα είναι μέρος του παιχνιδιού. Κύριοι οπαδοί του παραρτήματος. Τα πέναλτυ δεν κερδίζονται με το εεεεε. Στην Κύπρο ναι. Στην Ευρώπη όχι. Κύριε Φοίβο. Ο σωστός πρόεδρος τραβάει τα αυτιά των κακομαθημένων παιχτών της ομάδας του. Ο αθλητισμός εμπεριέχει νίκες και ήττες. Ο σωστός αθλητής γνωρίζει ότι η ήττα είναι μέρος του παιχνιδιού. Μαθαίνει να δίνει συγχαρητήρια στον αντίπαλο και προχωρά. Και κάτι δικό μου:
Έλεος να μιλά ο Χιώτης και ο Μπίδης για κλοπή. Καλά να δεκτώ ότι ο προπονητής τώρα ήρθε και δεν γνωρίζει. Αλλά εσείς ρε παιδιά; Για όνομα του Θεού. Είστε παίχτες του αρχικλέφτη της Κύπρου. Αγωνίζεστε στην ομάδα – απόγονο του Spaggiari, του Bertie Smalls και του Capone. Tουλάχιστον σεβαστείτε τον κόσμο που σας ακούει.
Τρίτον. Μάθημα ορθογραφίας.
Τι ανορθογραφίες είναι αυτές; Η σύνθετη λέξη «πρόωρος» αποτελείται από την αρχαία πρόθεση «προ» και το ουσιαστικό «ώρα». Πρόωρο αντίο λοιπόν και όχι πρώορο. Όπως λέμε πρόωρη εκσπερμάτωση.
Καλή σας μέρα.
Το κεντρί.
